We zijn verbaasd over welke verschillende ketels in de dorpsbaden zijn opgesteld en kiezen voor onszelf een geschikt model

We kochten een huis voor de zomer om in het dorp te wonen. Drie van mijn kennissen en vrienden hebben al hetzelfde gedaan. Iets heeft iedereen de laatste tijd naar de grond getrokken. En het leven wordt met de dag slechter, dus ik wil een soort alternatief vliegveld hebben.

Het huis is stevig, zij het klein. Maar het badhuis aan het einde van de tuin is bijna verwoest. Integendeel, er zijn muren en een dak, maar de ketel is eruit gescheurd met vlees. Hoogstwaarschijnlijk werd het overgedragen aan het metaal. We gaan nog geen nieuw badhuis bouwen, omdat er veel werk in huis is en bouwmaterialen als strategische grondstof worden gebruikt. Daarom besloten we voor de gelegenheid een oude boiler aan te schaffen, te installeren en te genieten van het badhuis. Dit werd ons aangeraden door een buurman die tegen een kleine vergoeding bij alles helpt. Hij is een ruige man, hij weet hoe hij de kachel moet opvouwen en hij heeft een lasser en een kleine zagerij. Geluk met een buurman.

Laten we gaan kijken wat voor ketel hij heeft. Hij legde uit dat dit de eenvoudigste, meest betrouwbare en rudimentaire optie is. Gemaakt van restjes gasleiding. Aan de onderkant is er een vuurhaard, dan een kachel en aan de bovenkant is er een boiler met water. Ketel met kraan, houten handvat om niet aan te branden. Handig en goed doordacht. De stenen pijp wordt bovenop de ijzeren ketel gevouwen, gaat naar het dak en er is al een ijzeren pijp.

Maar het krijgen van gasleidingen is nu problematisch, hoewel niets onmogelijk is.

De tweede kachel werd bekeken door een andere buurman. Daar is de ketel met water aan de zijkant gelast, deze komt in direct contact met de vuurhaard, waardoor het water sneller opwarmt. Nadeel is dat de kraan erg laag staat, bij elke bak moet je kantelen, dit is onhandig. Een zeer brutale optie. Alles wordt onhandig gedaan, maar voor altijd.

De derde oven is ook erg interessant. Hier is een bakstenen schoorsteen aan de zijkant van de vloer bevestigd, de oven zelf is gelast uit drie metalen kubussen. Toen het nieuw was, moet het erg comfortabel zijn geweest. De waterkoker is hier enorm. Maar als nadeel is het vermeldenswaard dat er geen kraan in de boiler zit, water kan alleen met een emmer door de bovenkant worden opgeschept. En hier bestaat het risico dat u kokend water op uzelf spat.

Kortom, wat we het leukst vonden, was de eerste oven, die compact en comfortabel was.

De buurman beloofde de kwestie van de vervaardiging ervan te doorbreken van een vriend die zich met metaal bezighoudt. Nu is het nog even wachten, maar koop nu vuurvaste stenen.

Zo kregen we een rondleiding langs de ketels in eenvoudige dorpsbaden.