Oumuamua, het eerste interstellaire object in het zonnestelsel, verbaasde wetenschappers opnieuw, omdat het geen "stikstofijsberg" kan zijn
De eerste interstellaire "gast" van ons zonnestelsel, voor het eerst ontdekt op 19 oktober 2017 en Oumuamua genoemd, is de eerste in geschiedenis ontdekte "stikstofijsberg" (zoals eerder werd gedacht), wat betekent dat wetenschappers opnieuw niet eens een algemeen aanvaarde theorie hebben die de aard hiervan verklaart object.
Waarom Oumuamua een stikstofvrije ijsberg is
Nadat het interstellaire object ons zonnestelsel had bezocht, probeerden wetenschappers de aard van het object te verklaren, dat met een snelheid van 92.000 km/u door ons systeem raasde. Deze ongelooflijke snelheid gaf astronomen duidelijk aan dat het buiten het systeem werd gevormd.
Bovendien kreeg het object, toen het langs onze zon vloog, een versnelling die op geen enkele manier kan worden verklaard door de zwaartekrachtinteractie van de zon.
En wetenschappers hebben geen zichtbare sporen kunnen vinden van de aanwezigheid van een drijfgas (bijvoorbeeld waterdamp of verschillende gassen die uit het gas komen en het zo naar voren duwen).
Wetenschappers probeerden deze momenten te verklaren door het feit dat onze "ruimtegast" hoogstwaarschijnlijk bestaat uit de zogenaamde stikstof ijs, en waarschijnlijk brak Oumuamua weg van de planeet, die qua samenstelling lijkt op Pluto, ergens buiten gelegen systemen.
Deze theorie verklaarde zowel de versnelling als de onmogelijkheid om de samenstelling van het object te verklaren. Maar astrofysici van Harvard zijn het niet eens met deze mening.
Volgens nieuwe berekeningen van wetenschappers is er in het hele universum niet genoeg stikstofijs om een object als Oumuamua te vormen, dat 800 meter lang en 167 meter breed is.
Dus, volgens wetenschappers, is tot nu toe alleen op Pluto pure stikstof in de vorm van ijs gevonden, en het gehalte ervan is ongeveer 0,5% van de totale massa. Dus, zoals wetenschappers verzekeren, zelfs als je al het stikstofijs wegschraapt van de planeten die op Pluto lijken, zou het verzamelde materiaal nog steeds niet genoeg zijn voor Oumuamua.
Daarnaast hebben wetenschappers ook berekend dat de massa van het zogenaamde exoluton, waaruit Oumuamua zou zijn losgebroken, ongeveer 60 keer meer zal wegen dan onze zon.
Het bestaan van zo'n onvoorstelbaar grote planeet, zelfs in theorie, lijkt absurd.
Daarom kan het Oumuamua-object geen zogenaamde stikstofijsberg zijn. En het blijkt dat wetenschappers opnieuw geen algemeen aanvaarde theorieën hebben die zowel de samenstelling als het mechanisme van zijn beweging verklaren.
Dit betekent dat Oumuamua het onverklaarbare en meest mysterieuze object blijft dat ons zonnestelsel heeft bezocht.
Vond je het materiaal leuk? Beoordeel het dan en vergeet je niet te abonneren op het kanaal. Dank u voor uw aandacht!