De winter is voorbij en we bereiden ons voor op de lente - echte vogelhuisjes maken van planken
Als ik kijk naar de huidige jongens die op school leren naaien, koken en kruissteken in arbeidslessen, heb ik echt medelijden met ze.
Het lukte me nog om de tijd te vangen toen er een echte timmerwerkplaats op school was, en in arbeidslessen maakten we snijplanken, voederbakken en vogelhuisjes. Toegegeven, na ons was dit niet meer.
En dus zijn we verhuisd naar een landhuis. Dit voorjaar zag ik spreeuwen in een vogelhuisje vlakbij op een van de percelen. Ze zongen 's ochtends zo veel dat ik mezelf beloofde ervoor te zorgen dat ik minstens twee vogelhuisjes zou maken voor mijn site. Immers, als ze na de vlucht weer veilig en wel met hun kinderen terugkeren, dan heeft iedereen huisvesting nodig.
Omdat de vaardigheden van school zo goed als vergeten waren, downloadde ik een diagram van internet en begon ik alles strikt in grootte te doen. Ik had een decoupeerzaag nodig, een schroevendraaier met kronen voor het zagen van gaten met verschillende diameters, een ijzerzaag, schroeven, spijkers, een vierkant.
Ik heb de planken sinds de zomer voorbereid zodat ze goed drogen. Ze stonden in een droge kast.
Nadat ik de lege plekken op de planken had gemarkeerd, begon ik na een pauze van 30 jaar met het maken van het eerste vogelhuisje. Eerst heb ik de voormuur gemarkeerd, waar er een gat zal zijn in de ingang van het vogelhuis - de ingang.
Nadat ik het had uitgesneden met een kroon van de juiste maat, maakte ik een gat onder de brug zodat de spreeuwen er comfortabel op konden zitten en veel konden zingen.
Daarna heb ik alle muren en het dak gezaagd. En hij ging verder met het verzamelen van de hele structuur. Om eerlijk te zijn: niet alles liep in één keer zoals gepland. Maar al snel was het eerste vogelhuisje klaar.
Natuurlijk moet het vogelhuisje worden geschuurd en moet er een waterdichte bekleding op het dak worden aangebracht. Maar omdat het door de vorst onmogelijk was om in de werkplaats te werken, deed ik alles in de keuken. Natuurlijk zal ik buiten het huis schuren en polijsten, aangezien dit werk stoffig is.
De vrouw biedt aan om de vogelhuisjes later te schilderen, maar daar ben ik het niet mee eens. Het lijkt mij dat een natuurlijke hut veel leuker zal zijn voor vogels dan een hut die naar verf ruikt.
Hier is zo'n interessante baan voor mij. Ik ben van plan nog een paar huizen te maken als cadeau voor mijn familieleden. Niemand heeft nog een handgemaakt vogelhuisje geweigerd!