Zeldzaam verval van het Higgs-deeltje ontdekt bij de Large Hadron Collider

Voor het eerst werd er in de wetenschappelijke wereldgemeenschap in 2012 voor het eerst actief over het Higgs-deeltje gesproken, toen het voor het eerst werd ontdekt in de chaos van deeltjes die de Large Hadron Collider bij CERN genereert.

Deze gebeurtenis was van historische betekenis, aangezien het Higgs-deeltje is begiftigd met unieke eigenschappen, namelijk het "geeft" massa aan andere elementaire deeltjes.

Al dit jaar analyseert het volgende deel van de gegevens die tijdens het experiment zijn verkregen met betrekking tot het compact muon-solenoïde (CMS), werd er bewijs gevonden bij de LHC dat het Higgs-deeltje zich splitst in een paar deeltjes genaamd muonen.

Het muon is een iets zwaarder type elektron en behoort tot zulke deeltjesklassen als fermionen.

Deze scheiding wordt beschreven in het Standaardmodel, waarbij alle deeltjes zijn onderverdeeld in fermionen en bosonen. Het is dus algemeen aanvaard dat fermionen de fundamentele bouwstenen zijn van alle materie, en bosonen zijn energiedragers.

Bovendien behoort Muon tot de zogenaamde tweede generatie deeltjes. Fermionen van de eerste generatie zijn de lichtste elementen zoals elektronen. Elementaire deeltjes van de tweede en derde generatie kunnen het vervalproces goed ondergaan en worden deeltjes van de eerste generatie.

Een analyse van de setup-gegevens toonde de allereerste interactie aan van het Higgs-boson met fermionen van de tweede generatie. Bovendien heeft data-analyse aangetoond dat de vervaltijd van Higgs-paren inderdaad evenredig is met het kwadraat van de fermionmassa.

Ondanks de complexiteit van de perceptie van deze ontdekking, is ze van groot belang voor de wetenschap. Data-analyse kan immers op betrouwbare wijze bevestigen dat het Higgs-deeltje de rest van de fundamentele deeltjes massa geeft.

Bovendien, als de analyse van de gegevens een afwijking in de gegevens aan het licht brengt, zal dit worden direct bewijs van de aanwezigheid van nieuwe toestanden van materie die verschillen van de voorspellingen van de standaard modellen.

Hoe het Higgs-deeltje massa "schenkt" aan deeltjes

Om dit onvoorstelbare proces te proberen te begrijpen, kan men zich voorstellen dat het Higgs Boson een soort dikke siroop is en elementaire deeltjes die er als het ware doorheen vliegen, raken overwoekerd met deze "stroop" en krijgen zo hun massa.

En hoe langzamer de bewegingssnelheid van een bepaald deeltje, hoe meer massa het uiteindelijk ontvangt.

Wetenschappers deelden hun resultaten op de 40e internationale conferentie over hoge-energiefysica, die in augustus 2020 werd gehouden.

En als je interessant materiaal wilt blijven lezen, abonneer je dan op het kanaal en vind het leuk. Bedankt voor de aandacht.