Waarom zou er op de boerderij van elke vakman en automobilist een inverterlasapparaat moeten staan?
Elke zakenman heeft constant gevallen waarin het nodig is om kleine laswerkzaamheden uit te voeren: een schop of fietsframe is gebarsten, een pedaal of een beschermer is eraf gevallen. Dit probleem kan worden opgelost door contact op te nemen met een werkplaats. Maar als iets massiefs of stationairs (relingen, deurscharnieren, poorten of poorten) moet worden gerepareerd? Werk daar - gedurende twee minuten, en de roep van de meester - "het spel is de kaars niet waard". En het meest trieste is dat zulke kleine storingen bijna elk jaar voorkomen. Is het geen goed moment om na te denken over het kopen van een goedkope huishoudelijke lasmachine?
Waarom ik een lasapparaat heb gekocht
Het waren de hierboven beschreven gevallen die mij dwongen een lasapparaat aan te schaffen. De laatste druppel was de jachtkluis. De tijd drong, het was nodig om aan de eisen van de districtspolitieagent te voldoen om een pistool te kopen. In de gekochte boekhoudkundige stalen kast (1,5 m × 1 m × 0,5 m) was het nodig om sloten te lassen, dit zijn slechts acht laspunten. Maar hiervoor moest ik twee keer een vrachtwagen en een helper huren. Vanaf dat moment besloot ik een lasapparaat te kopen. Bovendien moet je constant iets repareren of sleutelen, een hark, een schop, een fiets, een veranda, steunen voor een wijngaard en vele anderen.
Vanwege het feit dat ik de lasbranche niet begrijp, hoewel ik verschillende keren oude handwerkmachines moest gebruiken, werden de aankoopvereisten teruggebracht tot twee punten:
1. Alleen omvormertype. Ik wil geen transformator, het is een heel zwaar ding, dat naast een grote massa nog een heleboel andere nadelen heeft. Halfautomatisch - goed, maar duur. Gelijkrichters hebben ook een grote massa en een driefasige stroom.
2. Mogelijkheid om elektroden te gebruiken met een diameter van 5 millimeter.
Waarom heb ik gekozen voor een lasapparaat van het inverter-type? Het is makkelijk:
1. Lage prijs (nu kost het ongeveer 50 - 100 dollar tegen de wisselkoers).
2. Klein gewicht, minder dan 5 kg, waardoor u vrij kunt bewegen en op de gewenste hoogte kunt tillen.
3. De mogelijkheid om de stroom nauwkeurig aan te passen over een breed bereik.
4. Diverse extra functies (bescherming tegen oververhitting en tijdens het "plakken" van de elektrode).
Wat ik uiteindelijk heb gekregen
Toen ik voor mijn weinige criteria een lasapparaat koos, koos ik voor "NOWA W 250". Wiens productie is onbekend. Maar rekening houdend met de inscripties in Latijnse letters, kunnen we aannemen dat dit een Oost-Europese vergadering is (Tsjechië, Polen, Slowakije). De parameters van het apparaat, die ik begrijp, zijn als volgt:
1. Gewicht - 3,5 kg.
2. De diameter van de gebruikte elektroden is van 1,6 tot 5 mm.
3. Stroombereik - 20 tot 250 A.
4. Totale afmetingen - 32 × 28 × 13 cm.
Naast het lasapparaat bevatte het pakket een hamerborstel en een masker. Deze apparaten zijn erg primitief, maar in het slechtste geval zijn ze bruikbaar. Ik reken er niet op, dus ik gebruik mijn echte hamer, metalen borstel en een apart aan te schaffen kameleonmasker. Ik heb ook een verlengsnoer gemaakt van ongeveer 20 meter lang om niet afhankelijk te zijn van de kabels die in de set zitten:
1. Voor de "massa" - 1,15 m.
2. Voor het handvat - 1,65 m.
3. Netwerk - 1,55 m.
Indien nodig verbind ik met een draad met aarde.
Mijn feedback over het lasapparaat "NOWA W 250"
Ik gebruik het apparaat nu ongeveer drie jaar. Ik las alles wat nodig is. Ik denk dat dit apparaat gewoonweg onvervangbaar is in de privésector of voor een autoliefhebber met zijn garage. Het gemak schuilt in veel kleine dingen:
1. De aardings- en elektrodekabels kunnen worden verwisseld.
2. Kabels worden snel aangesloten met bajonetten.
3. De handgreep heeft meerdere geleidegroeven om de elektrode onder verschillende hoeken vast te pakken.
4. Bevestiging van de kabel aan het handvat en "krokodil" - inklapbaar, vastgeschroefd. Als de draad loskomt, duurt het een paar minuten om deze opnieuw te bevestigen.
Het NOWA W 250 lasapparaat leek me betrouwbaar. De eerste 3 kilo verbrande elektroden waren tenslotte roestige pinnen met half verkruimelde gips. Het apparaat heeft zo'n aanfluiting doorstaan en blijft werken.