Hoe moderne Fransen in de Languedoc leven in middeleeuwse torenhuizen

Wat is het lot van middeleeuwse kastelen? Sommige zijn ruïnes geworden die op trotse kliffen zijn neergestreken. Anderen zijn - min of meer authentiek - gerestaureerd en omgevormd tot hotels. Vanuit het kasteel van graaf Foix in Tarascona werden stenen meegenomen om er zo'n witte klokkentoren van te maken.

Maar men moet in gedachten houden dat in de middeleeuwse Languedoc (in het zuiden van het moderne Frankrijk), evenals in Italië, kastelen niet alleen eigendom waren van graven en burggraven. Alle vooraanstaande mensen achtten het voor zichzelf noodzakelijk om, zo niet een donjon (een vierkant of rond hoog bouwwerk met schietgaten), dan tenminste een toren te verwerven. Als je naar de gravures van middeleeuwse steden kijkt, is het gemakkelijk te zien dat er formidabele vestingwerken binnen de muren oprijzen. Het is duidelijk dat zo'n toren geen verdedigende functie had - vooral niet in het aangezicht van een formidabele vijand. Ze was eerder een symbool van nobele geboorte.

Kijkend naar de kleine torentjes die boven de steile oever van de Ariege in Tarascon hangen, vraag je je af: hoe kon een adellijke familie daar bij elkaar zitten, trouwens 8-12 kinderen nummerend? De geschiedenis geeft geen antwoord op deze vraag.

Je kunt vandaag echter, zij het vanwege het lage hek, in deze torens kijken. We passeren de straat, die langs de rand van de klif loopt. De torens zijn nog steeds in particulier bezit. Natuurlijk is het concept van comfortabele huisvesting door de eeuwen heen veranderd. En als je door de heg kijkt, zie je een tuin en een heel comfortabel huis, waarin een middeleeuwse toren is ingebed, als een juweel in een bakstenen omgeving.

Sommige van deze gebouwen dienen als trappen - van nature spiraalvormig - tussen verdiepingen. Anderen zijn veranda's geworden met observatiedekken die een prachtig uitzicht op de bergen bieden.

En de derde - helaas, de bijgebouwen van de meester.

Het in leven houden van middeleeuwse gebouwen is natuurlijk niet gemakkelijk en duur. Maar ik ben meer onder de indruk van zo'n straat met de muren van door de tijd afgebroken huizen dan van de paneelhuizen die beneden aan de andere kant van de Ariege zichtbaar zijn. En jij?

p.s.:Abonnerenper kanaalMijn huis- al het belangrijkste, nuttige en interessante moet nog komen!Hier kan iedereen zijn ervaring delen in het bouwen, repareren en regelen van woningen, een buitenwijk, foto's sturen, ons vertellen over uw zomerhuisje, huis, appartement.

Lees ook:

Chroesjtsjovka - Sovjetzegel op de architectuur van het GOS

Auckland Scenic Area Davenport - Bouwkundig erfgoed