Trulli Alberobello - fantastische huizen in Puglia op de hielen van Italië

Mijn gekoesterde droom kwam uit: mijn familie en ik kwamen aan in Bari - de hoofdstad van Apulië - om te buigen voor de relikwieën van Sint Nicolaas.

Ja, het is een wonder dat we hier zijn, een buitengewoon wonder!

Op deze prachtige dag op de hielen van Italië wachtte ons een andere magische plek - de stad Alberobello en zijn fantastische trulli.

Ik wist eerder niets van deze hemelse plek. Als betoverd dwaalde ze door de gezellige smalle straatjes, bewonderde de ongewone sneeuwwitte huizen met koepels. Ze zijn als speelgoed!

We waren verrast door de tekeningen op de scherpe pannendaken: op sommige - symbolen van het christendom, op andere - tekens van de dierenriem en astronomische symbolen. Alles is net als in mijn leven: ik geloof in God en ik ben dol op Vedische astrologie!

Ik was vooral geïnteresseerd in waarom op de daken van sommige trullo's het teken Saturnus ♄ wordt afgebeeld - de planeet van rechtvaardige vergelding, strengheid, ascese en zware fysieke arbeid!? Hoe kan dit, want Trulli zijn zo grappig, zelfs feestelijk van uiterlijk! Tegen welk kwaad en onrecht werden hun inwoners gedwongen zich te verdedigen?

Later ontdekte ik wie en onder welke omstandigheden de fantastische huizen bouwden, en ik begreep alles. Dit verhaal is een triomf van hard werken en eerlijke gerechtigheid, waarvan de zoete vruchten in de 21e eeuw niet alleen worden genoten door de afstammelingen van de trullobouwers, maar door de hele wereld.

In 1481 overtrad graaf Aquaviva de Conversano de wet en bracht zonder koninklijke goedkeuring boeren naar zijn landgoederen in de Yttria-vallei om een ​​stad te bouwen.

De sluwe feodale heer dwong de arme arbeiders om gebouwen te bedenken die in een minuut in een stapel stenen konden worden veranderd als er een cheque kwam.

En ze kwamen met! Ze begonnen huizen te bouwen met behulp van de droge metselmethode zonder cementering. Ze stapelden ruwe kasseien op en bevestigden de hele constructie met één enkele steen aan de basis van het dak. Binnen was het dak ook opgebouwd uit blokken kalksteen en buiten - van platte stenen tegels werd een conische koepel gevouwen.

Het woord trullo komt uit het Grieks en wordt vertaald als "koepel". Hoewel de lokale bevolking een grap heeft, wat is de naam - de echo van het geluid "trrrrruuul!" waarmee het huis uit elkaar viel toen de sluitsteen eruit werd gehaald.

In de 17e eeuw werden alle huizen, behalve trullo, op de landgoederen van Apulië belast door de staat. De afstammelingen van de slimme graaf floreerden. En de dorpelingen - de bouwers van de trullo rouwden.

Vóór het bezoek van de koninklijke functionarissen werd de steen waarop de hele trullo werd gehouden verwijderd: drie paarden die eraan vastgebonden waren en in verschillende richtingen liepen. Tijdens de inspectie zagen belastinginspecteurs alleen een vallei vol stenen.

Dit werd zelden gedaan. Het huis kon weer worden opgevouwen. Maar zelfs zonder dat viel er veel werk op het harde lot van de boer! Stel je eens voor met wat voor angst ze wachtten op de inspectie van de koning! Wat is het triest om te kijken naar de ruwe ruïne van een inheems nest ter wille van de zakken van rijke feodale heren! Dit alles gaf de boeren de moed om een ​​klacht en een verzoekschrift in te dienen bij de koning. Hij kreeg medelijden en op 25 mei 1797 kende hij de status van vrije koninklijke stad toe aan het landgoed Alberobello.

Voorbij is de noodzaak om droog metselwerk aan te brengen in de bouw. Veel bewoners begonnen cement in hun huizen te gebruiken. Maar de meerderheid geloofde niet in vrijheid, omdat de koning het geschenk op elk moment kon aannemen. Bovendien voldeed de trullo-architectuur aan de behoeften van de lokale bevolking, die gewend zijn aan het ontbreken van franjes. De schoonheid van deze huizen is verrassend doelgericht: elk object en detail is nodig in het dagelijks leven.

Er is maar één kamer onder de koepel, en als er meerdere kamers in huis zijn, dan is er boven elke kamer een kegelvormig dak.

Dikke muren van twee meter met kleine ramen houden warm in de winter en koel in de zomer. Buiten zijn ze witgekalkt. Dit is de gelijkenis van alle traditionele huizen van Alberobello.

Maar er zijn ook verschillen. Trulli zijn vrouwelijk en mannelijk, afhankelijk van de koepel. De laatste hebben klaprozen. Eerder hadden ze het teken van een meester - een huizenbouwer. En ook elk huis op een pannendak heeft zijn eigen symbool - een talisman geverfd met witte verf! Mooi, ontroerend en ongebruikelijk!

In veel trullos leven mensen tot op de dag van vandaag. Anderen zijn omgetoverd tot gezellige cafés en restaurants, souvenirwinkels en winkels.

Iedereen die Alberobello ooit heeft bezocht, wordt verliefd op deze pittoreske hoek, met zijn authenticiteit en smaak! Dergelijke huizen zijn er niet meer in de wereld! In 1996 nam de UNESCO trulli ter bescherming en erkende het officieel als werelderfgoed.

En wat denk je, wereldherkenning en bewondering is een waardige beloning voor hard werken, architectonisch vernuft en moed van Alberobello's boeren?

p.s.:Abonnerenper kanaalMijn huis- al het belangrijkste, nuttige en interessante moet nog komen!Hier kan iedereen zijn ervaring delen met het bouwen, repareren en regelen van huisvesting, een buitenwijk, foto's sturen, ons vertellen over je datsja, huis, appartement.

Lees ook:

Twee uitersten: in welke huizen en hoe leven mensen in Montenegro

Waar vind je het meest ongewone huis - in de vorm van een cactus