Obsessive buurman in de cottage: hoe naar zijn huis!

Het leven in het dorp wordt geassocieerd met druzhnostyu bewoners en warme betrekkingen met de buurlanden. Maar alleen degenen die in een dorp ongeveer nooit geleefd. En elke landelijke bewoner weet hoeveel nieuwe je kunt leren over jezelf van roddels van gisteren en dergelijke worden soms schaamteloos buren.

Niet alle. Ik heb de eer elke dag om te chatten met de enigen in de naam van gepensioneerde echtparen.

Vrouw, laten we zeggen Alevtina, zeer levendig en "direct." Haar man gaat, Gregory, op zoek zatyukali. Echtgenote is voortdurend schreeuwen tegen hem, trekt op elke gelegenheid, en hij knikt alleen maar zijn hoofd. En gecorrigeerd. In eerste instantie was ik zelfs een beetje medelijden met Grisha, maar toen realiseerde ik me: een man blij met alles en het voelt op de achtergrond is zeer comfortabel.

Dus gaan ze naar onze datsja. Vooruitlopend op een actieve stap Alevtina en Gregory gehakt iets achter haar. Het zou heel grappig zijn als deze niet regelmatig werden herhaald.

Een paar druppels in op ons ongenode gasten bijna elke dag, dag en nacht.

Zitten, ik onkruid de bloem bed, niet lastig iedereen. "Oh, en wat heb je hier groeit?" - als een donderslag bij heldere hemel kwam de stentorstem vrouwelijke stem uit de kas.

Het blijkt, Alevtina, zelfs niet gedag te zeggen, liep in een kas, en de eerste keer zag de zwarte tomaten. "Dat is de reden waarom om ze te planten, wanneer zo veel van de oude rassen getest??? Zeer jonge gek, hebben tomaten zoals aubergines! ". "Ja, ja, goede oude" - Gregory zoemend ondertoon.

En op een toon praten constant. Alevtina komt - is op zoek naar iets vast te klampen aan - bekritiseren en zegt het zou moeten. Streelt zijn ijdelheid. In de geest van "je bent incompetent, en ik weet hoe."

Ik heb. Ik een of andere manier ongemakkelijk om haar te sturen omdat de mensen ouder dan ik en goed gecommuniceerd met mijn ouders. Maar mijn man niet op ceremonie zoals hij stuurde haar... in uw tuin. Sosedushka meer om het niet vastklampen, maar vertelt iedereen hoe slecht.

Sluisdeur - geprobeerd. Gesloten heck verder whet Alevtina. In eerste instantie worstelde Ze trekt het handvat heen en weer. Metalen hek, natuurlijk, een luide Clank.

"Wat waren op slot? Maar uw! Of heb je diamanten die bang zijn voor dieven hebben? Ha-ha-ha " - Ik hoorde in de tuin. "Hih, he, in stoelen waarschijnlijk uhihihah" - zegt Gregory. Alevtina bereikt door het gat op rake gooit het naburig ...

kunnen we geen hond. Beiden werken. Maar zodra ik kwam om ons van een vriend van mij, aanbiddelijk pug. Buren zeker ruiken van de rook van de vuurpot, ging snel naar de moraal te controleren.

Alevtina bekende gebaar opent de poort, verfrommeld achter de seringenstruik en plotseling begint te roepen "Hond! Hond! Doe-Be-ri-te !!!". Het mopsik besloten het te ruiken, maar liep uit huilen. Ik bang mezelf. Vriend van de hond in zijn armen, kreunen en kreunen Alevtina gestuurd naar de tafel... Ze heeft dan een maand om ons te komen, in de eerste plaats vroeg waar de hond.