Beworteling is altijd slecht, maar bij ziekte "rural ziekte", ga dan naar de hel. Onwetendheid van de artsen Moskou. over bolnichku
In het vorige artikel "Moskovieten te verplaatsen naar het dorp voor permanente bewoning"Topic gleed naar de gezondheidszorg in de provincie. Ik heb niet vast komen te zitten in de comments, maar besloot dat het thema zal verhogen in een apart artikel. Mensen vergelijken Moskou geneeskunde en het dorp. Kortom, het antwoord is dat - als er iets super complex, dat de tussenkomst van verschillende specialisten in het lichaam nodig heeft, dan, natuurlijk, we moeten verhuizen naar het centrum. Ik heb in de lokale bolnichke geweest, en twee in Moskou, alles in een jaar. En beide keren werd ik naar bed van de "eerste hulp" gebracht. Daarom, zoals ik in het artikel beschrijven, het ziet er niet door het sleutelgat, en de woorden van een buurman, die ooit moloduhe was geweest, dit is wat ik ging door mijzelf.
En het was zo.
Ik werd ziek strak voor het nieuwe jaar, precies een maand voor de vakantie. Het gebeurde in 2016. Week de temperatuur lager is dan 40 Dwaal niet meer dan een week. Toen ze zich realiseerden dat het huis en folk remedies niet omgaan met de derde poging was ik ervan overtuigd, en ik besloten tot ziekenhuisopname.
En ik kreeg naar de hel met een stabiele naam GKB 50.
Dank spoedartsen (I "gegeven" aan hen te danken), zijn ze niet toegestaan om gebogen direct bij de receptie GKB 50, die niet wilde me per ambulance met een temperatuur boven de 40 zijn. SEH artsen hebben gespannen receptie, is er een lawaai, maar begon uit te maken.
Maakte een hek analyses, en werd verzonden naar de intensive care unit. We zetten in de gang tussen de vrouwelijke afdeling, waar de was onophoudelijk op "ziek" en toilet. En zodra ik de geur aangeraakt, toen was hij nog in leven. De dokter kwam, keek snel, op een infuus, gewoon rond te hangen de tas voor de urine niet te springen op de gang, en vergeten me. Nou ja, niet helemaal, kwam als het legen flessen dropper, ze te veranderen door nieuwe, en verdween weer.
Eenmaal nam MRI en X-ray. Het zou beter zijn niet me aan te raken. Twee Oezbeken in vieze blauwe gewaden verlaagde de brancard met 2 verdieping van mijn lichaam, om te rijden op de tegel, waarbij elke tegel joint sprak in mijn hoofd. Gedragen door de glasovergangstemperatuur van het lichaam in het lichaam, die niet was de temperatuur hoger is dan 12 en ik "goed" bedekt laken. Dezelfde route die ik keerde terug naar de afdeling spoedeisende hulp.
Waarom bewust reed? Ja, want de volgende dag bleek dat zowel de diagnose-eenheid niet werkt, en foto's om een medische geschiedenis is niet gebeurd. Ik was niet in staat om te voltooien en honger. Niet gevoed me gedurende 3 dagen een keer.
Compassionate meid ooit bracht me een koude cacao en een paar stukken van wit brood. Ja, ik heb de verleiding niet weerstaan en niet vereisen speciale aandacht, elke dag zag de eerste dag van mijn verblijf in het kantoor, als tafel gebracht 30 liter pot met voedsel en medische hulpverleners zich slingeren naar haar en probeerde zo snel mogelijk om zichzelf te verstrekken diner. Ze aten hun rantsoenen, onmiddellijk, zonder af te wijken uit de pan, in dezelfde plaat zet iets uit voor de tweede set van de gerechten.
Waar er totdat de zieke - die in de buurt zal brengen, en voer degene die overleeft. Het kan in de intensive care, zodat het noodzakelijk is - aan patiënten in honger te houden, maar als de patiënt wil een elementaire hebben, en hij heeft nog niet gemaakt autopsie, waarom niet op zijn minst hem te vragen over, of zeggen wat je zegt, wanneer je lichaam al krijgen via de IV.
Natuurlijk, in de intensive care unit niet naar de film, maar de patiënten houden een sprot in de bank. Iedereen die naar de wc gaat, moet u stuwkracht aan op de bank. Wanneer de volgende persoon is voortdurend dag en nacht te praten over de telefoon in de slang dat zelfs criminelen niet altijd kan begrijpen. Terwijl ik schreeuwde dat "pijn" op de tweede dag in de ochtend zag ik de rolstoel bij de deur in een blad met zijn hoofd, later op haar te wachten, in het lijkenhuis - blijkbaar haar medische aandacht, ze niet wachten. En hadden alle patiënten te laten zien wat er zou gebeuren met iedereen die zullen optreden. Het lijk lag een paar uur, maar het was onmogelijk om de patiënten te verlichten van deze beschouwing.
Zodra ik hield een overleg over mijn bed. Benaderd een lange, dunne oude man in een wit gewaad, omringd door jonge mensen verkleed als artsen, met de woorden, Ik ben het draaien in mijn richting: "Dergelijke" kneuzingen "voor mij meestal niet leiden tot" - en gegaan voor altijd meer ik nooit gezien. Natuurlijk, om hem moest ik een vijg - de diagnose is niet afgeleverd, bed plaatsvindt, en familieleden Plagen en vereisen aandacht aan mij en breken. Waarom zou hij een last, toen een klein stadje adjunct 5/4 van het tweede district van een van de districten van Moskou krovushku kwam schoon na de volgende verjaardag van de aanneming van de begroting voor deze kliniek. Hij en een aparte kamer, en de speciale aandacht van de artsen, en de geur van de maaltijden geïrriteerd blijkbaar niet alleen mij. En als de geur van het toilet en geuren gemengde parlementaire grub op je kussen... de sfeer van dit niet beter krijgen.
Ik overleefde deze hel Moskou bolnichki nummer 50, en dankzij mijn moeder, die geen rust gaf aan artsen, vereisen aandacht voor mijn lichaam, dankzij de inspanningen van de jonge hoofd van de afdeling, die nog steeds in staat om te zetten diagnose. Mijn familie won toen een uitgeputte lichaam met een vastgestelde diagnose van de infectieziekten overgebracht naar Falcon berg, waar er was een aparte doos en het dubbele van de grootte van de een goede twee-kamer appartement, waar artsen behandelde patiënten niet over de status en voor zweren, waar alle gelijk waren van verslaafde naar de oude man met tuberculose tot 1 groep invaliditeit. We stonden allemaal met hen (zittend of liggend) in een rij voor een x-ray.
Het gaat over mijn Moskou epos. ABM dorp, in het volgende artikel.
Foto's uit de archieven gebruikt om niet beledigen degenen artsen die lijst "Skvorotsovoy" niet openen, omdat de vriendelijkheid en geweten behouden.
Hervorming van de geneeskunde, zoals het wordt genoemd door degenen die kwam met het - de "optimalisering", blijkbaar begon zijn carrière in de commerciële tenten in de buurt van de Bauman markt. En toen ze begonnen met die zeer tenten slopen, in het beeld van deze, ponastavili dergelijke "commerciële tenten" (gezondheidscentra) in alle dorpen van Rusland, vergat gewoon verkopers bellen. Natuurlijk, hij die is toegestaan om de trottoirs te veranderen en stoepranden ponastavili waar nodig en niet nodig is, en de medische tent - ik begreep het niet, en er is een tent en MRET mensen in de centrale stad ziekenhuizen. Thanks, natuurlijk, is het mogelijk om vast te binden zijn hand om de druk in een schuur, praten meten... in... met de therapeut, en de volgende? In het centrum naar de oom, chirurgen, verloskundigen naar de tante. En als je niet gelukkig, en u zult op terug, want ik heb een professor die lokale MP likken, en alle anderen zal liggen in de gangen, en elke dag van de doden naar beneden van de tak naar beneden.
Daarom, als redeneren over de kwaliteit van de geneeskunde, is het niet nodig om de plaats te meten - het dorp of Moskou, de kwaliteit van de geneeskunde hangt af van de mensen die het werkt.
Over centraal bolnichku dichtstbijzijnde stad in de buurt van Moskou, waar ik was met nierstenen, zal ik het hebben over later. Er is ook leuk, maar ik was in staat om "af te tekenen" op de 4e dag, ik was gewoon geluk.