Vroeger leefden ze met twee "stekkers" aan de ingang, maar nu zetten ze een heleboel automatisering op elk stopcontact. Is er een redelijke middenweg?

Besparen op stroom is wel het laatste wat ik wil doen bij het bouwen van mijn huis. Maar wanneer overal "kosmische oplossingen" worden opgelegd (zowel in verkoop als kosten), dan is er de wens om het allemaal uit te zoeken om niet het slachtoffer te worden van wijdverbreide marketing.

Als ik iets doe op mijn bouwplaats, plan ik altijd vooruit voor het volgende werk. En over elektrische problemen wordt lang nagedacht en bestudeerd.

• Toen ik de elektriciteit naar de site leidde, vertrouwde ik het werk natuurlijk toe aan professionals. Op dat moment wilde ik er niet eens op ingaan.
• De tijd verstreek en ik woog zelf zwaarder dan de introductiedoos, met SIP onder spanning. Het was spannend.

• De volgende keer heb ik de problemen van interne elektriciteit al bestudeerd en, om zo te zeggen, in mijn kelder geoefend, waardoor er bedrading, automatiseerde het werk van zijn zelfgemaakte waterzuiveringssysteem en plaatste een klein schild met automatisering.

• De volgende stap is de elektra door het hele huis.

En aan het hoofd van dit werk zal de montage van het inleidende elektrische paneel staan.

En hier, wie zit in wat...

Met de huidige overvloed aan verschillende automatiseringen, lijken elektrische panelen in sommige huizen op de levering van een soort ruimtevaartuig.

Maar tegelijkertijd zijn er nog steeds mensen die in oude huizen wonen met twee files bij de ingang, ze voelen zich prima.

Het is niet duidelijk naar wie je moet kijken en wie je moet geloven, dus je moet je hoofd gebruiken.

✅ Het is duidelijk dat het verschil tussen vroeger en onze tijd enorm is.

• Te beginnen met het feit dat in de Sovjettijd de elektrische thuisnetwerken anders waren dan de moderne. De spanning tussen "fase en fase" was vroeger 220 V, en tussen "fase en nul" 127 V. Nu is het respectievelijk 380 V en 220 V.
• Om te eindigen met het aantal thuisconsumenten, dat vele malen is gegroeid.

Maar zelfs als we rekening houden met dergelijke veranderingen, zijn er basisprincipes, maar er is "opgelegde overkill".

Ik kan het gewoon niet begrijpen: waarom een ​​automaat op bijna elk stopcontact plaatsen (en als het geld het toelaat, dan hangen ze de aardlekschakelaar op)?

Dat een modern schild automatisering nodig heeft met verschillende beveiligingen, betwist niemand. Stroomonderbrekers, aardlekschakelaars, spanningsrelais - alles heeft zijn eigen taak.

Maar er is een verschil in hun vereiste volume en in wat ze in het belang van de kwantiteit plaatsen. De machine beschermt immers een hele groep stopcontacten of slechts één daarvan, slechter kan het niet.

Bij het monteren van het elektrische paneel in mijn huis zal ik me alleen aan de volgende principes houden.

Meertraps. Algemene beveiliging bij de ingang, daarna automatisering op individuele groepen. Die. iedereen beschermt elkaar.

Ga uit van verbruikers en bedrijfsomstandigheden. Er is immers een verschil tussen de lijn waarop de elektrische kookplaat wordt aangesloten en het stopcontact waar de telefoon wordt opgeladen. Ook moet de bescherming van apparaten in natte ruimtes op een meer verantwoorde manier worden aangepakt.

Tegelijkertijd lijkt het mij voldoende om een ​​indeling in twee of drie zones te maken. Mijn huis is niet zo groot dat elke kamer door een aparte groep kan worden beheerd, en het heeft weinig effect op de werking.

Vrienden, wat vinden jullie van deze kwestie? Schrijf uw mening en advies in de opmerkingen, het is altijd nuttig.

Abonneer je op het kanaal, en zet likes. Hier is de hele geschiedenis van het bouwen van een huis met je eigen handen, en alles wat daarmee samenhangt.