Wat is een regelweerstand, ik leg het principe van de werking, het apparaat en de aanduiding op een eenvoudige en toegankelijke manier uit

Als jij en ik een eenvoudig apparaat nemen en de circuits zorgvuldig bestuderen, dan is het waarschijnlijk dat we daar een regelweerstand kunnen vinden. In dit materiaal zal ik eenvoudig en duidelijk uitleggen wat een regelweerstand in wezen is, op welk principe het werkt en ook hoe wijdverbreid het in de wereld wordt gebruikt. Laten we beginnen.

Wat is een weerstand?

Laten we om te beginnen een regelweerstand definiëren. Een regelweerstand is een variabele weerstand, de elektrische weerstand ervan tussen het bewegende contact en de klemmen van het weerstandselement kan mechanisch worden gewijzigd.

In de kern is een regelweerstand niets meer dan een controle-element in elektrische circuits. En misschien is het belangrijkste voordeel van dit element dat het heel goed mogelijk is om het te gebruiken om de elektrische weerstand in het circuit aan te passen zonder het te verbreken.

Hoe een weerstand werkt

Als we een natuurkundeboek voor de achtste klas nemen, zullen we ontdekken dat de werking van een regelweerstand is gebaseerd op de beroemde wet van Ohm voor een circuitgedeelte. Dus de elektrische stroom die door het circuit gaat, ondergaat een verandering afhankelijk van het weerstandsniveau, het (de stroom) botst ermee bij een constante bronspanning.

Dus als er een lage weerstand in het betreffende circuit is, zal er een hoge elektrische stroom doorheen vloeien, omdat praktisch niets het stoort. En dienovereenkomstig, als er een hoge weerstand in het circuit is, zal er een kleine elektrische stroom doorheen vloeien.

Deze verhouding werd gebruikt (en wordt nog steeds gebruikt) voor het afstemmen van de circuitparameters, afhankelijk van specifieke vereisten.

Als we goed naar de bovenstaande foto kijken, zullen we zien dat een structureel eenvoudige regelweerstand vertegenwoordigt: Het is een holle cilinder met daaromheen een geïsoleerde draad, die over de gehele lengte een constante doorsnede en weerstand heeft.

Dit is met een reden gedaan. De weerstand van elke geleider is immers in de eerste plaats lineair afhankelijk van zijn lengte en omgekeerd evenredig met het oppervlak van de dwarsdoorsnede. Dus in hetzelfde natuurkundeboek vind je de volgende formule:

Waar p de soortelijke weerstand van het geleidermateriaal is;

I is de lengte van de beschouwde geleider;

S is het dwarsdoorsnede-oppervlak van de geleider.

Dus als de betreffende geleider een constante doorsnede heeft, hoe groter de lengte, hoe groter de weerstand.

Dat wil zeggen, in feite is een regelweerstand een groot stuk draad dat op een basis is gewikkeld, en de weerstandswaarde wordt gewijzigd door de schuifregelaar, die de lengte van de geleider vergroot of juist verkleint (veranderingen weerstand).

Opmerking. Elke regelweerstand is ontworpen voor een bepaalde maximale weerstand, evenals voor de toegestane stroomsterkte, waarvan de overmaat onvermijdelijk zal leiden tot oververhitting en uitval van het element. In dit geval worden alle parameters op het product zelf aangegeven.

Hoe wordt de weerstand aangegeven in de diagrammen?

In de diagrammen heeft de regelweerstand de volgende aanduiding:

Uit de aanduiding wordt direct duidelijk dat wanneer de schuifregelaar naar rechts wordt bewogen, de weerstand zal afnemen en naar links zal toenemen.

In buitenlandse literatuur is de aanduiding van de regelweerstand anders en ziet er als volgt uit:

En dit element wordt altijd op een sequentiële manier in het circuit opgenomen. Dit komt omdat elektrische stroom altijd de weg van de minste weerstand volgt. Daarom, als jij en ik een regelweerstand op een parallelle manier in het circuit opnemen, zal het in deze versie niet werken. De juiste opname in het reostaatcircuit is als volgt:

Laten we nu eens kijken waar reostaten voornamelijk worden gebruikt.

Omvang van reostaten

In feite is het toepassingsgebied van reostaten vrij breed. Dus als we bijvoorbeeld een boiler nemen, dan wordt er niet meer dan een regelweerstand gebruikt om de verwarming van het verwarmingselement te regelen.

Als je een oude radio neemt, dan wordt de volumeregeling daar ook uitgevoerd door reostaten. Ook wordt bij lampen met dimlampen vaak een regelaar gebruikt, die is gebaseerd op een eenvoudige regelweerstand.

In moderne elektronica worden reostaten vervangen door elektronische controllers (halfgeleiderelementen, potentiometers, enz.), Omdat ze praktisch geen verliezen hebben.

Het punt is dat reostaten één belangrijk nadeel hebben. Wanneer de stroomsterkte in het circuit verandert, warmt de regelweerstand behoorlijk op, waardoor er veel energie wordt besteed aan verwarming.

Dat is alles wat ik je wilde vertellen over zo'n element als een regelweerstand.

Als je het materiaal leuk vond, beoordeel het dan en vergeet je niet te abonneren op het kanaal om geen nieuw materiaal te missen. Dank u voor uw aandacht!