Hoe het eerste interplanetaire station "Luna-1" in de geschiedenis van de mensheid werd veranderd in een kunstmatige komeet en een satelliet van de zon

Op 2 januari 1959 lanceerde de Vostok-L draagraket het allereerste automatische interplanetaire station (AMS) Luna-1 op een vliegroute naar de maan.

In het station plaatsten Sovjetingenieurs een magnetometer, een micrometeorietdetector, een kosmische stralingsteller en Sovjetsymbolen. Ook werd een kilogram natrium geplaatst voor een ongebruikelijk experiment. Dus wat is er met Luna 1 gebeurd? Laten we het uitzoeken.

Raketlancering en toegewezen taken voor "Luna-1"

Dus, AMS "Luna-1" 2 januari 1959 ging naar de maan. Om de tweede ruimtesnelheid te bereiken, werd de raket bovendien uitgerust met een derde trap (de zogenaamde blok "E" met de geïnstalleerde motor RD0105), die normaal werkte, en het apparaat bereikte deze snelheid voor het eerst in de geschiedenis.

De belangrijkste taak "Luna-1" bestond uit het "vallen" op het oppervlak van onze satelliet, maar het "mist", en dat allemaal omdat de bovenste trap iets langer dan nodig in goede staat was.

En het was geen storing van de apparatuur (alles werkte naar behoren). Dus, volgens de gegevens die op het Roscosmos-portaal zijn gepubliceerd, zijn ze bij de berekeningen vergeten rekening te houden met de tijd die nodig is voor het signaal om het toch al behoorlijk verre station te bereiken. En het was deze kleine fout die verhinderde dat Luna-1 de maan bereikte.

Maar ook zonder dit maakte dit station het mogelijk om een ​​aantal unieke metingen te doen, wat enorm heeft bijgedragen aan de verdere ontwikkeling van de ruimtevaartindustrie.

Dus 3 januari om 3:56:20 Moskouse tijd op een afstand van 119.500 kilometer van de aarde werd dezelfde kilogram natrium opzettelijk opgeblazen op Luna-1, wat het Sovjetstation in feite in een kunstmatige komeet veranderde.

Het idee om van het station een kunstmatige komeet te maken was van astronomen I. Shklovsky en V. Kurt. Ze bedachten deze natriumtruc. Hierdoor ontstond een natriumwolk met een straal van zo'n 50 kilometer rondom het station.

De eerste kunstmatige komeet in de geschiedenis kon zelfs met het blote oog worden waargenomen (hoewel het aan de nachtelijke hemel een vage stip was in het sterrenbeeld Maagd). Welnu, de astronoom M. Gnedyshev.

De volgende dag, namelijk 4 januari 1959 om 06:00 "Luna-1" vloog langs de maan, op een afstand van ongeveer 6.000 km van haar.

Ongeveer acht uur na deze gebeurtenis werd het verzwakkende signaal van het station opgevangen door het Jet Propulsion Laboratory. (Pasadena, Californië, VS), dat de zoveelste onafhankelijke bevestiging is geworden van een andere unieke prestatie van de Sovjet Engineering.

De volgende dag werd de communicatie met het apparaat verbroken, hoogstwaarschijnlijk omdat de batterijen die in het station waren geïnstalleerd gewoon leeg waren.

En volgens berekeningen, op 7 januari, had "Luna -1" de zwaartekracht van zowel de aarde als de maan volledig verwijderd en in feite veranderd in de eerste kunstmatige satelliet van de zon in de geschiedenis van de mensheid, die sommige media luid "de eerste kunstmatige zonneplaneet" noemden systemen".

Maar dit is niet de hele lijst van de unieke prestaties van "Luna-1". Het was dus het Sovjetstation dat voor het eerst de buitenste stralingsgordel van de aarde registreerde. Ook werden de unieke kenmerken van de magnetische bol van de aarde onthuld.

Het bleek dat het op een afstand van 20.800 km sterk verzwakt, en op een afstand van 22.000 km bijna verdubbeld in een sprong en daarna begint het geleidelijk af te nemen.

Zo stelde Luna-1 vast dat de maan geen eigen magnetisch veld heeft. Ook heeft het AMC voor het eerst in de geschiedenis de zonnewind gemeten en het apparaat van het apparaat maakte het mogelijk om de aanwezigheid van geïoniseerd gas in de interplanetaire ruimte te detecteren.

Dit zijn de prestaties waar het allereerste interplanetaire station "Luna-1" op kan bogen.

Vond je het materiaal leuk? Beoordeel het dan en vergeet je niet te abonneren op het kanaal om geen nieuwe interessante publicaties te missen.

Dank u voor uw aandacht!