Waarom brandt nul vaker door onder belasting, en niet de fase?
Misschien hebben velen van een dergelijk probleem gehoord, wanneer, onder belasting, de draad met nul in de contactzone oververhit begint te raken, en niet de fasen zelf.
Er is een grap op internet dat een overbelasting wordt gesignaleerd door een harde Russische LED. Maar waarom raakt nul oververhit in de plaats van zwak contact (wat wijst op hoge stromen)? Alle belastingen verbruiken immers stroom van de fasedraden!
Deze situatie doet zich in de regel voor bij onderstations in gebieden met appartementsgebouwen, of in particuliere woningen, waar de belasting niet correct over de fasen wordt verdeeld.
De bedrading die de ingang binnenkomt, bestaat uit drie fasen en een nuldraad. En elke fase is gelijkmatig verdeeld over de appartementen. Laten we zeggen dat drie appartementen de eerste fase zijn, de volgende drie de tweede, dan de derde en dan wordt dit herhaald. Voor privé stroomverbruik wordt een driefasig stervormig circuit gebruikt, waarbij alle appartementen zijn aangesloten op één nuldraad.
De sinusoïde van stromen in elke fase is 120 graden verschoven. Met symmetrische belastingen in elke fase vloeien stromen van fase naar fase zonder de nulleider te belasten. En wanneer de zogenaamde asymmetrische belasting optreedt, dan loopt er ook een stroom door de nuldraad. Maar in de regel is zo'n stroom door de nulleider minder dan de fase één. Waarom is de nuldraad overbelast?
Bij lineaire belastingen (verwarmingselementen, gloeilampen) is er geen significante stroomonbalans tussen de fasen. Maar door de aanwezigheid van een groot aantal schakelende voedingen in digitale apparaten, verschijnt er een ongelijk stroomverbruik in de fasedraden. Stroomverbruik vindt plaats in pulsen. Harmonischen van de stroom verschijnen in het netwerk, die niet worden gecompenseerd in de nulleider, maar worden toegevoegd.
Een andere, eenvoudigere verklaring: elk appartement heeft een eenfasige bedrading. En de stroom vloeit van de belasting naar nul. Nul gemeenschappelijk bij de ingang. En met aanzienlijke totale belastingen van elk appartement, wordt deze nulkern van de draad meer dan fase belast. Zoals sommigen zeggen, is nul zelfs nog harder dan fasen.
Soms brandt de neutrale draad door (het is correct om te zeggen - een open circuit). En dat leidt al tot desastreuze gevolgen als er geen beveiligingssystemen zijn. Fase-onbalans of volledige nulbreuk treedt op.
Ik denk dat iedereen heeft gehoord dat er tegelijkertijd 380V in de stopcontacten van een 220 V eenfasig netwerk kan verschijnen. Feit is dat er een tweede fase in de uitlaat verschijnt in plaats van nul.
Hoe kunt u dit vermijden? Om nul niet te overbelasten, moet alle elektronica een vermogensfactorcorrector hebben in het circuit van schakelende voedingen. Dit is een vraag voor fabrikanten.
Het is noodzakelijk om de doorsnede van de draden niet te kiezen volgens de fasestroom, maar volgens GOST R 50571.5.52-2011 (P. 523.6.2) - selectie van de doorsnede voor de meest belaste draad.
En het eenvoudigste voor een consument in een privéwoning is om een spanningsrelais te installeren.
Kosten vanaf 3000 roebel. tot 7000 roebel. Allerlei aardlekschakelaars of difavtomaten met nulbreukcontrole zullen ook helpen.