De vrouw van zijn broer verliet hem omdat hij na de bruiloft geen appartement kon kopen

Mijn neef is gisteren getrouwd. Ze besloten geen bruiloft met het meisje te houden, maar vertrokken voor een week naar de Krim, in een sanatorium. Maar ik wil het verhaal vertellen van zijn eerste huwelijk, dat in onze familie het gesprek van de dag werd. Voor een groter effect zal ik het presenteren alsof hij u zelf dit leerzame incident vertelt. Heb hem een ​​voorlezing gegeven, mijn broer zei dat hij zelf in die periode niet alle gevoelens beter had kunnen uitdrukken.

Scheiding

Dat is alles, 15 minuten geleden werd ik weer een ongehuwd, vrij persoon. De echtscheidingsprocedure duurde maximaal een half uur. Op de onverschillige vraag van de ambtenaar van de burgerlijke stand waarom we besloten te scheiden, antwoordde mijn (reeds) ex-vrouw met pathos: "Hij kan niet eens een dak boven zijn hoofd bieden, wat een gezin kan zijn!". We kregen een stempel in onze paspoorten en gingen onze eigen weg.

Hoe het allemaal begon

Er was geen sprake van liefde op het eerste gezicht tussen ons. In het begin mocht ik haar niet zo graag vanwege haar nervositeit, constante spiertrekkingen en bereidheid tot hysterie. Maar toen ik eraan gewend raakte, begon het haar een zekere pit te geven, pikant tegen de achtergrond van andere vrouwen, een soort gekookt en oninteressant. En toen ze mijn interesse opmerkte, werd ze ingetogener en zachter. En als het op intimiteit aankwam, realiseerde ik me dat haar hysterie en spiertrekkingen veranderen in een echte orkaan! En "verslaafd" aan seks als een drugsverslaafde.

Mijn plannen

Niemand van ons had een plek om te wonen. Ik huurde een klein appartement en zij woonde in een hostel. Mijn hele leven voordat ik haar ontmoette, was gewijd aan het verdienen van geld voor mijn appartement. En de droom stond op het punt uit te komen. In een gesprek met haar heb ik constant gezegd dat een beetje meer, en een ruim eenkamerappartement in een nieuw gebouw van ons zal zijn. Ze glimlachte gewoon zachtjes en bracht me weer in trance.

Onkosten verzenden

Toen het op de bruiloft aankwam, gaven mijn ouders ons wat geld. Maar zowel ik als zij, de voorouders zijn helemaal geen oligarchen, maar gewone mensen met een gemiddeld inkomen. Maar ze begon een bruiloft, als een Hollywood-ster. Ik moest naar de show en een menigte onbekende gasten om geld te nemen van het bedrag dat bedoeld was voor de aankoop van een appartement.

Tijdens het feest wachtte me nog een verrassing. Het blijkt dat de huwelijksreisvouchers, alsof ze door haar ouders zijn aangeboden, ze zelf met een creditcard heeft gekocht om te pronken in het bijzijn van haar vriendinnen. Bovendien was de reis naar Europa, dus de prijs viel mee. Ik moest deze lening ook afbetalen.

In Tsjechië en Duitsland vond ze het trouwens helemaal niet leuk. Ze was niet blij met historische bezienswaardigheden, of prachtige kastelen, of interessante excursies. Bekende plaatsen en achternamen zeiden haar niets. Toen hadden we de eerste keer ruzie toen ik zei dat ze een domme blondine was die niet wist wie Strauss was.

Het geld van de rekening voor de aankoop van een appartement smolt als aprilsneeuw. Mijn jonge vrouw had ineens geen winterkleren, een smartphone en een laptop. Waar dit alles in een oogwenk verdween, begreep ik eerst niet. Maar al snel werden ze vermist gevonden - iets van haar moeder en iets van haar jongere zus.

Genoeg!

Uiteindelijk besloot ik, nadat ik van gedachten was veranderd, deze stroom te blokkeren, die nergens heen stroomt. Constante uitgaven beroofden me van zuurverdiende huisvesting.

Ik vertelde mijn vrouw dat ik geld moest sparen en harder moest werken om een ​​appartement te kopen. Waarop ze, nadat ze een schandaal had opgerold, tegen mij beweerde dat ik haar had beloofd een huis te kopen voor de bruiloft.

En toen ik haar een lijst gaf van de voor haar gemaakte uitgaven, realiseerde ze zich dat er nog maar de helft van het geld over was. Ik werd gestraft met excommunicatie. Hoewel, op dat moment, twee maanden na de bruiloft, ze me niet meer zo opgewonden als voorheen. Ik wist zelf niet wat ik erin vond?

Kortom, ons huwelijk duurde ongeveer drie maanden, ze besloot zelf de scheiding aan te vragen.

Mannen, leef volgens uw plannen, wees niet dwaas zoals ik!