Vandaag hoorde ik in de winkel het verhaal waarom de ambulance kwam, waar een disfunctioneel gezin met drie kinderen in ons dorp woont

Vandaag om 11 uur, zoals gewoonlijk in het weekend, kwam ik naar onze dorpswinkel om het meest verse brood te kopen. Het wordt ons gebracht vanuit het dichtstbijzijnde dorp, waar het landbouwbedrijf een bakkerij heeft. Als je warm brood wilt, dan moet je precies om ongeveer 11 uur komen.

De auto was al vertrokken, ik nam het brood en luisterde naar wat de twee vrouwen en de verkoper aan de balie vertelden.

Het blijkt dat er vanmorgen een ambulance naar het huis is gekomen, waar in ons dorp een disfunctioneel gezin met drie kinderen woont. Vaak worden kinderen van hen weggenomen, ze ordenen relatief, dan komen de zoon en dochters terug. Maar al snel vallen vader en moeder weer in een eetbui en thuis wordt het weer erg. De kinderen worden weer weggebracht. Dit is het soort horror dat in het leven van deze kinderen gebeurt.

Op dit moment, in het gezin, is alles niet zo erg. Het hoofd van het gezin werkt tot ieders verbazing al enkele maanden en wordt op de een of andere manier vastgehouden in de zagerij. En hoewel er geld is voor wodka, drinken ze niet veel. De huizen zijn in orde, er is eten, de kinderen zijn verkleed. De tweelingmeisjes gaan naar de correctionele school en worden elke ochtend door de schoolbus bij de bushalte opgehaald.

Overigens is het vermeldenswaard dat er twee bussen naar het dorp komen - een van de correctionele school, de andere van de normale. Dus vijf kinderen gaan naar een correctionele school en twee kinderen naar een normale school. Dit is wat dronkenschap met ons land doet, met onze toekomst. En onze toekomst, zoals de Sovjet-slogan zegt, zijn onze kinderen.

Maar ze bespraken niet alleen de toestand van het gezin, maar ook het feit dat de kleine jongen, hij is ongeveer 5 jaar oud, vandaag naar de intensive care werd gebracht, waar ze met moeite werden weggepompt. De reden was dat de moeder blijkbaar te lui was en het huis niet verwarmde, het werd koud. Toen stak ze alle 4 de branders op het gasfornuis aan en begon de kamer met gas te verwarmen. Als gevolg hiervan werd de jongen ernstig vergiftigd. Ze kon hem gewoon niet wakker maken!

Ik werd zelfs bang dat de hele familie niet wakker kon worden. Het gas dat in de brander verbrandt, vormt immers bij interactie met zuurstof koolstofdioxide. Maar wanneer er niet genoeg zuurstof in de kamer is, wordt koolmonoxide gevormd, een van de meest verschrikkelijke vergiften, smaak noch geur, en daarom zeer gevaarlijk. Het uiterlijk wordt aangegeven door de oranje kleur van de vlam op de brander.

Maar kooldioxide in hoge concentratie is ook gevaarlijk, het veroorzaakt hoofdpijn, duizeligheid en braken. De reden hiervoor is dat in de bloedcellen koolstofoxiden zuurstof vervangen en de hersenen minder zuurstof krijgen. Daarom veroorzaakt zuurstofgebrek vergelijkbare symptomen.

Bovendien zou het vuur uit kunnen gaan en zou het gas de woning in gaan. Draai dan de schakelaar om en schiet. Hier zou niemand niet alleen dit gezin hebben gered. Ze wonen in een twee-onder-een-kapwoning, dat wil zeggen dat volledig onschuldige buren kunnen lijden.

Hoogstwaarschijnlijk is de baby vergiftigd door koolmonoxide. Ze zeggen dat hij naar het regionaal centrum is gebracht omdat ons regionaal ziekenhuis niet over de benodigde apparatuur beschikt.

Hier is zo'n vreselijk verhaal, dat best geschikt is voor brandinspecteurs als een lezing over de ontoelaatbaarheid van het verwarmen van een huis met een gasfornuis. Maar in ons dorp is het echt gebeurd.