De maangrond die door de Chinezen is meegebracht, verschilt aanzienlijk van de grond die eerder door de VS en de USSR is meegebracht

Nadat de analyse van de maangrond die door de Chang'e-missie was geleverd, was uitgevoerd, bleek deze ernstig te verschillen van die eerder door de Amerikanen en de Sovjet-maanstations was gebracht. In dit materiaal leer je wat dit verschil is en hoe wetenschappers het proberen uit te leggen.

Maanbodem op aarde en zijn kenmerken

Iedereen weet dat de "Apollo" zes keer landde en, door gezamenlijke inspanningen, 378 kilogram maangrond op aarde afleverde.

Tegelijkertijd werd de regoliet op verschillende plaatsen verzameld. De Fra Mauro-krater (de Apollo 14-missie vond plaats in 1971), bijvoorbeeld, werd volgens wetenschappers ongeveer 3,2 miljard jaar geleden gevormd uit gestolde lava. En over het algemeen gaan bijna alle monsters die door de Amerikanen zijn verzameld terug tot een leeftijd van ongeveer 3,8 miljard jaar.

Dus een deel van de maangrond werd geleverd door twee Sovjet-maanstations. In 1970 bracht Luna 16 101 gram uit de Sea of ​​​​Abundance. Tegelijkertijd bleek de bodem een ​​klassiek basaltgesteente te zijn, met andere woorden, het is een gevolg van vulkanisme.

En al in 1976 leverde "Luna-24" nog eens 170 gram uit de zuidoostelijke regio van de Sea of ​​​​Crises.

Na analyse van Sovjet- en Amerikaanse monsters, kwamen wetenschappers tot de conclusie dat vulkanische activiteit op de satelliet ongeveer 2,9-2,8 miljard jaar geleden eindigde.

Laten we nu eens kijken naar de grond geleverd door de Chinese maanrover "Chang'e". De monsters zijn in december 2020 verzameld in de Ocean of Storms op 130 km van Rümker Peak.

Dus dit complex van schildvulkanen werd als 3,5 miljard jaar oud beschouwd, maar het bleek dat basalt daar veel jonger is.

Het bleek dat de door "Chang'e" verzamelde monsters slechts twee miljard jaar oud zijn. Dit is wat de wetenschappers verbaasde. Het blijkt immers dat de Maan zeker een miljard jaar langer heet was dan eerder werd gedacht.

Wetenschappers hebben twee van de meest geschikte versies ontwikkeld om dit fenomeen te verklaren. Dus, volgens de eerste theorie, was het in dit gebied dat het oppervlak van de maan werd verwarmd door thermonucleaire reacties in de ingewanden van de satelliet.

De Ocean of Storms is een gebied met een vrij hoge concentratie aan thorium, uranium en ook de isotoop kalium-40. Alleen in de bodem "Chang'e" wordt deze overvloed aan elementen niet waargenomen.

Volgens de tweede versie mocht het maanoppervlak niet zo lang afkoelen door de aantrekkingskracht van de aarde of de zogenaamde getijdenkrachten.

Door deze bewegingen van de satelliet rond de planeet is deze (de satelliet) een beetje "gerimpeld", en hierdoor kwam er energie vrij waardoor de satelliet niet kon afkoelen. En hoogstwaarschijnlijk was de maan twee miljard jaar geleden aanzienlijk dichterbij (aangenomen wordt dat hij twee keer zo dichtbij is) dan nu.

Maar dat is niet alles. Nadere analyse van de bodem wees uit dat 90% van het materiaal als het ware van "lokale oorsprong" is, en de overige 10% hebben een geheel andere "exotische" samenstelling in vergelijking met de zeemaan basalt.

Wetenschappers suggereren dat deze "vreemde" materialen hier zijn terechtgekomen als gevolg van talrijke botsingen van de maan met andere kosmische lichamen.

Het blijkt dat, ondanks vele jaren van het bestuderen van onze satelliet met jullie, we in feite niets over hem weten en, het is waarschijnlijk dat toekomstige geplande missies naar de maan (als ze natuurlijk plaatsvinden) high-profile mogelijk zullen maken ontdekkingen.

Welnu, als je het huidige materiaal leuk vond, vergeet dan niet je te abonneren op het kanaal en bedankt voor je aandacht!