Moet ik in de herfst een tuin graven?

Een paar dagen geleden kwam een ​​collega van het werk me opzoeken - hij moest de documenten overhandigen. En toen we de tuin in gingen zodat ik haar mijn coniferen kon laten zien, zag ze dat alle bedden in mijn tuin waren opgegraven. Een collega vertelde dat ze ook altijd haar tuin omgroef, maar dat ze de laatste jaren niet genoeg kracht had. En daardoor zat er veel onkruid in de bedden. Ik vroeg wat de relatie was (hoewel ik het antwoord natuurlijk weet, was ik gewoon nieuwsgierig om het van een andere persoon te horen).

En een collega zei dat tijdens het graven in de herfst, dat moet worden gedaan na de eerste nachtvorst, niet eerder, de wortels van het onkruid aan de oppervlakte verschijnen en tegelijkertijd bevriezen. Het belangrijkste is om de kluiten niet te breken zodat de aarde wordt omgedraaid. Tegelijkertijd wierp ze een blik op mijn bedden, waarlangs, alsof ze waren geharkt, daar geen sprake was van kluiten.

Na wat meer op mijn site te hebben gelopen, gingen we heel blij met elkaar uit elkaar.

Waarom is herfstgraven nuttig?

En ik wil even zeggen dat ik het helemaal eens ben met mijn collega dat het najaarsgraven kan helpen verwijder onkruid, maar alleen op zo'n voorwaarde dat de aarde wordt omgedraaid en de kluiten niet worden gebroken. Dan kan de vorst een deel van de wortels en wortelstokken vernietigen. Maar in geen geval mag het als een wondermiddel voor deze plaag worden beschouwd.

Ik heb geen enkele bult op het veld omdat ik de bedden heb opgegraven samen met mijn assistenten - kippen, die wormen van onder een schop verzamelden. Ze verscheurden natuurlijk de grond na het graven en vernietigden alle kluiten.

Bovendien heb ik voor het graven kalk toegevoegd, omdat er veel heermoes op de site is, wat betekent dat de grond zuur is. De meeste gekweekte planten houden niet van zure grond. U kunt tot 50% van de oogst verliezen als u bodemverzuring niet tegengaat. Het is noodzakelijk om in de herfst kalk in de grond te brengen, zodat het effect van zijn actie verschijnt en in de lente het al mogelijk is om de vruchten ervan te plukken.

Tijdens de winter zal de grond verzadigd zijn met lucht, vocht, mineralen, die het samen met de sneeuw ontvangt. Als de aarde niet wordt uitgegraven, is ze dicht en verlopen aerobe processen langzamer door zuurstofgebrek. Dit is een ander argument ten gunste van graven.

Naast onkruidwortels gaan ongedierte van tuinplanten en ziekteverwekkers verloren in losse grond. Ze worden ook meer blootgesteld aan koude en extreme temperaturen na het graven.

En het belangrijkste is dat het in het voorjaar niet meer zoveel kracht en energie kost om de ruggen voor te bereiden. Het is voldoende om ze los te maken met een hooivork en ze zijn klaar om te planten. Maar ik loop bijvoorbeeld nog steeds met een cultivator langs de ruggen zodat de grond nog luchtiger wordt.

Nadelen van graven in de herfst

Naast schadelijke bacteriën en ziekteverwekkers vergaat ook een deel van de gunstige bodemmicroflora die nodig is voor de vruchtbaarheid. Ze blijkt ook weerloos tegen vorst. Hiermee moet rekening worden gehouden, breng daarom tijdig mest, humus, compost aan.

Als de vruchtbare laag op de site zwak en dun is, blijkt bij het graven de minst vruchtbare grond bovenaan, of zelfs klei. Maar hier is de vraag nogal controversieel, omdat bij veel planten de wortels vrij diep in de grond gaan en daar juist een omgekeerde vruchtbare laag vinden. Dus - je moet werken aan vruchtbaarheid, bijvoorbeeld elk jaar 2-3 hoge ruggen op verschillende plaatsen maken. Dus geleidelijk zal het grootste deel van de site een dikke vruchtbare laag hebben.

Dit is mijn mening over het herfstgraven. Zolang ik de kracht en tijd heb, zal ik het doen. En dan zullen we zien.