Mijn vriend en haar man verkochten het huis en verlieten het dorp voor de stad in een appartement - waarom?

Sinds een jaar wonen we in een privéhuis, waar we vorig jaar om voor de hand liggende redenen haastig uit de stad zijn verhuisd. En zo'n vreugde, geluk van het feit dat er rust en stilte in de buurt is, hebben we lang niet ervaren.

Toch kwam ik erachter dat een van mijn oud-collega's, die iets ouder is dan ik, maar met wie we een heel warme band hebben opgebouwd, het huis verkoopt en naar de stad vertrekt.

Het viel me op omdat zij precies de persoon was die me uiteindelijk goedkeurde in het idee dat het nodig was om een ​​huis te gaan bouwen en de stad te verlaten.

Ze kochten 23 jaar geleden ook een onafgemaakt huis, herinnerden het zich en woonden erin. Rondom werd een chique persoonlijk perceel georganiseerd. Ik ging altijd naar hen toe en was verrast hoe niet erg jonge echtgenoten erin slagen om alles zo voorbeeldig te houden. Jarenlang hielden ze zelfs een koe en daarna een geit. Maar de afgelopen jaren hebben ze alles opgegeven.

Maar nu nader ik al de leeftijd waarop ze toen waren en ik begrijp dat dit geen ouderdom is en helemaal geen zwakte, maar ervaring en wijsheid. En nog steeds op de schouder.

Maar onlangs heeft mijn vriend verschillende operaties ondergaan, en in de winter hadden ze een kroon. En gelukkig ging alles goed, ze startten niet op, ze lagen niet in het ziekenhuis. Het is echter bekend dat de gevolgen voor iedereen zeer onvoorspelbaar zijn.

Hun drie dochters wonen in de stad, ze hebben allemaal kinderen, werken. Er woonde een kleindochter bij hen, die in het dorp op een basisschool studeerde. De leraar hier is gewoon een prachtige, oudere, door de Sovjet-Unie opgeleide leraar. Ze gaat met de tijd mee, maakt gebruik van internet, een interactief whiteboard en andere dingen in de klas. De kleindochter van mijn vriend, niet het enige stadskind dat bij haar werd gebracht. Er zitten 16 mensen in de klas! Dit is een ongelooflijk bedrag voor een dorp. Meestal 5-6 kinderen.

Maar nu is de basisschool voorbij en moet de kleindochter naar de middelbare school. Maar dat is hier erg slecht. De kwaliteit van het onderwijs lijdt eronder.

En al deze omstandigheden gaven hen een reden om een ​​groot huis te verkopen, een appartement in de buitenwijken te kopen en dichter bij hun dochters te gaan wonen.

Ik sprak met haar, en ze zei dat ze niet meer met de tuin om kon gaan, het was moeilijk. De echtgenoot gaf ook op na de kroon. Daarom is een dergelijk besluit genomen. Bovendien moet je dichter bij de geneeskunde zijn. Ze is tenslotte niet in het dorp.

En kinderen hebben aandacht en hulp nodig van dochters. De een moet meegenomen worden om te hockeyen, de ander om te worstelen, ouders hebben niet overal tijd. Tegenwoordig laat niemand sommige kinderen gaan. Daarom zullen opa en oma altijd bij de hand zijn.

Zoals u kunt zien, kunnen de redenen voor het verkopen van een huis in het dorp en het kopen van een appartement in de stad de volgende zijn:

1. Gebrek aan gezondheid, er is geen kracht om de site te onderhouden.

2. Constante medische hulp is nodig, en dat is de laatste jaren altijd slecht geweest in het dorp.

3. Kleinkinderen hebben aandacht nodig, kinderen hebben hulp nodig bij het opvoeden van kleinkinderen.

4. Het onderhoud van het huis spoot er flink in, omdat we in het dorp geen gas hebben, verwarmen we alles met elektra. Brandhout kost veel energie. En de site moet worden gecontroleerd - om te maaien, om iets te repareren, om sneeuw te verwijderen in de winter.

Daarom moeten degenen die de stad uit zoeken rekening houden met al deze omstandigheden.