Het verhaal van hoe mijn vriend van de geur in de kast bij de datsja afkwam

Onze vrienden en familieleden delen vaak hun verhalen over het leven in het dorp, geven ons advies en aanbevelingen. Daarom gaat het verhaal van vandaag niet over ons, maar over een andere familie. Maar dat maakte het niet minder interessant, nuttig en relevant.

We hebben een vriend, Misha, die graag vrienden verzamelt in zijn datsja, omdat hij graag eten op het vuur kookt. Het blijkt dat hij het heel goed doet, iedereen prijst de kok en hij baadt in een zee van complimenten van zijn gasten. De gerechten zijn gewoonweg prachtig - als het een sjasliek is, is het gedrenkt in een speciale marinade, als het kippenvleugels zijn, in een soort karamel, of iets anders dat absoluut ongelooflijk en smakelijk is.

De volgorde die we hebben is zodanig dat voordat we bij Misha samenkomen, we 500 roebel per persoon op zijn kaart overschrijven, de rest doet hij alles zelf. Koopt vlees, kruiden, drankjes - allemaal volgens het script en met een ziel. Hij is een opgewekt, licht persoon, dus iedereen komt met plezier bij hem samen, ondanks het feit dat de omstandigheden in zijn datsja Spartaans zijn. Het is een huis uit de Sovjettijd zonder voorzieningen. Water in de put, toilet aan de rand van het perceel.

Maar feit is dat deze rand te dicht bij het barbecuegebied ligt, zij het achter de struiken. En de geur komt daar duidelijk vandaan. Misha maakt zich hier behoorlijk zorgen over en neemt alle mogelijke maatregelen om van de stank af te komen.

Wat heeft hij de afgelopen zes maanden niet gedaan!

Verhaal 1. Iemand vertelde hem dat als er brandnetels in de kast zouden worden gestapeld, de geur zou verdwijnen. Misha sneed alle brandnetels in de buurt uit, vulde de beerput, maar de geur keerde snel terug en het rook veel sterker dan voor het experiment.

Verhaal 2. Ash zou volgens een vriend van hem alle bacteriën, die, zoals advertenties ons vertellen, de oorzaak van de geur zijn, volledig moeten doden. Deze methode hielp. Maar de as was genoeg voor een paar keer. Toen werd het erger.

Verhaal 3. Ik kocht zakjes met speciale bacteriën voor afvalverwerking in de winkel. De geur verdween niet, hoewel het enigszins verzwakt was.

Verhaal 4. Op advies van internet heb ik ijzervitriool gemengd met zuiveringszout. Hij nam een ​​glas ferrosulfaat, een half pakje zuiveringszout en smeerde het in warm water, een halve emmer. Ik goot de oplossing in de beerput. Deze methode bleek behoorlijk effectief te zijn. In principe had hij het kunnen laten, maar Misha ging verder.

Verhaal 5. Hij leerde dat het mogelijk is om de beerput in het bijgebouw met olie te vullen. De olie zal zich over het oppervlak verspreiden en een film vormen. De geur zal niet door deze film heen breken en de vervalprocessen in de anaërobe omgeving zullen sneller gaan.

En onze vriend van zijn vriend van McDonald's begon de olie te gebruiken die na het frituren werd gebruikt. Het werd in blikken weggegooid, nu giet Misha het in het toilet. En wanneer je deze plek bezoekt, krijg je de indruk dat Big Mac op je wacht bij de uitgang, zo'n geur van deze olie hangt in het toilet. Er zijn meer redenen voor grappen, de stemming is beter. En zo'n zorg voor vrienden geeft Misha nog meer charme en aantrekkingskracht, hoewel hij een geweldig persoon is zoals hij is!

Dergelijke intieme details maken deel uit van ons leven, het is de moeite waard om erover te praten, omdat dit probleem voor iedereen kan optreden. We hebben bijvoorbeeld twee toiletten in huis, maar in de zomer gebruiken we constant het toilet op straat om niet het huis in te rennen. En dit is een volkomen normale praktijk.

Hoe kom je van de toiletgeur af?