Een veelvoorkomend probleem: op een koude zolder vormt zich condens of vorst en worden de muren nat. Eenvoudige manieren om het te voorkomen
Een van de lezers schreef ooit een opmerking in een van de artikelen:
Beste Samostroischik, mag ik je om een artikel vragen over de juiste isolatie en dampscherm van het plafond onder het dak, zodat het condensaat de muren niet nat maakt als het smelt in de winterdooi, anders ben ik gepakt. Is hierbij altijd een ruim zoldervolume nodig?
Ik heb beloofd een artikel over dit onderwerp te schrijven. Maar pas nu, door mijn eigen voorbeeld, kan ik laten zien hoe dit probleem kan worden vermeden. Maar eerst stel ik voor uit te zoeken waarom condensatie kan ontstaan in de ruimte onder het dak van een koude zolder?
Als er condensatie ontstaat, is er een vochtbron. In vochtige klimaten kan deze bron atmosferische lucht zijn. En als de temperatuur daalt, condenseert er iets van. Maar meestal komt vochtige lucht via de houten vloer naar buiten.
Het is onmogelijk om een 100% dampscherm te maken in houten breuken. Er zijn plaatsen waar het aan de muren grenst. In theorie moet de dampremmende film over de naden worden gelijmd en op de muren worden gelijmd (of erin worden gepleisterd). Niet iedereen doet dit, en langs de omtrek van de muren komt een bepaald percentage van de lucht uit het pand en het vocht ermee naar buiten via het plafond. Het condenseert op de waterdichtmakende film (als het dak is gemaakt van metalen tegels) of op OSB-platen (als het dak is gemaakt van flexibele tegels).
Wanneer condensaat naar beneden stroomt of wanneer de vorst smelt, worden muren en balken nat. En de boom kan zelfs gaan rotten.
Condensatie kan worden voorkomen door de koude zolder te ventileren.
Als het dak van metaal is, zijn er scheuren in de nok. Lucht kan erdoor ontsnappen en via de kroonlijsten de zolder binnenkomen. Maar het probleem is dat er een waterdichtmakende film onder de metalen tegel zit. En daaronder hoopt zich condens op. In theorie zou de winddichte folie het nokgedeelte niet moeten bedekken. Maar tijdens de bouw is het dak volledig gesloten en overlapt met deze film.
In het gebied van de nok is alles hermetisch afgesloten met een hydrodampscherm. En in het gebied van de nok zijn er planken. Over het algemeen komt er geen lucht uit het zoldervolume via de nok. Ventilatie blijft via een gevelraam of traliewerk. En als ze er niet zijn (schilddak bijvoorbeeld)? Er moeten dakbeluchters worden geïnstalleerd.
Ik zal met mijn voorbeeld de installatie van dergelijke beluchters laten zien, maar alleen in het dak van flexibele shingles.
Type shingle-dakbeluchters en hun installatie. Aan elke rand van de nok van het schilddak zijn twee van dergelijke elementen geïnstalleerd. En de ventilatie van de zolder werkt zoals in het diagram aan het begin van het artikel. De lucht uit de kroonlijsten stijgt naar de nok en voert de met waterdamp verzadigde lucht mee. Bij harde wind (of bij zonnig weer als het dak opwarmt) is dit vooral effectief. Bovendien heb ik een monolithische zoldervloer die geen lucht doorlaat.
Er is ook een nokbeluchter. Er wordt een nok flexibele tegel op bevestigd.
Hier komt ook nog een aanvulling op: ook de kroonlijst mag niet strak met planken worden gehamerd. Het is beter als het wordt afgewerkt met geperforeerde binnenwelvingen.
Lucht komt de kleine gaatjes binnen en stijgt op naar de nok, waardoor de zolder wordt geventileerd.
Ik hoop dat deze informatie nuttig zal zijn voor iemand ...