Hoe is mijn dag op het platteland in augustus

Onlangs belde een vriend me en vroeg wat ik thuis aan het doen was op vakantie. 'Je hangt waarschijnlijk de hele dag in je favoriete tuin rond?' zij vroeg. En ineens vroeg ik me af: wat doe ik de hele dag als ik 's avonds in bed val en meteen uitschakel. De stappenteller geeft 6-7 duizend stappen per dag aan, ondanks het feit dat ik nog steeds constant vergeet hem in mijn zak te stoppen.

Maar na analyse van mijn dag, begrijp ik dat ik nu heel zelden in de tuin ben, op de een of andere manier groeit alles vanzelf en maak ik me weinig zorgen over de bedden. In kassen, ja, ik doe daar elke dag iets, want nu moet ik constant tomaten plukken, onnodige bladeren verwijderen, late scheuten inkorten zodat de groenten rijpen tot de herfst.

Dus hoe gaat mijn dag?

Augustus is natuurlijk de tijd voor blanco's, elke dag probeer ik iets in potten te verpakken, te drogen of in de vriezer te leggen. En dit is niet minder dan 2-3 uur per dag. Groenten moeten immers worden gewassen, geschild, gekookt, gesteriliseerd. Ik moet alle banken ondertekenen om in de winter niets in de kelder te verwarren en precies te nemen wat je nodig hebt.

Voor je mannen zorgen - eten koken, afwassen, praten, duurt nog 2-3 uur.

Kippen verzorgen, hoe eenvoudig het ook is, kost toch minstens een uur per dag. En als je een puree kookt, dan meer.
Gewoon een wandeling maken, lezen, rustig op een bankje zitten, praten over dit, over dit - ergens anders voor een paar uur.

Dan begint de werkdag, werken op afstand. Dat wil zeggen, er is bijna geen tijd meer voor de tuin. Daar worden van tevoren dingen gepland, bijvoorbeeld uien verwijderen, aardappelen rooien, enzovoort.

En ga je ook nog eens naar de stad, naar de winkel, of voor andere zaken, dan vliegt de dag zo voorbij.

Dagoverzicht

In het dorp vind ik het leuk voordat ik naar bed ga, nadat ik alle dingen heb gedaan, in het donker de straat op ga, op een bankje zit en met opgeheven hoofd naar de lucht kijk. Zo kalm, zo stil en goed. Het is op dit moment dat je analyseert welke dingen je hebt kunnen doen, waar je geen tijd voor had. Wat moet er morgen gebeuren, hoe breng je de dag door.

Gedachten stromen zo soepel, rustig. Vooral als er iets misgaat, dan is het op dit moment dat er een oplossing voor de geest komt, of een variant van hoe het probleem op te lossen.

Om de een of andere reden kon ik dit moment van de waarheid, de analyse van mijn leven, niet vangen in een stadsappartement. Er was altijd iets dat me afleidde, waardoor ik me niet kon concentreren.

Misschien komt het met de jaren, of misschien is het het dorpsleven dat zoveel invloed heeft?