Hoeveel duizend roebel liggen er in mijn tuin

Vandaag vestigde ik in een winkel van een bekende keten de aandacht op de prijs van appels. Meestal passeer ik deze afdeling zonder te kijken, want in de zomer hebben we genoeg bessen en fruit. Pas in augustus beginnen we met het kopen van abrikozen, perziken en watermeloenen, waar iedereen dol op is, maar ze worden hier niet zo groot en zoet als in het zuiden.

En dan kijk ik - appels kosten van 93 tot 146 roebel per kilogram! Bovendien is het onmogelijk om te zeggen dat ze op de een of andere manier bijzonder verleidelijk zijn. Mijn appels uit mijn tuin zien er in ieder geval nog aantrekkelijker uit - levendiger!

De goedkoopste zijn seizoensappels, met 93, 45 roebel. Ze zijn klein en stevig. Welke smaak, ik weet het niet. Ze zien er heel normaal uit, zelfs als er wat schade is, sporen van ongedierte. Dit suggereert alleen maar dat appels niet vol zitten met chemie, hoewel de industriële schaal van de tuinbouw natuurlijk niet zonder kan.

De duurste - met 146,99 roebel per kilogram, verschillen niet significant van de goedkope. Maar hier is al geen schade zichtbaar. Er staat alleen dat de herbiciden die worden gebruikt om de appelboomgaard te behandelen, bij de prijs van de goederen zijn inbegrepen! Eet op je gezondheid, voor je eigen geld.

En toen dacht ik, hoeveel appels liggen er op de grond onder de appelbomen, die de boom van zichzelf afwerpt. Of bij harde wind vallen de vruchten van de takken. Ik verzamel elke dag ongeveer twee emmers aas. Er zit 8 kilogram in een emmer. Laat de gemiddelde prijs 100 roebel zijn. Dat wil zeggen, ik geef dagelijks 800 roebel aan kippen, of gooi ze in compost. Omdat ik geen tijd heb om zo'n bedrag te verwerken, en het is niet eens nodig.

Het is onmogelijk om ze te verkopen, omdat de appels, die van de takken vallen, op de grond worden beschadigd, hoewel we bewust het gras onder de bomen niet maaien, zodat de appels niet zo hard kloppen.

Dit betekent dat ik ongeveer 24.000 roebel aan appels per maand verlies. Ja, ik heb het gedaan, en zelfs ik vond het jammer dat er zomaar zoveel geld wegvloog. Natuurlijk verwerk ik nog steeds een deel - ik droog veel voor compote. Ik ga wat verse jam koken, hoewel er nog veel oude in de kelder zijn.

Maar dit is een druppel op een gloeiende plaat, het is afval. Maar binnenkort, in september, zullen goede appels van hoge kwaliteit rijpen! Ze zullen ook moeten worden vastgemaakt. Als alle eigenaren van de boomgaarden een goede oogst hebben, is het verkopen van appels gewoon onrealistisch. Ze worden niet verkocht tegen de winkelprijs, maar tegen de lokale prijs, die de dealers zullen bepalen - het minimum.

Hier is een triest verhaal, zoals over geld, en zoals over appels.