We verhuisden de stad uit, maar bevonden ons midden in een "vuilnisbelt": een schreeuw uit het hart van een pittoresk dorpje

Een persoon beschouwt zichzelf als een rationeel wezen, maar tegelijkertijd gedraagt ​​​​hij zich buitengewoon onredelijk. Onze gesprekspartner Irina vertelde hoe de schilderachtige omgeving van haar dorp is veranderd in een soort vuilstort. Lees verder om erachter te komen wat er is gebeurd.

Verhuisd uit de stad voor een rustig en gelukkig leven

Tien jaar geleden verhuisden we van een stadsappartement naar een landhuis. Ze droomden er lange tijd van om de stad te verlaten, maar toen moesten de kinderen worden opgevoed, en toen hield het werk hen vast. Nu zijn deze problemen verleden tijd, de kinderen vonden de tweede helft en gingen uit elkaar, en mijn man en ik vervulden onze oude droom - we kwamen dichter bij de natuur.

Ons dorp ligt tien kilometer van de stadsgrenzen. De plaatsen hier zijn erg mooi: rond de velden, bossen, meren. Lucht, zoals ze zeggen, zelfs als je het snijdt en eet. Hier vonden we een nieuw leven. Nu hebben we regelmatig fietstochten, wandelingen voor paddenstoelen en bessen, vissen en gewoon genieten van de natuur. In het begin was er een staat van volledig geluk. Maar het bleek dat het niet voor lang was.

De weg van de "dood"

Ons dorp was niet dichtbevolkt. Getroffen door afgelegen ligging, gebrek aan infrastructuur en een normale weg. In het algemeen de wildernis. Maar ze letten op onze schilderachtige wildernis en er werd een asfaltweg aangelegd het dorp in. De weg werd gevolgd door mensen die snel de omliggende velden opkochten voor de ontwikkeling van cottages. Nou, eerst waren we heel blij, we dachten dat er nu winkelketens, goede verlichting, trottoirs zullen zijn. Dit kwam na verloop van tijd, maar met een sterke toename van het aantal bewoners ontstonden er serieuze problemen.

Het feit is dat duizend huishoudens die zich in 3-4 jaar hadden gevormd, in de wijk begonnen te zwerfafval. Dat wil zeggen, in het begin, toen er sprake was van actieve ontwikkeling, waren alle buurten bezaaid met bouwafval. Al het overbodige werd afgevoerd naar velden en bossen. En dit werd niet alleen door auto's weggenomen, maar ook door vrachtwagens. Er is afval achtergelaten na de bouw - in het bos! Mensen denken dat dit de goedkoopste manier is om van onnodige rommel af te komen.

Kenmerken van nationale verwijdering

Toen werd het erger. Een keer per week hebben we een auto die afval ophaalt. Mensen stoppen het in zakken en zakken op de weg, en nutsbedrijven halen het op. Alleen huishoudelijk afval wordt meegenomen. Elke week hopen zich meerdere zakken afval op in elke tuin. Om het op te bergen heb je dozen of speciale dozen nodig. Dus niet iedereen wil een hele week afval in zijn tuin bewaren. In de zomer begint hij onaangename geuren uit te stoten die zich door de hele wijk verspreiden; zwermen vliegen verzamelen zich rond de containers.

Materiaal in het onderwerp - Afvalverbrandingsoven in het land: ontwerpkenmerken, kant-en-klare en zelfgemaakte optie.

En daarom begon huishoudelijk afval in de buurt te worden weggegooid. Velen hebben er al een gewoonte van gemaakt om 300-500 meter naar het bos te rijden en het afval weg te gooien voordat ze naar hun werk gaan. Zodat het huis niet stinkt! Gooi de tassen gewoon van de weg en dat is alles! Honden en wilde dieren verscheuren vuilniszakken en hun inhoud wordt over het gebied geblazen. Vuilniswinden, om zo te zeggen.

Natuurlijk merkten degenen die niet onverschillig waren dit op en klaagden bij de administratie. De bergen afval werden van de landweggetjes verwijderd en het stond allemaal even stil. Maar niet voor lang. Afval werd niet langer door de wegen weggegooid en ze werden verder het veld of het bos in gebracht. Uiteindelijk hebben ze alles bevuild! Kon je vroeger gewoon wandelen en genieten van de natuur, nu zijn alle bossen en velden bezaaid met afval. Rondom plastic flessen, glazen, tassen, verpakkingen en ander afval. Over het algemeen is de natuur veranderd in een vuilnisbelt.

Materiaal in het onderwerp - Hoe niet te betalen voor het ophalen van huisvuil.

De administratie kan niet veel helpen - ze graven landweggetjes om de toegang tot bossen en meren te beperken, maar dit is een halve maatregel die niet echt helpt. Alle andere maatregelen kosten geld, dat is er niet, en ze kunnen ze ook niet laten betalen. Het probleem wordt opgelost, maar heel langzaam - veel goedkeuringen en andere bureaucratie. Vuilniscontainers verschijnen langzaam op straat, maar er zijn er maar weinig en ze veranderen al snel in bergen zakken, omdat iedereen ze gebruikt. Bovendien gaat het zelfs om gevechten - omwonenden beschermen hun vuilnisbakken tegen vreemden.

Het probleem is misschien opgelost, maar voordat dat gebeurt, is de omgeving bedekt met plastic en ander afval. Ik zou graag een vraag willen stellen - mensen, wat gebeurt er met jullie?

Denkt u dat mensen die de buurt vervuilen of ambtenaren die het probleem van het ophalen van afval niet kunnen oplossen verantwoordelijk zijn voor deze situatie? Schrijf in de reacties!

Vrienden, we groeien en we zijn al met meer dan 127 duizend! Like, abonneer je op het kanaal, deel onze lifehacks, artikelen en recepten - wij zijn aan het werkenzodat u alleen nuttige en interessante informatie ontvangt!

Lees ook:

• 50 duizend roebel voor 2 dagen werk, of wat voor soort inkomen de "meester voor een uur" heeft.
• Hoe maak je een handige opbergruimte voor een tuinkar met drie delen: een hack voor het leven op het platteland.

Bekijk de video - Timber I-Beams: een alternatief voor hout in het midden van een grondstoffencrisis?