Hoeveel kosten watermeloenen op het land of hoeveel verdienen dealers aan ons: de geheimen van prijzen

Waarom hebben we zulke dure producten en wat beïnvloedt dit? Wie en hoeveel verdient aan de basisbehoeften van de bevolking? Welke structuren bepalen de prijsstelling? Deze en vele andere vragen zijn van groot belang bij consumenten. Onze gesprekspartner Ilya zal licht op deze situatie werpen.

Eerlijk over het bedriegen van je bedrijf

Voordat ik verder ga met watermeloenen, zal ik je iets over mijn bedrijf vertellen. Ik houd me bezig met de productie en verkoop van rituele monumenten uit graniet en marmer. Mensen zoals ik worden "skinners" genoemd en schaamteloze straatventers die geld verdienen aan menselijke ellende. Dit is deels waar, en ik geef het eerlijk toe: tot voor kort dacht ik zelf dat we principeloze "grabbers" waren. Maar letterlijk drie dagen geleden had ik het geluk om erachter te komen hoeveel ze verdienen in de kruidenierswinkel. Ik wil je hier kort over vertellen, maar eerst zal ik enig licht werpen op hoeveel we gemiddeld “lassen” aan de verkoop van grafstenen.

De productie klinkt te luid. In ons bedrijf (tenminste in het mijne) spannen ze zich niet echt in. Alle producten, en dit zijn sets van monumenten zonder portretten en inscripties, worden geproduceerd door slechts enkele tientallen fabrieken in het land. Wij kopen, arrangeren en verkopen ze. Wrap-up is van 70 tot 100%! Een standaard rechthoekig granieten monument van 100 * 50 * 8, inclusief een stele, een standaard en een bloementuin, kost bijvoorbeeld 12 duizend roebel op de groothandelsbasis van Rostov. Omdat ik in bulk koop, kost het me 13,5 duizend met bezorging. Voor het tekenen van een portret met een machine betaal ik 1500 roebel. Dat wil zeggen, het kost me 15 duizend roebel voor een kant-en-klare en gedecoreerde set.

Nu over de winkelprijzen. In mijn regio (ik zal het niet noemen), verkoop ik dergelijke kits voor een prijs van 25 tot 30 duizend roebel. De prijs hangt af van de solvabiliteit van de klant: het belangrijkste voor mij is om het niet te missen, en als de koper er geld naast heeft, dan geef ik het voor 25, maar niet minder. Als de klant solvabel is en het "beter" wil doen, zal ik hetzelfde verkopen, maar tegen het maximale prijskaartje. Dat wil zeggen, door de verkoop van één standaardkit verdien ik 10-15 duizend roebel (de klant betaalt voor de installatie). Ik verdien iets meer met gebeeldhouwde steles, terwijl ik klanten sprookjes vertel over het werk van beeldhouwers; hoewel hun diensten me niet meer dan 4.000 roebel per meterset kosten. Ik kan 25 en 40 verschillende sets per maand verkopen. Bereken zelf de winst. Van dit bedrag gaat natuurlijk een deel naar belastingen, het salaris van de verkoper en de huur van panden, maar dit is niet zo belangrijk - het grootste deel van het inkomen komt in mijn zak terecht.

Nu over de inkomsten uit de verkoop van watermeloenen

Maar als we tot 100% dekken, verdienen wederverkopers die in de kruidenierswinkel werken meer geld dan wij! Drie dagen geleden kwam ik aan uit de regio Astrachan - de graanschuur van watermeloenen en tomaten. Daar bezocht ik de velden, sprak met boeren en was zacht gezegd verbaasd over de groothandelsprijzen voor de belangrijkste meloenen en kalebassen van het land. Nu, half augustus, kost een kilo watermeloen van het veld 50 kopeken tot 3 roebel! Grote "suiker" -variëteiten worden verkocht voor drie roebel per kilo. 50 kopeken elk - voer; maar ze gaan niet altijd volgens hun beoogde doel - deze variëteiten onder het mom van "cultureel" kunnen vrij goedkoop ergens op de markt in Voronezh worden gekocht. De gemiddelde prijs van een watermeloen van het veld is nu 2 roebel per kilo. Maar in de detailhandel worden ze verre van bescheiden prijzen verkocht. In centraal Rusland is de prijs voor watermeloenen medio augustus gemiddeld 25 roebel / kg. In supermarkten in Moskou kunnen ze zelfs 45-60 roebel / kg kosten!

Nu over de logistiek. Watermeloenen uit de regio Astrachan naar Moskou brengen met gehuurd transport kost 6 roebel per kilo; hun eigen - de helft van de prijs. Laten we de kosten berekenen van watermeloen te koop in centraal Rusland. Laten we op logistiek de gemiddelde waarde zetten tussen levering door ingehuurd transport en ons eigen transport. Laat het 4,5 roebel per kilo zijn. We tellen de gemiddelde prijs van een watermeloen in het veld op en de gemiddelde bezorgprijs - 6,5 roebel / kg zal uitkomen. We voegen nog 1 roebel toe voor laden en lossen. De gemiddelde kosten van watermeloen zullen dus 7 roebel en 50 kopeken per kilogram zijn.

En nu het hoogtepunt van het proces! Als een wederverkoper een kilo watermeloen krijgt voor 7,5 roebel, dan worden er nog minstens 3-4 prijzen bovenop geschroefd! Van die 25 roebel die we betalen voor een kilo goederen gaat 2 roebel naar de boer, 6,5 naar de bezorger en 16,5! - aan wederverkopers / tussenpersonen van alle soorten! Wij rituelen zijn onschuldige schapen vergeleken met voedselzakenlieden. En in dit hele plan lijdt de boer (producent) het meest. Voor zijn harde werk krijgt hij de minste van alle deelnemers aan deze handelsketen.

Waarom gebeurt dit

Ik stelde een logische vraag aan de boer: “Waarom verkoop je je product niet rechtstreeks? Huur een auto, neem watermeloenen mee naar Moskou en verkoop minimaal 15 roebel per kilo!" Hij antwoordde me dat dit een nutteloze oefening was - hij had het al geprobeerd en er kwam niets goeds uit. In de loop van de jaren van het kapitalisme heeft zich in Rusland een bepaald plan ontwikkeld, dat wordt gecontroleerd door tussenpersonen. Ze geven hun prijs en houden het strak. Het blijkt dat je ze beide kunt verkopen; of de producten zullen rotten op het veld. Als de boer zijn goederen zelf vervoert, is het onwaarschijnlijk dat hij deze voor een goede prijs kan verkopen. Alle groothandels- en detailhandelsmarkten voor levensmiddelen zijn nauw verbonden met de activiteiten van wederverkopers en ze boycotten fundamenteel boeren die niet instemmen met "samenwerking". Halverwege de jaren 2000 stopten veel mensen met het zelfstandig vervoeren van goederen naar andere regio's. Alles hangt hier dus niet af van de fabrikant, maar van de tussenpersoon. En het is de tussenpersoon die de prijs bepaalt. Dit is natuurlijk niet mijn eigen omgeving en er kunnen onnauwkeurigheden in de berekeningen zitten, maar het principe zelf wordt nauwkeurig weergegeven: voor producten van de velden, betalen we veel geld aan mensen die geen vinger op de vinger slaan, zodat het opgroeien.

Nawoord

Bij het beschrijven van de rituele en "watermeloen"-schema's, heb ik nooit exorbitante belastingen en iets dergelijks genoemd. Voor mij persoonlijk zijn belastingen geen zware last. Ja, er zijn belastingen, maar die hebben geen noemenswaardige invloed op de gang van zaken. Zo ook de overheid. En in onze sfeer is een steen in een groeve niet duurder dan gewone zwarte aarde; en er zijn structuren die kasseien in "goud" veranderen... Maar ik zie hierin niet "de onheilspellende poot van de regering". Misschien is er een gebrek aan controle over een onverzadigbare onderneming, maar meer ook niet.

Wie is volgens u verantwoordelijk voor de vijfvoudige prijsverhoging op consumptiegoederen: de overheid of het bedrijfsleven? Schrijf in de comments - we zullen bespreken!

Vrienden, we groeien en we zijn al met 125 duizend! Like, abonneer je op het kanaal, deel onze lifehacks, artikelen en recepten - wij zijn aan het werkenzodat u alleen nuttige en interessante informatie ontvangt!

Lees ook:

• Hoe maak je een goedkope maar uiterst effectieve brandbeveiliging voor hout: opbrengst - 18 ₽ / liter.
• Hoe ik een huis bouw met een salaris van 30 duizend roebel per maand: ik deel mijn ervaring, die ik van mijn grootvader heb overgenomen.

Bekijk de video - Fouten bij het plaatsen van het dak: wij beantwoorden vragen van gebruikers.