Wetenschappers uit Duitsland hebben een theorie ontwikkeld die onmiddellijke overgangen mogelijk maakt in de vorm van "wormgaten" in de ruimte-tijd

Wormgaten, wormgaten of zogenaamde tunnelovergangen in de ruimte-tijd die het mogelijk maken bijna onmiddellijk van het ene deel van het heelal naar het andere gaan is een integraal onderdeel van elke fantastische werken.

Maar het nieuwe wetenschappelijke werk van Duitse wetenschappers laat zien dat dergelijke elementen heel goed kunnen bestaan. Ze waren zelfs in hun werk in staat om het bestaan ​​van wormgaten theoretisch te onderbouwen en kwamen zelfs dichter bij het begrijpen van het proces van hun werk.

Wormgaten en de relativiteitstheorie

Wormgaten verschenen in de moderne natuurkunde met de komst van de algemene relativiteitstheorie, die in 1916 werd gepubliceerd door A. Einstein. Dus, volgens de theorie van Einstein, zijn er vier dimensies in ons universum: drie ruimtelijke en de vierde - tijd.

Samen vormen ze wat alle moderne natuurkundigen ruimte-tijd noemen. En het is precies deze ruimte-tijd die heel goed kan worden uitgerekt of zelfs gekromd door superzware objecten, bijvoorbeeld sterren.

Welnu, als kromming toelaatbaar is, kan men een dergelijke mogelijkheid als de maximale convergentie van verre punten op het continuüm naar een minimale afstand (de vorming van wormgaten) niet volledig uitsluiten.

Dus vanuit het oogpunt van wiskunde is zo'n kort pad in principe mogelijk, maar in werkelijkheid heeft niemand het natuurlijk waargenomen.

Volgens de vroege theorie is om zo'n ruimtelijke overgang met succes te overwinnen, een speciale vorm van materie nodig, die een negatieve massa zal hebben.

Maar het extreme werk van een groep natuurkundigen onder leiding van Hosk Luis Blasquez-Salcedo (Universiteit van Oldenburg), dat werd gepubliceerd in tijdschrift Physical Review Letters, toonde een nieuwe aanpak, waarmee je in theorie wormgaten kunt overwinnen zonder negatief te gebruiken materie.

Een nieuwe theorie voor het overwinnen van wormgaten

Dus hebben wetenschappers gekozen voor de zogenaamde semi-klassieke versie, waarin elementen van de relativiteitstheorie werden gecombineerd met de kwantumtheorie, evenals met de canonieke theorie van de elektrodynamica.

Dus in hun wetenschappelijke werk beschouwden natuurkundigen elektronen als de eerste kandidaten om wormgaten te overwinnen.

Voor de wiskundige beschrijving van het proces is gekozen voor de Diekard-vergelijking met de introductie van Paul Diekard in het model.

Tegelijkertijd gaf de combinatie van de kwantumtheorie, evenals de relativiteitstheorie, dergelijke omstandigheden volledig toe, waarin geladen elementaire deeltjes zonder enige vorm door wormgaten kunnen gaan gevolgen.

Natuurlijk staat deze theorie zelfs niet de theoretische mogelijkheid toe om zulke grote objecten te verplaatsen als: ruimteschip, maar elektromagnetische straling, en dus communicatie, kan heel goed blijken te zijn echt.

Dus in theorie is het meer dan echt om het andere uiteinde van het heelal te bellen en in realtime te praten.

Vond je het materiaal leuk? Deel het dan op je favoriete sociale netwerken en bedankt voor je aandacht!