"Ze kunnen niets doen, maar ze willen veel": een sage over moderne werknemers en zakelijke problemen

Velen zijn geïnteresseerd of het mogelijk is om een ​​winstgevende productie in te zetten op de binnenplaats van een privéwoning? Wij antwoorden - ja, dat kan, er zijn veel opties voor zo'n bedrijf. Maar waarom branden velen dan al in het eerste jaar van hun werk? Onze gesprekspartner Sergey, die al meer dan 10 jaar binnendeuren produceert in zijn landhuis, zal hierover vertellen.

De publicatie maakt gebruik van foto's uit open bronnen

Kort over uw bedrijf

Ik maak binnendeuren. Mijn productie staat bij mij thuis. Hiervoor heb ik twee kamers in de tuin gebouwd. Eén productiefaciliteit - 60 m2. meter; een ander magazijn - 90 m2. meter.

Ik heb niet veel apparatuur en het is niet erg ingewikkeld. Dit zijn meerdere montagetafels, een glassnijtafel, twee boormachines (een horizontaal boren met een beweegbaar bed), een zaagtafel, een paar circulaires, schroevendraaiers en een gewicht van een timmerwerk gereedschap.

Ik bestel alles wat nodig is voor de montage van deuren - MDF, beslag en glas van fabrieken. Het materiaal wordt door een transportbedrijf rechtstreeks aan de productie geleverd. Dit alles wordt vervolgens in het magazijn gelost en gaat vervolgens in bedrijf.

Werknemers snijden blanco's (dozen, laden, panelen, platbands, glas) en de montage begint. De montage is heel eenvoudig - niet moeilijker dan een constructeur voor kinderen. Twee mensen hebben een plan: 20 deuren per dag. De werkweek is vijf dagen, maar als ze willen, kunnen mensen op zaterdag uitgaan - ik bemoei me hier niet mee.

Het maandelijkse abonnement voor een paar arbeiders is 520 deuren. Ik heb een salaris van 150 roebel per uur. Ze werken 8 uur per dag, ik betaal niet voor de lunchpauze. Bij het ontwikkelen van een plan (echt!), Ontvangen werknemers 31 duizend roebel per maand. Als het plan te veel wordt uitgevoerd, ontvangen ze 35-38 duizend. Voor onze stad met 170 duizend inwoners is dit een heel behoorlijk salaris.

Ik heb de laatste tijd geen downtime gehad, de producten worden goed verkocht - ik lever deuren aan ontwikkelaars en aan verschillende grote bouwnetwerken in de detailhandel.

Ik verdien zelf 270 roebel met elke deur als deze in bulk wordt verkocht. Een vonk van twee slimme werkers die het plan van 520 deuren vervullen, geeft me een netto-inkomen van 140 duizend roebel per maand.

Ik heb het over het allerhoogste minimum en als er geen overmacht is. Mijn werkplaats produceert ongeveer 700 deuren per maand, wat me een winst oplevert van 190 duizend roebel per maand. Dan is er de detailhandel en installatie, die ook inkomsten genereren. Ik spreek eerlijk over mijn werk, aangezien ik belasting betaal en mensen niet bedrieg. Mijn medewerkers worden één keer per week betaald. Het lijkt erop dat alles in orde is, maar ...

De menselijke factor is het belangrijkste probleem van het bedrijfsleven

Regelmatig personeelsverloop bederft alles. Gedurende het hele bestaan ​​van mijn bedrijf zijn er maar twee mensen meer dan twee jaar bij mij gebleven. En dit is niet mijn schuld. Laat me uitleggen waarom.

Gewoonlijk verdeel ik ingehuurde werknemers in drie categorieën: jong; mannen van 30 tot 45 jaar oud; gepensioneerden. Elke categorie heeft zijn eigen kenmerken. Ik zal beginnen met de kleintjes.

De jeugd

De moderne jongeman houdt zich niet het meest bezig met zijn salaris, maar met zijn status. Hij is vol dromen en hoop. Zelfs als hij geen opleiding heeft genoten, vindt hij zichzelf bijzonder. Hij schaamt zich ervoor een deurverzamelaar te zijn. Hij wil niet worden opgeleid in een arbeidersberoep. Hij wil manager worden. Over het algemeen wil hij veel zonder iets te kunnen!

De jeugd werkt voor mij alsof ik in een kofferstemming ben. Ze rijden veel in het huwelijk, raken vaak beledigd en stoppen ermee. De meesten van degenen die via mij zijn gepasseerd, stopten vanwege de mythische "goede" baan op kantoor of het vooruitzicht van hun bedrijf. Ik heb geen van mijn voormalige jonge werknemers gezien die een succesvolle carrière hebben gemaakt.

30-45 jaar oud

Deze leeftijdscategorie gaat naar arbeiders, omdat alle kansen om zich in andere zaken te realiseren hopeloos worden gemist. Ze weten niet veel, ze zijn vaak lui en drinken (soms zelfs op het werk). Zulke mensen kunnen een vuur maken in de werkplaats en hun vingers afsnijden in een ronde van dronkenschap. In 70% van de gevallen gaan werknemers in deze leeftijdscategorie niet werken na hun salaris - ze hebben een eetbui.

Na de eetbui komen ze, vragen om een ​​nieuwe kans, beloven dat ze niet meer zullen falen. Vaak komen ze om met hun vrouw terug te vragen, te bedelen, te verwijzen naar een moeilijke financiële situatie. Maar vaak herhaalt dit zich allemaal na een maand. Na de tweede keer neem ik het niet meer terug. Dit zijn mensen van de laatste kans. Ik heb die niet zo nodig. Ik heb hun leven niet verpest!

Gepensioneerden

Dit zijn mijn toverstokjes. Ze werken goed, ze jagen het huwelijk niet na, maar dit alles gebeurt extreem langzaam. Het plan wordt bijna altijd niet uitgevoerd. Ze proberen hun pensioen met 20 duizend te verhogen en hun gezondheid niet te verpesten. Ze worden vaak ziek, stoppen om gezondheidsredenen.

Over het algemeen blijft niemand lang hangen in al deze wervelwind. Er zijn slimme jongens, maar ze kennen de waarde van hun werk en willen een fatsoenlijk loon ontvangen, evenals een sociaal pakket en andere voordelen. Ik kan dit niet geven, en ze vertrekken.

Dit zijn de problemen in mijn thuisbedrijf. Ja, ze zitten waarschijnlijk in elke onderneming. Als we robots konden inhuren, waren we waarschijnlijk lang geleden rijk geworden... De menselijke factor en het onvermogen om mensen te managen is de belangrijkste reden voor de ondergang in het eerste jaar van het bestaan ​​van een bedrijf.

Ben je het eens met de ondernemer? Schrijf in de commentaren.

Vrienden, er zijn al meer dan 100 duizend van ons! Abonneer je op het kanaal, deel de publicatie - wij zijn aan het werkenzodat u nuttige en relevante informatie ontvangt!

Lees ook:

• Aan welke kant moet de schijf op de molen worden gelegd - met het shirt naar buiten of naar binnen gericht? We beantwoorden de vraag.
• Wat de vorm van een komkommer vertelt: hoe kom je erachter welke meststoffen de plant mist.

Bekijk de video - Renovatie van een 60 jaar oud huis: hoe een creatief jong stel het gebouw een tweede leven gaf.