Waarom is leisteen in Europa verboden, maar in Rusland is het een populair dakbedekkingsmateriaal

Als je bedenkt wat voor soort dakbedekkingsmateriaal er al een eeuw lang wordt geproduceerd (waarschijnlijk, behalve dakijzer) en is getest door de hitte van Turkmenistan en de vorst van Siberië? Het antwoord is leisteen. Het huis waarin ik ben opgegroeid heeft al bijna 40 jaar een dak in leisteen. En dit is niet de leeftijdsgrens voor dit materiaal.

Tijdens de Sovjettijd was het hele platteland, de daken van Chroesjtsjovs in steden, bedekt met dit materiaal. Maar tegelijkertijd is bekend dat leisteen in Europa verboden is als materiaal dat schadelijk is voor het menselijk lichaam en het milieu vervuilt met asbest. Is het mogelijk dat in ons land, waar er altijd strikte GOST-normen voor producten zijn geweest, ze helemaal niets gaven om de gezondheid van hun burgers?

Maar tegelijkertijd was het vreemd om te ontdekken dat in de Verenigde Staten het materiaal, hoewel niet erg gebruikelijk, ook niet verboden is. Ik besloot om erachter te komen wie er gelijk heeft over de lei?

Sinds de tijd van de USSR herinneren veel mensen zich dat leisteen asbestcement is. Integendeel, sinds 2012. volgens GOST 30340-2012 ( https://docs.cntd.ru/document/1200101614) dit product genaamd golvende chrysotielcementplaten. Na wat meer in detail te hebben bekeken wat asbest en chrysotiel zijn, ontdekte ik de reden voor het verbod op leisteen in Europa.

Het blijkt dat asbest anders is. Geproduceerd uit verschillende mineralen. Namelijk in de USSR (en nu in Rusland) - van serpentiet en in Europa - van actinoliet. Serpentiet behoort tot de chrysotielgroep van mineralen en actinoliet behoort tot de amfiboolgroep. En daarvoor maakten ze tot ergens in de jaren 70 geen onderscheid tussen deze mineralen. van de vorige eeuw, met het indienen van de "groene" beweging in Europa, kwamen ze er niet achter dat actinolieten onder invloed van een alkalische omgeving worden vernietigd en in water, bodem en het menselijk lichaam terechtkomen.

In Europa zijn er alleen afzettingen van amfiboolasbest. En chrysotiel (een mineraal dat bestand is tegen alkaliën) - alleen in de USSR en Canada. Chrysotiel wordt ook wel "bergvlas" genoemd, een chemisch inert mineraal.

Dat is het hele verschil. Maar juist hierdoor is de productie van leisteen in Europa gesloten, dat zelfs veilige chrysotielcementleisteen daar niet voor niets nodig is.

Chemische samenstelling van chrysotielasbest. Polykristallen van verschillende mineralen en metaaloxiden.

Deze informatie zegt niet dat u stof kunt inademen bij het snijden van leisteen.

In Rusland doet de productie van chrysotielcement het uitstekend. De productlijn breidt zich uit: gekleurde leisteen, vlakke leisteen, chrysotielcementbuizen. De fabrieken verenigen zich.

Tot slot, als u tevreden bent met leisteen (of andere producten gemaakt van chrysotielcement), hoeft u niet bang te zijn voor horrorverhalen over dit materiaal. Net als in de USSR, en nu in Rusland, is het veilig voor mens en milieu.

Welnu, hoe kunt u de populariteit van dit dakbedekkingsmateriaal niet aanraken? In onze tijd is in de eerste plaats de vraag naar de prijs en duurzaamheid van leisteen. Zoals ik aan het begin al schreef, is de levensduur van 50 jaar niet de limiet. Als er geen grote sneeuwbelastingen waren, dan is leisteen een materiaal dat vergelijkbaar is met de hele levensduur van een huis of ander bouwwerk. U zult geen goedkoper dakbedekkingsmateriaal vinden met een dergelijke duurzaamheid.

Installatiegemak is ook een voordeel van leisteen. Zelfs twee mensen kunnen de klus aan. Kan in de wind worden gemonteerd zonder het risico de platen op te tillen. Installatie op elk moment van het jaar.

Om heel eerlijk te zijn, gebruik je geen leisteen bij de bouw van een huisje. Het type dak is niet afhankelijk van de status van het gebouw. Maar een eenvoudig land of landhuis ziet er vrij harmonieus uit met een leien dak. Bovendien kunt u gekleurde platen kopen die passen bij de gevel of schutting.

***

Schrijf je in aan het kanaal, voeg het toe aan je browserbladwijzers (Ctrl + D). Er staat nog veel interessante informatie te wachten.