Luchtreus An-225 "Mriya": waarom is het grootste vliegtuig ter wereld gemaakt en waartoe is het in staat?

Hallo lieve abonnees en gasten van mijn kanaal. Vandaag wil ik je vertellen over een uniek Sovjetvliegtuig, dat geen analogen in de wereld heeft en waarschijnlijk ook niet zal hebben. Namelijk over een luchtreus die ruimteschepen de ruimte in kan sturen - een vliegtuig An-225 Mriya.

An-225 en zijn lot

Voor het eerst aan het grote publiek werd de An-225 in 1989 getoond op de Paris Air Show. Maar zelfs toen was het voor velen duidelijk dat deze vliegende reus meer een overblijfsel uit het verleden is dan een vertegenwoordiger van de toekomst.

De USSR begon in 1982 actief ruimteraketten door de lucht te vervoeren. Tegelijkertijd werden de raketten bevestigd op het bovenste deel van de romp van strategische bommenwerpers die speciaal voor deze taken waren gemoderniseerd.

Door een dergelijke overdracht konden tamelijk omvangrijke eenheden in korte tijd duizenden kilometers worden verplaatst. Van de fabrieken waar deze onderdelen werden geproduceerd, naar Kazachstan tot de belangrijkste site van de USSR voor het lanceren van raketten.

Maar toen Sovjet-ingenieurs het Buran-ruimtevliegtuig begonnen te ontwikkelen, werd het duidelijk dat dergelijke halve maatregelen niet zouden werken. De shuttle zelf, en nog meer de draagraket, was tenslotte nogal omvangrijk voor transport, zowel per spoor als voor gemoderniseerde bommenwerpers. In dit geval was een aanzienlijk groter vliegtuig nodig.

Als je naar buitenlandse collega's kijkt, dan heeft NASA voor dergelijke doeleinden een gemoderniseerde versie gebruikt Boeing-747, die bovendien de romp was versterkt en een extra staart had geïnstalleerd stabilisatoren. Maar de Amerikanen hoefden geen grote groepen ruimteraketten door de lucht te verplaatsen. Omdat ze spoorwegen en schepen gebruikten.

En alleen de shuttles zelf bewogen door de lucht en niets meer. Maar de Sovjet-Unie had zo'n kans niet, dus het was noodzakelijk om dringend een vliegtuig te maken dat zowel versnellers als de centrale trappen van raketten kon heffen.

Oprichting van een reus

Zoals gewoonlijk kregen de ingenieurs een strikt beperkte tijd om tot een oplossing te komen. Daarom is het vrij logisch dat de ingenieurs in eerste instantie hun aandacht richtten op het grootste vliegtuig in de USSR in die tijd, de beroemde An-124 Ruslan die in de jaren 80 werd ontwikkeld.

Ondanks zijn indrukwekkende afmetingen was de An-124 nog steeds aanzienlijk gewijzigd. Dus werd besloten om de romp te verlengen, de vleugels te vergroten en een extra paar motoren te installeren.

Daarnaast werd besloten om het staartgedeelte van het vliegtuig te veranderen in een tweekielig exemplaar. En installeer een nieuw chassis bestaande uit 32 wielen.

Zes werkende motoren ontwikkelden een ongelooflijke stuwkracht van 140,5 ton, waardoor het mogelijk was om een ​​gewicht dat twee keer zo groot is als een buitenlandse analoog de lucht in te tillen.

Zo ontving de resulterende reus de aanduiding An-225 "Mriya". En de belangrijkste taak van de geboren reus was het transporteren van het herbruikbare ruimtevaartuig Energia-Buran. Maar de ontwerpers hebben tot op de dag van vandaag voor een fantastische kans gezorgd door ruimtevaartuigen de ruimte in te lanceren met behulp van het An-225-vliegtuig.

Dus de An-225 was technisch in staat om een ​​volledig uitgerust lanceervoertuig met een ruimtevaartuig naar de stratosfeer te tillen en te lanceren. Volgens berekeningen zou dit de kosten van lanceringen in de ruimte met minstens tien keer verminderen.

Volgens het plan zouden er verschillende An-225's worden gebouwd, die de komende decennia het ruimtevaartprogramma van het land zouden dienen.

Een project waar niemand iets aan bleek te hebben

In 1988 maakte "Buran" zijn eerste, maar, zoals later bleek, de enige vlucht in een baan om de aarde. En volgend jaar vloog de An-225 met "Buran" naar de Paris Air Show, waar het indruk maakte.

Maar tegen die tijd was "Buran", net als de An-225 zelf, door niemand meer nodig. Perestrojaprocessen begonnen in het land en niemand dacht meer aan het veroveren van de ruimte.

Toen duidelijk werd dat niemand de Mriya zou gebruiken voor het beoogde doel, probeerden ze het vliegtuig op zijn minst aan een of ander bedrijf te koppelen. Dus bestudeerden de Britten de mogelijkheid om de An-225 te gebruiken als lanceerplatform voor hun ruimtevliegtuig. Er was zelfs een idee om het vliegtuig om te bouwen tot een driedeks passagiersvliegtuig. Maar geen van de projecten werd uitgevoerd.

In 1991 stortte de USSR uiteindelijk in en vertrok de An-225 naar de buitenwijken van Kiev, waar hij werd ontmanteld. En alles kwam erop neer dat de reus nooit meer de lucht in zou stijgen.

Maar enige tijd later werd op basis van het Antonov-bureau een bedrijf opgericht dat zich bezighoudt met luchtvrachtvervoer. De ruggengraat van het bedrijf was de An-124. Maar af en toe werden orders ontvangen die zelfs An-124 niet aankon, en daarom werd besloten om de Mriya nieuw leven in te blazen, maar het bleek een moeilijke taak te zijn.

Reïncarnatie van "Mriya" in een nieuw licht

De complexiteit van de "wederopstanding" van de An-225 in een nieuw jasje was dat het oorspronkelijk geen vrachtvliegtuig was met een achterklep, wat een enorm nadeel is voor een transportvliegtuig. Daarom was een grondige modernisering nodig, waartoe de vertegenwoordigers van het bedrijf niettemin besloten en $ 20 miljoen investeerden in de renovatie.

Zo werden nieuwe motoren en volledig nieuwe avionica in het vliegtuig geïnstalleerd en werd ook de vrachtruimte versterkt. Dus tijdens de eerste werkvlucht nam de gemoderniseerde An-225 187 ton laadvermogen aan boord.

Zo kreeg de herrezen reus An-225 een nieuw leven en wist hij in enkele decennia verschillende wereldrecords te vestigen op het gebied van draagvermogen. Maar dit unieke karakter is erg duur, dus slechts een uur gebruik van "Mriya" kost de klant $ 30.000.

Daarom wordt deze reus alleen ingehuurd als andere vliegtuigen de taak gewoon niet fysiek kunnen voltooien. In dit opzicht zijn bestellingen zeldzaam en de tweede An-225, die voor 70% werd geassembleerd, ligt nu 30 jaar in opslag en het is niet bekend of deze ooit zal worden voltooid. Daarom is het zeer waarschijnlijk dat de An-225 de enige reus in de lucht in zijn klasse zal blijven.

Vond je het materiaal leuk? Steek vervolgens uw vinger op en abonneer u op het kanaal. Dank u voor uw aandacht!