"Het leven in de voorsteden is een verspilling van tijd en geld!" Ik vertel je waarom ik het huis verkocht en naar het appartement terugkeerde

Een huis met een moestuin en een badhuis is de droom van velen, maar niet allemaal. Er zijn fervente tegenstanders van het leven in de voorsteden en we spraken met een van hen. Onze gesprekspartner Vladimir vertelde dat hij niet tevreden was met het leven in de privésector.

Een klein beetje over jezelf

Ik ben 35 jaar oud. Ik ben een arts werkzaam in een privékliniek. Mijn inkomen is 65 duizend roebel per maand. De vrouw werkt als manager in een commerciële structuur en verdient ongeveer 80 duizend. per maand. We hebben twee kinderen, 7 en 14 jaar oud. We leefden allemaal gelukkig in een driekamerappartement.

Ongeveer vier jaar geleden begon mijn vrouw over haar eigen huis te praten: ze bood aan om een ​​appartement te ruilen voor een huisje in de buitenwijken. Ik stond niet te popelen om mijn huis te verlaten, maar ik was verheugd met het vooruitzicht om de woonruimte uit te breiden. Om deze reden stemde ik ermee in om te verhuizen.

Welk huis hebben we gekocht

Als gevolg hiervan hebben we het appartement verkocht en een huis met twee verdiepingen gekocht met een oppervlakte van 145 m2. meter op een perceel van 8 hectare. Het huis is fris maar niet nieuw. De vorige eigenaren hebben er 3 jaar gewoond. Afgezien van de interne reparaties van gemiddeld slecht, was er niets bijzonders.

Gasverwarming, in het deel van het huis op de begane grond is er een warmwatervloer. Centraal water; afvoer - een put gemaakt van betonnen ringen. Het erf is omheind, er is een poort, een parkeerplaats en tuinpaden.

Dit gebied wordt traditioneel "20 minuten van het centrum" genoemd en wordt zelfs als prestigieus beschouwd - er zijn dure huisjes verborgen achter hoge hekken. Maar er is geen verharde rijbaan en trottoirs in mijn straat. De weg naar het huis is onverhard, bedekt met puin.

We hebben dit huis in het voorjaar van 2017 gekocht. Meteen maakten ze een goede reparatie, die bijna een miljoen roebel kostte. In juli vestigden ze zich en het lijkt erop dat het niet moeilijk zou zijn om te leven en goed geld te verdienen, maar alles liep niet zoals verwacht.

Het plattelandsleven is een verspilling van tijd en geld

Het eerste waar ik veel meer tijd aan begon te besteden, was onderweg. Het kostte me 15 minuten om van mijn vorige woonplaats naar mijn werk te komen - nu van anderhalf uur tot anderhalf uur. Als de kinderen eerder naar school gingen en daar zelf vandaan kwamen, moest ik ze nu meenemen en ophalen.

In 2017 studeerden ze in één ploeg en in 2018 in verschillende. En dat werd een probleem. Toen mijn vrouw of ik de kinderen niet konden ophalen, moesten we een taxi bellen. En dit is 170-230 roebel per reis. Ik kan niet toestaan ​​dat een zevenjarig kind een minibus neemt en dan twee kilometer van de bushalte naar het huis loopt. De zoon kon de jongste van school niet altijd ontmoeten, hij was nog steeds bezig met de sportafdeling.

Het volgende ongemak zijn de winkels. Als ik eerder, om brood te kopen, naar de eerste verdieping van mijn huis moest gaan, dan moest ik in de privésector hiervoor 700 meter lopen of rijden met de auto. Dit is ook tijdverspilling.

En over het algemeen is overmatig autorijden om welke reden dan ook erg vervelend, vooral in de winter. Als ik eerder naar de parkeerplaats moest komen, in de auto moest stappen, hem vijf minuten opwarmde en wegging, nu moet ik de sneeuw verwijderen, de poort openen en sluiten en pas dan gaan. En dit is wederom kostbare tijd.

Autoreparatie is verdubbeld

Een ander punt van nieuwe uitgaven is de afschrijving van de auto. Vroeger repareerde ik de auto niet zo vaak, omdat ik bijna nooit op een onverharde weg met kuilen reed. En nu moeten auto's (we hebben er twee) twee keer zo vaak worden gerepareerd. Ofwel breekt er een elastiekje, dan klopt er iets in het chassis. En we hebben onze reistijd verdubbeld. En dit zijn onkosten!

Over het erf en de tuin

Vervolgens de binnenplaats. Je moet er constant iets in doen: regen of sneeuw; dan zijn de bladeren het gras. Dit begrijp ik niet en wil ik ook niet begrijpen. Waarom zou ik kronkelen, het gras op de site verscheuren of het allemaal met beton gieten dat het niet groeide? Voor de tuin? Hij voedt ons niet!

Op een jaar besloten we om op het terrein een groentetuin aan te leggen. Ze brachten land binnen, kochten tuingereedschap, maakten een kas en bedden, plantten alles wat in onze omgeving groeit. En waar komt het op neer? Veel tijd en geld besteed, maar ontvangen: drie emmers komkommers, twee tomaten, drie dozen aubergine en een doos paprika. Nou ja, aardbeien met een emmer en een dozijn bosjes groen per seizoen.

Een moestuin is een onrendabele gebeurtenis. Het geld dat in dit alles wordt geïnvesteerd, kan het gezin drie jaar lang van verse groenten en fruit voorzien. Als gevolg hiervan hebben we dit bedrijf verlaten. In plaats van na een dag werken in de tuin te kruipen, ga ik liever naar de sportschool of het zwembad! Ik krijg niet het genoegen om een ​​tomaat op een struik uit te graven of erover na te denken.

Er zijn geen problemen met het huis, maar ze zullen na verloop van tijd beginnen. Herstel het blinde gebied, vul het pad, repareer het hek, de tegels zijn van de kelder gevallen... dit en andere constante ophef die tijd zal vergen. En let ook op het gas, bedien de ketel, pomp het gat elke tien dagen leeg - je kunt het huis niet zomaar een paar weken als appartement verlaten. Dat vind ik niet leuk!

Over kebab

En nog een argument van fans van het leven in de buitenwijken, dat ik wil wegnemen. Dit zijn kebabs, barbecue en receptie. Dat wil zeggen, de tuin is een ideale plek om vlees op houtskool te koken en hiervoor is het de moeite waard om een ​​huis te kopen. En ik had hier eerder geen problemen mee: ik nam een ​​grill, vlees en ging naar de natuur of een recreatiecentrum. Dat is alles!

Alleen in tegenstelling tot de barbecue in de tuin, is in de natuur het beeld voor de ogen constant anders en op de een of andere manier leuker in de ziel. Maar hetzelfde type in de tuin wordt saai en deze barbecue is op de een of andere manier geen genot. Het enige voordeel van zelfgemaakte barbecue is dat je niet achter het stuur kruipt als je een harde drank drinkt.

Het lijkt u misschien dat ik een blanke persoon ben en bang voor moeilijkheden, maar dit is verre van het geval. In mijn jeugd moest ik als lader werken en cement, steenslag en vlees uit koelkasten halen. Het werk maakt me niet bang, ik heb medelijden met de tijd. En het huis en vooral het leven in de voorsteden wordt verslonden.

Lees interessant materiaal - Wat is de "vloeibare roebel" en hoe ze erop werden gebouwd in het tijdperk van het verval van de USSR.

Resultaat

"Het leven in de voorsteden is een verspilling van tijd en geld!" - dus ik vertelde het aan mijn vrouw en zij begreep me. We voeden ons niet met nevenpercelen, we hebben geen thuisproductie, we brengen het grootste deel van onze tijd door in de stad. We hebben gewoon geen huis met land nodig.

Vorig jaar zijn we snel van het huis af gekomen, aangezien de vraag naar woningen in de voorsteden door de pandemie is gegroeid. In plaats daarvan kochten we een goed appartement van 115 m2. meter. De omgeving is goed onderhouden, er is een ondergrondse parkeergarage, alles is op loopafstand. We kunnen een wandeling maken in het park en zijn er helemaal tevreden mee.

Bent u voor een appartement of een landhuis? Schrijf in de comments!

Vrienden, er zijn al meer dan 70 duizend van ons! Abonneer je op het kanaal, deel de publicatie - wij zijn aan het werken zodat u nuttige en relevante informatie ontvangt!

Lees ook:

• En de klus is geklaard, en er hoeft niets kapot te gaan! Ongewone bouw- en renovatiecompromissen.
• Waarom zit er in oude appartementen een raam tussen de keuken en de badkamer? We beantwoorden de vraag.

Bekijk de video - Overzicht van een modern huis met een plat dak in de hoofdstad van Siberië: 85 m2 voor reizigers.