Wat onze "nerveuze" gewoonten zeggen

Als je mensen observeert, kun je zien dat iemand vrolijk op zijn nagels bijt, in zijn neus trekt, met zijn vingers knarst of constant krabt voor verzorging. Ik vroeg me af of dergelijke gewoonten schadelijk zijn voor de persoon zelf, of misschien zijn ze zelfs nuttig?

Ik begon met het lezen van verschillende materialen, niet alleen op zoek naar informatie op websites, maar ook in de bibliotheek. Het bleek dat nerveuze gewoonten inherent zijn aan bijna elke persoon in onze moeilijke hectische tijden. Psychologen hebben zelfs een naam voor dergelijke acties - dwangmatige of obsessieve acties.

Ik begon me te herinneren of mijn familieleden zulke nerveuze gewoonten hadden. Maar ik begon ook mezelf te observeren. Toen mijn oudste dochter klein was, knaagde ze constant aan haar nagels aan één hand. Geen enkele vermaning hielp. Met de leeftijd verdween deze slechte gewoonte.

Maar toen haar dochter werd geboren, herhaalde alles zich: het is niet nodig om de nagels aan één hand te knippen. Psychologen zeggen dat nerveuze gewoonten wijzen op psychologisch trauma, maar de dochter en kleindochter leefden en leefden in een welvarend gezin waar vrede en rust heersen. De dochter ging naar de doktoren. Na het onderzoek bleek dat de zenuwen van de kleindochter in orde zijn, dat de gewoonte eerder een genetische gewoonte is.

Maar de meeste gewoonten worden niettemin geassocieerd met stress, een persoon begaat ze onbewust, merkt zijn acties niet op. Gewoon door gebaren probeert hij spanning, irritatie en angst te verminderen.

Het is niet eenvoudig om van slechte gewoonten af ​​te komen. We merken ze tenslotte gewoon niet op, hoewel sommige ervan misschien onaangenaam zijn voor anderen. Wie houdt er bijvoorbeeld van dat iemand constant in zijn neus peutert, haren op zijn hoofd trekt of op een voorwerp klapt.

Het is onmogelijk om van nerveuze gewoonten af ​​te komen zonder de oorzaak weg te nemen. Daarom moet je eerst de zenuwen van een persoon op orde brengen en pas daarna de correctie van gewoonten overnemen. Maar dit is alleen mogelijk als de persoon zelf van het negatieve af wil.

Niet altijd, zo blijkt, doe alles zelf. Soms kun je niet zonder de hulp van specialisten. Ze zullen je leren hoe je je emoties kunt bedwingen, angst, verveling en ongerustheid kunt wegnemen, hoe je je eigen gebaren goed kunt beheersen. Maar in geen geval mag u uw familieleden openlijk naar een psycholoog sturen. U moet laten zien dat u zich zorgen maakt over de gezondheid van uw gezin.

Psychologen bieden meestal tests aan. Ik besloot ook om mezelf te controleren en te kijken of ik vredig kon leven zonder mijn favoriete gewoonte om aan mijn oor te trekken. Eerst moest ik nagaan hoe ik zou reageren op het feit dat mijn gewoonte voor altijd zal verdwijnen, als een soort object. Na enig nadenken realiseerde ik me dat dit gebaar niet genoeg zou zijn om te kalmeren. In dit geval adviseren psychologen om een ​​interessante hobby te vinden.

Wat denk je, zijn zenuwgewoonten schadelijk of nuttig?