3 simpele stappen, waarna mijn viooltjes bloeien met "hoedjes" en bloemen lang bewaren
Vurig vuurwerk, mede-bloemenkwekers!
Wilt u de weelderige bloemen van uw favoriete uzambara-violet bewonderen? Ik vond een benadering voor hen. Dit zijn voor mij eenvoudige en voorspelbare planten die uitbundig bloeien - of ze het nu leuk vinden of niet. Vandaag vertel ik je hoe en wat je ermee moet doen - stap voor stap.
Stap 1. Het meest tijdrovende maar ook het belangrijkste
Of je het nu leuk vindt of niet, volwassen viooltjes hebben regelmatig transplantaties nodig. Ik probeer de planten niet elk jaar uit te stellen en opnieuw te planten. Ik schrijf op welke variëteit en wanneer ik van woonplaats veranderde, om niemand te missen.
Nieuwe bodem betekent nieuwe kansen. Een impuls voor ontwikkeling, waarvan de kroon overvloedig bloeit.
- Bij het verplanten zal ik ervoor zorgen dat de meeste wortels worden doorgesneden.
- Ik zal het in dezelfde pot planten waarin de plant eerder heeft gezeten. Dit is een bak met een diameter van niet meer dan 10 cm. Kameraden, als we het volumineuzer nemen, wordt de bloeitijd uitgesteld en neemt het risico op een laurier toe.
Na het planten voeren we het viooltje 2-3 maanden niet en zetten we het op het zonnigste raam. Maar zodat de directe stralen van de zon niet op de bladeren vallen. Ze laten lelijke plekken achter op de bladeren - brandwonden.
Stap 2. Dan gaat alles langs de kartelrand
Verse aarde, een kleine pot en voldoende verlichting zullen zeker de slag slaan. Het viooltje zal knoppen gaan weggooien. In mijn ervaring gebeurt dit 2-8 weken na de transplantatie. Hangt af van de plant, omstandigheden en geluk.
En hier doen we de truc: kameraden, we verwijderen moedig de eerste steeltjes. Is het jammer? Ja. Maar dan zul je zien dat er 2 keer meer knoppen zijn. Dit is de knikkende bloei waar professionele Saintpaulia-verzamelaars naar op zoek zijn.
Als er stiefkinderen worden gevormd (takken in de oksels van de bladeren), moeten ze ook worden verwijderd met een tandenstoker of spijker. Probeer de stam zelf en de bladeren niet te beschadigen.
Het idee om de eerste steeltjes te verwijderen is heel eenvoudig. Maar ondanks zijn eenvoud, de procedure is erg effectief. Het viooltje heeft nu één wens. Dit is voortplanting door zaden. Ze is haar steel kwijtgeraakt, probeert haar programma af te maken en geeft weer knoppen. Maar het is ook herverzekerd: er komen meer bloemen vrij.
Stap 3. Een kwestie van techniek: we genieten van het resultaat van het werk, maar leggen de finishing touch
Vanaf het moment dat de eerste steel verscheen (die we afscheuren), verandert de zorg voor het violet. Nu bemesten we naast regelmatig water geven:
- 10 ml complexe minerale meststof per 1 liter warm water - eenmaal per 2 weken;
- of 2 ml per 1 liter warm water - bij elke gietbeurt.
Zorg ervoor dat de potgrond droog blijft. Op deze manier gaan de bloemen langer mee. Houd je van viooltjes en was het artikel interessant? Druk op "Duim omhoog" als reactie, kameraden!