3 redenen waarom ik elk jaar jaarlijkse asters blijf planten

Vurig vuurwerk, mede-bloemenkwekers!

Hoeveel geweldige planten zijn er de afgelopen 2 decennia in onze tuinen verschenen. Bacopa, surfiniya, diastia... Tot voor kort hoorde niemand ervan. Nieuwe items zijn mooi en origineel, maar elk jaar probeer ik de klassiekers niet te vergeten.. Van oude, bekende bloemen kies ik altijd eenjarige asters en plant ik hun zaden in april voor zaailingen.

De eerste reden voor loyaliteit aan de een jaar oude Astra is zijn uiterlijk.

Hij is mij bekend van kinds af aan: op de Dag van de Kennis ging ik altijd met een boeket asters en "kerstbomen". Ik hou van haar grote en dubbele bloemen. Er zijn maar weinig eenjarigen die kunnen bogen op deze vorm en grootte.

In de afgelopen jaren zijn er veel interessante en ongebruikelijke variëteiten verschenen. Van de verscheidenheid aan vormen en kleuren, ik wil elke combinatie proberen. Als ik naar een bloemenwinkel ga, zit ik een half uur te wachten op de asters die dit jaar met me meegroeien.

Ja, soms vallen nieuwe items tegen. Maar sommigen - vallen in de categorie van permanente bewoners van de tuin.

Langdurige schoonheid is een andere troef van een aster

Aster is geen eendaagse bloem. Ik hou van de lange bloeitijd. Ik probeer variëteiten voor mijn tuin te selecteren, niet alleen voor schoonheid. Ik vestig uw aandacht op de timing van de bloei - vroege aster of laat. Ik combineer verschillende soorten en het blijkt dat asters van midden zomer tot laat in de herfst in de bloembedden bloeien.

Aster tenslotte - planten die niet bang zijn voor de eerste kou. Tot oktober sieren bloemen mijn tuin. Sommige bewoners verliezen voor onze ogen hun aantrekkelijkheid, anderen zijn al beschut. En asters, zo lijkt het, worden gewoon woedend dankzij de herfstkoeling.

De geneugten van de zorg voor asters

Astra, ondanks de pracht van bloei en schoonheid, is verrassend genoeg niet veeleisend om voor te zorgen. Mijn werk met de plant komt neer op standaard wieden (en waar zonder!) En water geven in een droogte. Asters verdragen een kortstondige afwezigheid van neerslag, gestaag en zonder verliezen.

Ik voer ook geen aster. Ik doe al het werk om de vruchtbaarheid van de bloembedden 1 keer in het voorjaar te vergroten. Bij het opgraven van de grond voeg ik compost en complexe minerale mest toe - "Nitroammofosku". Dit is waar mijn zorgen over de aster eindigen. En ze schijnt niet te klagen!