Een woonhuis verwarmen met de Rossi-reactor

In 2011 er waren aantekeningen over de uitvinding van de wetenschapper Andrea Rossi, die de overtollige energie van nucleaire reacties in een klein experimenteel apparaatje kon verkrijgen. Geen energie uit kernsplijting (zoals in moderne kerncentrales), maar synthese of transformatie. In wezen koude (of lage temperatuur) kernfusie. Hij noemde de installatie E-Cat - van de Engelse energiekatalysator. Het ontwerp van de reactor is eenvoudig:

De keramische buis is gevuld met 1 gram nikkelpoeder en 1 gram lithiumaluminiumhydride Li [Al H4]. De buis is afgedicht en verwarmd door een verwarmingselement, nichroomdraad, om de buis gewikkeld. Met metingen door wetenschappers bleek dat er gedurende meerdere dagen van gebruik van het apparaat een aanzienlijk overschot aan thermische energie is. Die. de reactor verbruikte minder dan hij gaf.

Andrea Rossi met zijn installatie en met een vermenigvuldigde constructie in een containertype - op de tweede foto.

Na de publicatie van informatie over deze reactor werd het werkingsprincipe meer dan eens gecontroleerd door Russische wetenschappers. Dit is voor het eerst gedaan in 2014. En ze kregen hetzelfde effect: overtollige warmte.

A.G. Parkhomov, Ph.D., MSU heeft verschillende rapporten en publicaties over dit onderwerp gemaakt. Kan op internet worden bekeken. Links worden hier bijvoorbeeld verzameld: https://habr.com/ru/post/375179

Resultaat uit de publicatie: Zonder brandstof is de temperatuur van de buis 1200 g. bereikt bij een vermogen van ongeveer 1070 W. In aanwezigheid van brandstof (630 mg nikkel + 60 mg lithiumaluminiumhydride) wordt deze temperatuur bereikt bij een vermogen van ongeveer 330 W. De reactor genereert dus ongeveer 700 W aan overtollig vermogen (COP ~ 3,2).

Tabelgegevens verkregen tijdens de experimenten:

Zoals u kunt zien, is de verhouding tussen de verbruikte energie en de ontvangen energie te hoog om te worden toegeschreven aan fouten of fouten in metingen. Bovendien is dit meer dan eens gedaan. Tijdens de experimenten werd geen verhoogde straling boven de achtergrondstraling waargenomen. Dit suggereert dat dit geen reactie op kernsplijting is.

Wat is de theoretische basis in deze experimenten, waar komt de overtollige energie vandaan? Aanvankelijk werd aangenomen dat bij verhitting vrije waterstof vrijkomt en, als gevolg van tunneleffecten, de nikkelkern binnendringt en koper wordt verkregen met het vrijkomen van energie. Maar later kwamen ze tot andere nucleaire transformaties.

Tijdens de analyse van brandstofisotopen voor en na de reactie werd opgemerkt dat het aandeel Li-7 afneemt, terwijl Li-6 toeneemt. Er werd gesuggereerd dat beryllium-8 (Be-8) wordt gevormd, dat vervalt met de emissie van alfadeeltjes. Dit levert onnodige energie op. Nikkel werkt alleen als katalysator voor de reactie:

Maar het probleem is dat in dit geval ook gammastraling vrijkomt, wat in tientallen experimenten niet is gedetecteerd. De theoretische basis voor deze reactie blijft dus een open vraag.

Er zijn berekeningen uitgevoerd waarmee we de efficiëntie van deze Rossi-reactor kunnen vergelijken met kerncentrales. Om dezelfde hoeveelheid elektriciteit op te wekken bij een kerncentrale met een VVER-1000-reactor is 6 ton uranium in staafassemblages nodig. En in het geval van de Rossi-reactor - 17 ton brandstofmengsel (nikkel plus lithiumaluminiumhydride). Maar tegen zijn prijs (68,5 $ / kg) - het 40 keer goedkoper dan brandstof voor kerncentrales. En de reactor is volkomen veilig en de verbruikte splijtstof hoeft niet in aparte bergingsgebouwen te worden opgeslagen. De kosten van elektriciteit die in een grote reactor wordt geproduceerd, bedragen ~ 0,014 cent per kW * uur. Tegen het moderne tarief - RUB 1 / kW

Meer details hier: https://uva62.livejournal.com/17459.html

Het voordeel is dat de Rossi-reactor niet zo groot hoeft te zijn als een kerncentrale. Dit betekent dat de kosten van elektriciteit nog lager kunnen zijn. De unit kan zo klein zijn als een koffer die is aangepast voor het verwarmen van een huis en voor het opwekken van elektriciteit in een kleine stoomturbine.

Het is alleen nodig om de reactor op bedrijfstemperatuur te brengen (bekrachtigen) en watercirculatie te creëren. Dan kan hij in de zelfvoedingsmodus gaan. In een ijzig klimaat is de reactor gewoon een uitkomst. Krachtig, compact, veilig. Het is alleen nodig om de technologie voor het omzetten en gebruiken van warmte uit te werken. Ik stop het element op zijn minst in de vuurhaard van een eenvoudige kolenkachel en dat is alles. De verwarming begon. Gewerkt - vervangen door een ander.

Uit de waarden van stroomopwekking met COP = 3 is het mogelijk om het rendement van de installatie te vergelijken met een warmtepomp. De enige vraag is de prijs. Als de kosten van de reactor meerdere keren lager zijn dan de installatie van een warmtepomp, dan is dat ook voor een particuliere koper interessant.

Maar dit is nog steeds een reactor en gewone burgers zullen niet in de buurt komen van de aanschaf van dergelijke installaties, als ze ooit verschijnen. In het post-olietijdperk bijvoorbeeld. Hoewel, onwaarschijnlijk. Sinds 2018 er is geen informatie over de wetenschapper en over deze installaties in het algemeen.

Misschien werkt Rossi al voor gesloten instellingen? Of iedereen wordt geadviseerd om het onderwerp niet meer te ontwikkelen, omdat koolwaterstoffen zijn nog niet voorbij. Wie heeft het nieuws gehoord - schrijf in de comments.

***

Foto's zijn afkomstig uit open bronnen, van Yandex. Afbeeldingen

Abonneren aan het kanaal, voeg het toe aan je browserbladwijzers (Ctrl + D). Er staat veel interessante informatie te wachten.