Micro-waterkrachtcentrale met een langzame generator voor de stroomvoorziening van een woonhuis

In het zesde jaar, toen ik een scriptie schreef, moest ik verschillende docenten en specialisten bezoeken. In een van de kantoren van het ontwerpbureau van de fabriek was ik getuige van een workflow die me verbaasde: een specialist zat aan een tekentafel en tekende handmatig een printplaat uit zo'n 200 elementen. En voor zijn ogen had hij een schematisch diagram van een elektronisch apparaat (ook een handgemaakte tekening). Voor mij was het alsof ik in mijn hoofd schaak speelde tegen een fictieve tegenstander.

Het was eind 2000. Toen waren er al eenvoudige computerprogramma's zoals de eerste versies van PCad, waarmee de machine alles kon doen - om alle sporen uit te leggen, het bord te tekenen.

Zoals ik later hoorde, was de naam van de specialist Bazilevsky Alexander Borisovich. Universitair hoofddocent ten tijde van de Siberian Aerospace Academy, uitvinder, heeft veel patenten. En ik wil je over een van hen vertellen.

De naam van het patent van Bazilevsky A.B.: Verzegelde contactloze synchrone generator van het eindtype

Octrooi-referentie en korte beschrijving van het generatorapparaat hier

Kortom en in eenvoudige taal ontwierp Alexander Borisovich in 1994. verzegelde vlakke generator met lage snelheid. De bladen waren erin geïnstalleerd en de inductor, de stator - op de rand. Het ontwerp maakte het mogelijk om in water te werken. Voor rivieren met een rustige stroming is het ontwikkeld. Ik ken de vermogenskenmerken van de generator niet. Maar eind jaren negentig was er geen tijd voor uitvinders met hun bezorgdheid over economie en gewone mensen. De uitvinders werden genegeerd en gewoon vergeten.

Alleen de lokale riviertransportadministratie waardeerde de uitvinding, die er een probleem mee had diefstal van batterijen op boeien, boeien geïnstalleerd op de Yenisei (gebruikt voor signaal achtergrondverlichting). Buurtbewoners voeren met boten naar hen toe en stalen voor non-ferro. En er waren er 3500 langs de rivier. Een prototype werd geïnstalleerd op de Yenisei in het gebied met. Galanino. Dit is waar het verhaal eindigde.

Een opmerking van de krant Krasnoyarsk over de uitvinding en experimentele implementatie: http://www.krasrab.com/archive/2001/05/04/20/view_article

Ik ontmoette ook studenten die in hun scriptie enkele ideeën voor deze uitvinding droegen. Blijkbaar trad Alexander Borisovich op als hun diplomabegeleider.

Qua ontwerp lijkt deze generator op dit model, alleen zonder een stevige achterflens (water moet vrij door de bladen kunnen stromen).

In 2007 een proefschrift over een soortgelijk onderwerp werd verdedigd bij SibFU: Synchrone generator met lage snelheid van autonome voedingsbronnen

Koppeling: https://www.dissercat.com/content/nizkoskorostnoi-tortsevoi-sinkhronnyi-generator-avtonomnykh-istochnikov-elektrosnabzheniya

Ik weet niet of dit een voortzetting is van de ideeën van de uitvinder of plagiaat. Of misschien kwam de auteur zelf tot soortgelijke beslissingen.

Dus waarom zo'n lang achtergrondverhaal? Stel je voor, er is 26 jaar lang een ontwikkeling geweest waardoor iedereen die aan de rivier woont een autonome stroomvoorziening zou hebben. Een boei is via een kabel aan een anker bevestigd op de bodem van de rivier (een kleine plaat van gewapend beton), en daaronder op een diepte van 2 m hier is zo'n verzegelde, onbeheerde synchrone generator met lage snelheid of hun bundel, batterij. En er wordt het hele jaar door meerdere kilowatts kabel aan uw site geleverd. Het maakt niet uit of de rivier ijs is of niet bevriest, want 300 km van de Yenisei onder de waterkrachtcentrale van Krasnoyarsk.

Momenteel zijn er kleine synchrone motoren, de zogenaamde permanente magneetwielmotoren, die qua ontwerp zeer dicht bij de modellen van 20V synchrone generatoren liggen:

Het enige verschil is dat de motorwielen (elektromagneten) worden aangestuurd door de elektronica (aspositiesensor (Hall-sensor) en controller). En de motorwielen zijn niet verzegeld. Ze kunnen ook als generatoren worden gebruikt als de controller dit toelaat.

Ik herinnerde me van de Shkondin-wielmotor. Wie heeft dit onderwerp bestudeerd, kun je uitleggen waarom de ontwikkeling ervan beter is dan die van zijn Chinese tegenhangers? Afgaande op de video en de verklaringen van de auteur, zijn zijn prototypes qua prestaties superieur aan analogen. Misschien is zijn uitvinding lang geleden gekocht of gekopieerd door Chinese bedrijven? Of een ander voorbeeld: de Dayunov-motor. Hoewel het het principe heeft van een asynchrone motor met een gecombineerde ster + driehoekwikkeling.

Als de ideeën van de dichtheid van de onderwatergenerator uit de uitvinding van Bazilevsky A.B. toepassen in wielmotor in modus generatie met bladen, kunt u een generator voor MicroHPP voor particuliere consumenten in een andere lijn krijgen capaciteiten.

Een ander voorbeeld is de langzame generator van Belashov, MGB:

Type generator, stator en kenmerken van de Belashov-generator. De informatie zegt dat bij een windsnelheid of waterstroom van 6 m / s het generatorvermogen zoals op de foto iets meer dan 800 watt zal zijn. Demonstratie van ontwikkelingswerk:

Nog een moeilijkheid is niet uitgesloten bij de introductie van MicroHES. Zo reageren de milieuautoriteiten op deze installatie. De rivier is een beschermd gebied met uitsluitingszones langs de rivier. En hier wordt een technische installatie op de rivier geïnstalleerd. In dit geval moet het werk van MicroHPP op de een of andere manier worden gereguleerd en moeten technische specificaties worden opgesteld.

Ik denk dat dit idee momenteel alleen beschikbaar is voor implementatie door Chinese fabrikanten. Ze zijn al bezig met het stampen van installaties voor MicroHPP's met drukkop voor ijsvrije bergrivieren:

We hebben een enorm rivierennetwerk. Het energievraagstuk op moeilijk bereikbare plaatsen kan heel gemakkelijk en snel worden weggenomen. Geef mensen een compacte micro-waterkrachtcentrale van 5 kW, en sommigen gaan er zelfs mee naar Chukotka.

De hele industrie heeft het pad gevolgd van de productie van grote productie-eenheden voor grote energievoorzieningen. In wezen voor monopolies. De private sector wordt alleen als consument gezien. En tenslotte kan de private sector bij het gebruik van micro-opwekkingscapaciteit ook een generator van elektriciteit zijn en kW verkopen aan het algemene netwerk. Op sommige plaatsen is het zelfs vergelijkbaar met het vermogen van een WKK. Omdat in het zomerseizoen verbruikt een privéwoning bijna geen elektriciteit.

***

Foto's zijn afkomstig uit open bronnen, van Yandex. Afbeeldingen

Abonneren aan het kanaal, voeg het toe aan je browserbladwijzers (Ctrl + D). Er staat nog veel interessante informatie te wachten.