Waarom het nodig is om een hydrobarrière op het dak te installeren in overeenstemming met technologieën, onafhankelijk werk
Bij het plaatsen van de dakconstructie heb ik alle technieken gevolgd, niet alleen met betrekking tot het plaatsen van houten spanten, maar ook met hun bescherming tegen vocht.
Zodra de laatste lamellen waren vastgespijkerd, ging ik verder met het leggen van een speciale film die dient als waterdichtheid.
Met zijn hulp zal ik de vorming van condensatie in de zone onder het dak kunnen voorkomen, wat destructief is voor isolatie (in mijn geval minerale wol), omdat dit leidt tot bevochtiging, schimmelvorming en verrotting processen.
Ik heb zelf de waterkering op het dak gelegd en daarbij alle belangrijke technologieën geobserveerd:
- Op het spantensysteem legde ik de film zo neer dat hij niet strak gespannen was, maar behoorlijk doorzakte in de cellen. Op deze manier wordt uitzetting en krimp van het materiaal door temperatuurschommelingen in zomer en winter voorkomen.
- Ik heb de hydrobarrière horizontaal gelegd; tussen de stroken heb ik een overlap van niet meer dan 10 cm toegestaan.
- Ik heb alle voegen tussen de stroken van de film gecoat met een speciale kit.
- De film werd met spijkers met brede kappen op de spanten bevestigd. Ik legde stukjes karton onder de spijkers zodat de spijkers de film niet zouden scheuren en kleef eraan zo strak mogelijk tegen de boom.
- Ter plaatse van de nok, het dak, heb ik over de hele lengte een gat gemaakt om luchtstromen uit het onderdak te verwijderen. Natuurlijke ventilatie voorkomt condensatie en schimmelvorming.
- Nadat ik de hydrobarrière had geïnstalleerd, begon ik de tegenrail te vullen. Ik heb dergelijke elementen langs de spanten genageld. Met hun hulp kon ik voor extra fixatie van de film zorgen.
- De volgende fase was de installatie van metalen tegels, de organisatie van zomen, afvoersystemen.