Er is een installatie gemaakt die drinkwater uit de lucht haalt

Een internationale wetenschappelijke groep bestaande uit Amerikaanse en Zuid-Koreaanse specialisten heeft zich met succes ontwikkeld testte een verwarmingsinstallatie die in staat is om drinkwater te produceren, zelfs uit lucht met verminderde vochtigheid. In dit geval fungeert het zonnepaneel als stroombron voor het prototype, waardoor het volledig autonoom is. Het gaat over dit apparaat dat ik je nu wil vertellen.

Lang ontwikkelingspad

Ingenieurs van het Massachusetts Institute of Technology begonnen drie jaar geleden aan dit project en ontwikkelden zich toen al een conceptueel systeem dat gebruik maakte van dagelijkse schommelingen in omgevingstemperatuur en geaccumuleerd vocht in het donker absorberend materiaal.

En al overdag verliet vocht het absorberende materiaal terwijl het materiaal werd verwarmd en gecondenseerd op de verzamelplaat van het apparaat.

In de eerste fasen gebruikten wetenschappers metaal-organische raamwerken, die erg duur zijn en een lage productiviteit hebben. In de nieuwe ontwikkeling (waarnaar in het materiaal wordt verwezen) is besloten om het natuurlijke adsorberende zeoliet, dat wetenschappers vrij recent hebben gemaakt, als materiaal te gebruiken.

Dit materiaal is gemakkelijk te verkrijgen, stabiel en zeer efficiënt.

Bovendien voltooiden de ingenieurs de installatie en maakten deze in twee fasen. Besloten werd om een ​​tweede desorptie- en condensatiestap toe te voegen.

Hoe de nieuwe installatie werkt

En nu is het principe van de installatie als volgt: een zonnepaneel zet zonlicht om in elektriciteit, die bij het uitvoeren van werk de zeoliet verwarmt, en hij, op zijn beurt, het vocht dat zich 's nachts heeft opgehoopt opgeeft vorm van stoom.

Vervolgens condenseert de stoom op het koperen deel van de collector, dat zich boven de tweede laag zeoliet bevindt. In dit geval komt ook warmte vrij, die wordt gebruikt om stoom uit de tweede zeolietplaat te laten ontsnappen.

In dit geval wordt het resulterende water verzameld in een opslagtank.

Zo is de installatie in staat om in één dag-nachtcyclus circa 0,8 liter drinkwater per vierkante meter installatie te produceren.

De hoeveelheid water is natuurlijk sterk afhankelijk van lokale omstandigheden zoals vochtigheid, dag- en nachtluchttemperaturen. Ingenieurs die de installatie op het dak van het instituut hebben getest, merkten op dat de productiviteit tweemaal zo hoog was als de berekende.

Maar zelfs de (berekende) basisprestatie zal voldoende zijn om een ​​paar mensen van het broodnodige water te voorzien in droge en afgelegen plaatsen waar geen toegang is tot elektriciteit.

Installatievooruitzichten en verder onderzoek

Ondanks het overduidelijke succes met dit prototype, bestuderen wetenschappers al actief vijf nieuwe materialen tegelijk, die een adsorptie hebben die bijna vijf keer hoger is dan die van zeoliet.

Daarom werken wetenschappers actief aan nieuwe prototypes, die in de toekomst zullen vervangen bestaande omvangrijke en stroomverslindende installaties die alleen in verhoogde omstandigheden kunnen werken vochtigheid.

Gezien de snelheid waarmee het mondiale klimaat in sommige delen van de aarde verandert, kunnen dergelijke installaties actief worden gebruikt.

Als je het materiaal leuk vond, steek dan je duimen omhoog, abonneer je en schrijf een opmerking. Bedankt voor het lezen tot het einde.