Waarom een ​​dorp, geen stad. Meer dan 15 jaar zijn verstreken sinds mijn familie en ik besloten de stad te verlaten.

Hoe u van stad naar land reist. Ontroerende verhalen, met welke moeilijkheden ik te maken kreeg. Over de voor- en nadelen van het leven in de voorsteden.

Meer dan 15 jaar zijn verstreken sinds mijn familie en ik besloten de stad te verlaten. De tijden waren toen niet de beste voor de stadsmensen, en een goed huis buiten de stad stond zonder eigenaar. Dus we kwamen aan.

Het huis is gelegen in een klein dorpje in de regio Vladimir. Toen was de bevolking ongeveer twaalf- of dertienduizend, nu is het minder. De belangrijkste onderneming in het dorp is een fabriek die voor de oorlog papier van de hoogste kwaliteit produceerde. Tijdens de Grote Patriottische Oorlog werd de onderneming omgeschoold en begon ze militaire producten te produceren. En vandaag de dag werkt de meerderheid van de dorpsbevolking in de fabriek, dus de onderneming is als het ware "stadvorming".

Wat het dorp echt aantrok, was de natuur. Een prachtige rivier met helder water, een prachtig park, een bos vlakbij, waar we in de zomer een bosje paddenstoelen en bessen verzamelen. Rust, stilte en schone, frisse lucht - daar ontbrak het de stad aan. Deze stedelijke drukte is de laatste jaren bijzonder saai geworden.

Ze namen me meteen in dienst om als leraar op een plaatselijke school te werken. Het salaris is redelijk, en niet iedereen in de stad heeft het. Natuurlijk schitteren lokale winkels, warenhuizen en markten niet met een verscheidenheid aan goederen, maar alles wat je nodig hebt, is aanwezig. Hoewel ik lokale grootmoeders met hun producten op de markt meer vertrouw dan welke "Auchan", "Lent" en anderen dan ook.

Velen zijn bang om naar dorpen en steden te vertrekken, ik denk dat ze hier zullen sterven van verveling. Ja, er zijn niet veel uitgaansgelegenheden (bioscopen, winkelcentra, clubs en bars) in het dorp, maar dit is hier allemaal niet nodig. Er zijn genoeg zorgen. Een moestuin, een badhuis, dieren (we hebben kippen) - dit alles vereist tijd die u besteedt aan een specifiek resultaat, en niet aan nutteloze bijeenkomsten.

Kinderen hebben ook wat te doen. In de zomer wandelen, zwemmen, voetballen, bastschoenen, verstoppertje spelen en fietsen. In de winter glijbanen, sleeën, schaatsen en ski's. Het belangrijkste is dat het kind constant buiten is met vrienden. Daarnaast eten kinderen gezond, natuurlijk en gezond voedsel. Dit is praktisch onmogelijk in de stad. Om het creatieve potentieel van het kind in het dorp te ontketenen, zijn er een buitenschoolse werkplaats, een muziekschool, een huis van cultuur en worden er vaak verschillende evenementen gehouden. Er zijn verschillende kleuterscholen voor kinderen.

Kortom, wonen buiten de stad is echt geluk. Nu zijn de stadsmensen in constante haast en stress, waarin alle schoonheid van het leven verloren gaat. Als je in een dorp of dorp woont, begin je op een andere manier naar deze wereld te kijken, het leven op een andere manier te zien. Eindeloze files, lawaai, smog en licht lijken niet langer de norm te zijn. Omdat ik dicht bij de natuur ben, wil ik steeds meer denken, ik wil leven.