Ik heb twee soorten tomaten geplant om in te blikken. Ik hield van de ene variëteit, maar niet van de andere. Ik vertel het je in detail

Ik kan me niet voorstellen hoe je de winter kunt doorbrengen zonder tomaten in blik op tafel te hebben staan ​​met je eigen handen, en een dikke saus ervan? Natuurlijk ben ik erg geïnteresseerd in het uitproberen van nieuwe soorten cultuur.

Dit jaar heb ik er twee tegelijk geplant. De een maakte me blij, de ander teleurgesteld. En ik hoop dat een gedetailleerde analyse van deze rassenvariëteiten nuttig zal zijn voor iemand anders van tuinders.

Sakhalin

Behoort tot de groep van bepalende variëteiten, dat wil zeggen, het groeit strikt tot een bepaalde hoogte, in dit geval - 40-50 cm. Sakhalin hoeft niet te worden vastgebonden en geknepen, maar in principe wordt het aanbevolen om een ​​plant in 1-2 stammen te vormen om een ​​maximale opbrengst te bereiken.

Met een optimale beplanting voor de ontwikkeling van cultuur volgens het schema van 50 bij 40 cm en 3-4 struiken per 1 m2. m., 2,8-3,7 kg fruit kan uit dit gebied worden geoogst.

Hoe hoger de productiviteit van de struik, hoe kleiner de vruchten die Sakhalin vormt. Gemiddeld wegen ze 80-100 g. Helder scharlakenrood met een dichte schil, die, wat erg belangrijk is, bij geen enkele inmaakmethode barst!

Het vruchtvlees is medium sappig, er zitten weinig zaadjes in. Naar mijn mening zijn Sakhalin-tomaten ideaal voor alle conservenrecepten, ze behouden altijd hun karakteristieke heldere smaak en uitgesproken zoetheid.

Deze variëteit vertoont een hoge resistentie tegen tabakmozaïek, fusariumverwelking en verticillium. En het is ook bestand tegen de grillen van het weer, inclusief druppels droogte en regen.

Zilverspar

Hetzelfde geldt voor ondermaatse variëteiten - niet groter dan 50 cm. Maar vanwege de grote spreiding - de zilverachtige spar moet worden vastgebonden, anders zal het gewas dat door de zwaartekracht naar de grond wordt getrokken moeilijk te redden zijn.

Het is niet nodig om de variëteit te laten grazen, maar het was het binden, waarbij de takken zich nog steeds moeilijk vasthouden bij winderig weer, dat me erg van streek maakte.

Het planten van de zilverspar wordt aanbevolen volgens dezelfde normen als Sakhalin. Theoretisch, vanaf 1 m2. m. het is mogelijk om 4,5-6 kg groenten te verzamelen. Aanzienlijk meer dan dat van Sakhalin, maar naar mijn smaak compenseert dit niet voor enkele van de nadelen van de variëteit.

De vruchten zijn middelgroot - 60-80 cm, hun vorm is langwerpig, verzadigd rood. Maar de huid is dun; persoonlijk, in mijn conserven, is een deel ervan gebarsten.

Hoewel u misschien alleen de temperatuur van de marinade in de gaten moet houden? Dit minpuntje was in ieder geval de reden om de zilverspar te weigeren. De smaak is niet slecht, maar de zoetheid is niet zo helder als die van Sakhalin.

Uit persoonlijke ervaring kan ik zeggen dat de zilverspar die ik heb geplant meer heeft geleden dan andere soorten van de bladluisinvasie vorig seizoen. Het enige dat haar oogst redde, was dat ik besloot om geurige kruiden te planten met tomaten - dille, basilicum en munt.