Gaf een eenzame buurman een bloem "vrouwelijk geluk" - een jaar later trouwde ze

Ik heb een vriendin Lena. Lange tijd had ze om de een of andere reden geen geluk met mannen. Zodra hij iemand leert kennen of gaat daten, blijkt dat hij veel slechte gewoonten heeft, dan wordt de moederszoon betrapt, dan is hij absoluut een nerd.

Dan stopt hij zelf met haar te communiceren. En de jaren gaan voorbij, Lena was volgend jaar al 30. En u wilt, zoals elke vrouw, kinderen baren. Over het algemeen had ik medelijden met haar.

8 maart naderde, zoals gewoonlijk, ik dacht na over wat ik mijn beste vriend zou geven. Ik ging naar de bloemenwinkel. De verkoper, een aardige vrouw, begon te vragen naar de aard van haar vriend en probeerde een geschikte plant te vinden.

Toen ze erachter kwam dat Lena eenzaam was, vroeg ze tot haar verbazing waarom ik het haar niet meteen had verteld en een bloem had meegenomen. “Hier wordt deze bloem het geluk van vrouwen genoemd. Presenteer het en binnenkort zal je vriendin haar lot zeker tegemoet treden, ”stelde de verkoper voor.

Ik vond de bloem in principe leuk, maar ik geloof niet in voortekenen, dus ik kocht hem gewoon vanwege het decoratieve effect. De verkoper zei dat het ook bloeit.

Toen ik thuiskwam, zocht ik voor de lol informatie over deze plant. Ik kwam erachter dat de wetenschappelijke naam spathiphyllum is. De volgende dag gaf ik het aan een vriend. Ze zei niets over het voorteken.

Een maand later belde Lena en nodigde me uit voor een bezoek. Toen ik aankwam, nam ze me mee naar de vensterbank: "Kijk."

Ik herkende de bloem die ik had gegeven. Alleen erop waren er veel prachtige sneeuwwitte bloemen, zoals zeilen. Toen bekende ik aan mijn vriend dat dit niet zomaar een bloem is, dat er overtuigingen aan verbonden zijn. En als het begint te bloeien, zal het meisje binnenkort een bruiloft hebben. Lena lachte: “Wat voor soort bruiloft ben jij? Ik heb niemand".

En twee weken later, toen ik een vriendin ontmoette, kon ik haar niet herkennen. Ze straalde allemaal van geluk. En beschaamd zei ze dat ze halsoverkop verliefd werd. Al snel stelde ze me voor aan Andrey.

En twee maanden later nodigde ze me plotseling uit voor een bruiloft. Natuurlijk heb ik haar een beetje afgeraden. Er is te weinig tijd verstreken sinds de kennis. Maar ze was onvermurwbaar.

Toen ik haar hielp met de bruiloft, viel mijn oog op een avond op de spathiphyllum. En ik dacht. Het is dus waarschijnlijk niet voor niets dat ze hem "Vrouwengeluk" noemen. En het geloof, zo blijkt, is uitgekomen.

Gelukkig bleek Lena's huwelijk lang te duren. Ze zijn al vijftien jaar samen, twee kinderen, die in liefde en begrip leven. En dat verhaal over de bloem herinneren we ons vaak. Tegelijkertijd zegt mijn vriend me altijd dankjewel, en voegt eraan toe dat ik toen in de winkel waarschijnlijk een tovenares heb ontmoet.