Wetenschappers stellen voor om berenklauw in batterijen te gebruiken

Wetenschappers over de hele wereld zijn constant op zoek naar nieuwe materialen voor de productie van batterijen. En het gebruik van organische materialen wordt als een veelbelovende richting beschouwd.

Dus het wetenschappelijke team van NUSTMISIS omgezet vezelachtige stoffen uit de stengel van een onkruid zoals berenklauw in elektroden die kunnen worden gebruikt in supercondensatoren. Nu zal ik u in meer detail over deze uitvinding vertellen.

Wat is er speciaal aan supercondensatoren

Het belangrijkste onderscheidende kenmerk van supercondensatoren is het verhoogde vermogen in vergelijking met standaardbatterijen. Tegelijkertijd kunnen supercondensatoren vrijwel onmiddellijk worden opgeladen en ontladen en zijn ze bestand tegen een enorm aantal laad- / ontlaadcycli.

Het verhoogde vermogen wordt verklaard door het feit dat in klassieke supercondensatoren de elektrode is gemaakt van actieve kool, waarvan het oppervlak een groot aantal microporiën van verschillende groottes heeft.

Door de aanwezigheid van deze poriën neemt het gebied van de elektroden spruitstuk toe en deze parameter heeft rechtstreeks invloed op het maximale volume van de geaccumuleerde lading.

Supercondensatoren van berenklauw

Ingenieurs NUSTMISIS kwam met een buitengewoon merkwaardig idee om zo'n schadelijk en zelfs gevaarlijk onkruid als berenklauw te gebruiken als component voor de productie van supercondensatoren.

De berenklauwstelen hebben een vrij harde buitenschaal en een zachte poreuze structuur van binnen. Om deze stengels om te zetten in materiaal voor supercondensatoren, sneden de ingenieurs de stengels in centimeter stokjes.

Verder werden, om anorganische verbindingen in de werkstukken te verwijderen, de staven behandeld met zoutzuur.

Daarna werden de werkstukken goed gewassen en gedroogd. Verder werden, om koolstofmateriaal te verkrijgen, de voorbereide steelstukken verzadigd met kooldioxide bij een temperatuur van 400 graden Celsius.

In de volgende productiefase werd het eerder bereide materiaal gecombineerd met kaliumhydroxide en werd het proces van het openen van de poriën uitgevoerd bij verschillende verwarmingstemperaturen. Zo heeft verwerking bij een temperatuur van 900 graden Celsius het mogelijk gemaakt om een ​​enorm aantal poriën te verkrijgen met een diameter van 2 tot 4 nanometer.

Tests en vooruitzichten van supercondensatoren van berenklauw

Verdere uitgevoerde tests toonden aan dat de supercondensatoren van de berenklauw ongeveer hetzelfde vermogen vertoonden als de klassieke supercondensatoren van materialen.

Als u een nieuw en extreem veelbelovend materiaal gebruikt - grafeen, dan zal het vermogen natuurlijk aanzienlijk hoger zijn, maar het feit het gebruik van organisch afval als materiaal voor elektronische componenten is oubollig winstgevender uit de economie zijkanten.

Vanuit dit oogpunt, de ontdekking NUSTMISIS heeft veel perspectief en verdient bij de verdere ontwikkeling de nodige aandacht.

Als je het materiaal leuk vond, beoordeel het dan en vergeet niet je te abonneren om geen nieuwe nummers te missen. Bedankt voor de aandacht!