Huishoudelijke apparaten en elektrisch gereedschap aan het begin van de 20e eeuw

Op school werd ons verteld dat de grootschalige elektrificatie van het land begon na de Oktoberrevolutie van 1917. Van het GOELRO-plan, ondertekend door V. I. Lenin. Maar volgens sommige rapporten bestond dit plan in een of andere vorm (zonder luide naam) tot 1914, dat werd gepromoot door Europese en Russische ingenieurs.

Volgens de geschiedenis wordt ons verteld dat elektriciteit slechts in enkele huizen van grote steden aanwezig was. En in de meeste steden van het tsaristische Rusland was zelfs de verlichting afkomstig van gas (geproduceerd in ketels) of huishoudelijke petroleumkachels. Maar uit dergelijke foto's ontstaat een zekere dissonantie:

1896 Het is duidelijk dat ze zich aan het voorbereiden waren op een dergelijke gebeurtenis als de kroning en verlichting op het Kremlin installeerden. Maar het is ook duidelijk dat een dergelijke technische mogelijkheid toen al bestond. Dit betekent dat er kilometers aan kabels, verlichtingslampen en... huishoudelijke apparaten waren. Ik heb scans uit het boek

"Wat u moet weten om minder aan elektriciteit uit te geven" ingenieur V.A. Alexandrova. De eerste editie verscheen in 1912. met een oplage van 6000 exemplaren. En de derde (in 1918) had een oplage van 18.000 exemplaren. De omvang van het boek is 96 pagina's.

De betekenis van het boek laat in cijfers zien hoe elektrische apparaten die toen al bestonden het werken, redden en beveiligen van werk en leven vergemakkelijken. Alles in cijfers, voorbeelden en berekeningen. Ik raad je aan om jezelf vertrouwd te maken, althans om de mythe over het leven van sommige steden in bastschoenen van tsaristisch Rusland van die tijd te ontkrachten. Ik zal van daaruit een paar pagina's belichten die het duidelijkst de technische gedachte benadrukken die op dat moment bestond op het gebied van elektrische apparaten.

Aan het einde van de 19e eeuw, het begin van de 20e eeuw bestonden er al verschillende soorten elektrische lampen. Er waren ook gasontladingen voor krachtige zoeklichten. En ons wordt verteld over de gloeilamp van Iljitsj, die in grote hoeveelheden slechts in 20 g verscheen. XX eeuw Het is interessant dat ze in die tijd geen watt schreven, maar watt. En naast de nu bekende kilowatturen werd ook hectowattuur gebruikt. (1 kilo = 10 hecto).

De lampen werden toen al gebruikt om van letters lichtgevende reclameborden te maken (tweede plaat). Ik denk dat veel van de oplossingen uit Europa kwamen (er staat een tekening met een advertentie voor AEG in de boeken).

Het boek zegt dat er zelfs toen al verschillende tarieven waren voor elektriciteit voor bedrijven en voor huishoudelijke behoeften van de bevolking. En er waren tellers met twee tarieven:

Twee-tarieven elektriciteitsmeter met uren omschakelen naar een ander tarief.

Handboormachine en soldeerbout uit die tijd. Die. Technisch gezien volgden veel processen toen al dezelfde principes als nu: het was mogelijk om op een moeilijk bereikbare plek te boren en te klinken, gesoldeerd. De kosten van het elektrische gereedschap worden niet in de boeken vermeld. Alleen de kosten van elektriciteitskosten worden genoemd.

De volgende apparaten:

Elektrische ventilator en verwarming, lamphouder met stopcontact, elektrisch koffiezetapparaat. Tang warmer. En een haardroger (er staat FÖN op het apparaat). Dit is een merk van elektrische apparaten in Duitsland aan het begin van de 20e eeuw.

Fen - vertaald betekent droge, warme lucht die vanuit de bergen de vallei in blaast. Het woord bleef hangen en werd een begrip.

Een elektrische naaimachine, een elektrische samovar, een strijkijzer zal niemand verbazen - ik zal hun foto's niet geven. Dit alles was al aan het begin van de 20e eeuw. Bovendien is de samovar een puur Russisch apparaat voor thee. Elektrische rimpelverwijderaars, haardrogers en haarkrulspelden waren destijds waarschijnlijk fantastisch voor elke vrouw in die tijd:

De tweede glijbaan is elektrische vloerpoets. Wrijf hardhouten vloeren totdat ze glanzen. Welnu, en het belangrijkste van elektrische apparaten om het leven gemakkelijker te maken, is een elektrische wasmachine:

Ja, gemaakt van hout. Maar dergelijke ontwerpen (maar al met een roestvrijstalen of plastic container) werden tot het einde van de jaren 80 in de USSR geproduceerd. 20c.

Veel apparaten kwamen vanuit Europa naar Rusland. En de meeste apparaten die in het boek worden gepresenteerd, zijn niet in ons land vervaardigd. Maar deze apparaten zijn nutteloos zonder elektrische netwerken. Dit betekent dat er op dat moment, althans in Moskou, al een stadsstroomvoorziening was. Waar elektriciteit werd opgewekt, is een onderwerp voor een apart artikel.

De levering van dergelijke apparaten en instrumenten uit Europa stopte als gevolg van de Eerste Wereldoorlog, daarna de revolutie en de burgeroorlog in Rusland. Welnu, tijdens de overgang van de USSR naar een industriële manier van economie was er geen tijd voor zo'n luxe. Dan de tweede wereldoorlog. In feite ontvingen gewone inwoners van de USSR deze elektrische apparaten pas in het begin van de jaren 60 van de 20e eeuw in hun dagelijks leven ...

***

Foto genomen uit open bronnen, van Yandex. Afbeeldingen

Abonneren aan het kanaal, voeg het toe aan je browserbladwijzers (Ctrl + D). Er staat nog veel interessante informatie te wachten.