Natuurkundigen hebben de zonnewind in het laboratorium nagebootst

Amerikaanse natuurkundigen slaagden erin om in laboratoriumomstandigheden windvlagen van zonlicht na te bootsen en hiervoor gebruikten ze een speciaal ontworpen apparaat "Big Red Ball" (Grote rode bal), waarbinnen een zeer vereenvoudigd model van onze ster werd gemodelleerd.

Om dit effect te bereiken, werd een kleine hoeveelheid helium in het apparaat geplaatst, waar de druk ongeveer een miljard keer lager werd gecreëerd dan de atmosferische druk.

De toegepaste spanning van 200 - 400 volt zette het gas om in plasma, dat een bol vormde rond de superkrachtige dipoolmagneet in het midden. Dit is precies hoe de wetenschappers erin geslaagd zijn om een ​​extreem vereenvoudigd model van de zon te simuleren.

Door transversale stromen van de geaarde anode naar de kathode te gebruiken, konden de ingenieurs het plasma in de bol laten draaien.

Daarna werd besloten om de plasmarotatiesnelheid te verhogen naar de zogenaamde Alfvén snelheid (dit is wanneer het plasma dat langs de magnetische lijnen beweegt de zone van invloed van de magnetische lijn begint te verlaten velden).

Zo was het mogelijk om een ​​Parker-spiraal te verkrijgen.

Natuurlijk op een uiterst eenvoudige manier.

Het waargenomen gedrag van het plasma in het gemaakte apparaat maakte het mogelijk om de volgende conclusies te trekken:

• Het eerste dat wetenschappers zich realiseerden was dat het magnetische veld dat op deze manier verdraaid is, echt de vorm heeft van een Archimedische spiraal (de spiraal van Parker is slechts een van de vele varianten).
• Tweede. De gevormde bundels plasma vormden zich precies op zo'n afstand, zoals voorspeld door theoretische berekeningen. En de resulterende plasmastolsels gingen echt weg van de "minizon" met super-Alfven-snelheden. En dit feit past goed in de theorie van Hall-magnetohydrodynamica.

Ondanks het feit dat de laboratoriumfaciliteit niet alle omstandigheden van de heliosfeer nabootst (met name tot nu toe het is onmogelijk om het zwaartekrachteffect van de zon in het laboratorium te simuleren), zijn wetenschappers optimistisch.

En ze zijn van plan de 'kunstmatige zon' te gebruiken om verschijnselen als de zonnewind en de vorming en rangschikking van de magnetische velden van sterren zoals de zon te bestuderen.

Vond je het artikel leuk? Vind het dan leuk en bedankt voor je aandacht!