DIY cellenbeton huis: vloer in drie maanden. Ik vertel je waarom ik zo langzaam bouw

Ik hoorde uit voorbeelden van brigades die huizen bouwden van cellenbeton met een snelheid van twee weken per verdieping. En de doos van het huis is gebouwd door de fundering in 3-4 maanden op het dak te gieten.

In 2,5 maand was ik in staat om met mijn eigen handen alleen een vloer te bouwen (ik maak de binnenmuren af ​​en die zal blijven om de armopoya's te vullen). De fundering werd gestort; dit seizoen begon hij vanaf 15 mei met het leggen van de muren. De start was uitstekend. In bijna een maand tijd werden 9 rijen metselwerk opgetrokken.

Ik heb het in twee maanden tot dit niveau opgebouwd, voornamelijk in de avonduren. De belangrijkste beperkende factoren zijn het weer. Het is dit jaar een erg regenachtige zomer. Er was geen enkele week zonder regen. En het gebeurde dat het 1-2 dagen regent. Er was geen zwemseizoen - het water in de meren werd gewoon niet warm. Bladeren op berken begonnen in juli geel te worden. Juli voelde aan als eind augustus.

Maar het weer is niet het belangrijkste in de snelheid van mijn constructie. Ik heb niet overwogen wat ik moest bouwen uit blokken cellenbeton, 400 mm breed - langzamer dan vanaf 300 mm. Ze zijn zwaarder en hebben meer tijd nodig om te leggen:

Zelfs het snijden van zo'n blok is 1,5 keer langer dan een blok van 300 mm. Ik merkte dat het leggen van de dragende binnenmuur van blokken van 300 mm sneller gaat dan de buitenmuren. Het verplaatsen van kleinere blokken gaat sneller. Je gedraagt ​​je voorzichtiger met grote blokken, je probeert chips te voorkomen. Houd er in het algemeen rekening mee dat het zelfstandig bouwen van een huis uit cellenbeton uit blokken van 400 mm breed ongeveer 1,5 keer langzamer is dan uit blokken van 300 mm.

Er wordt veel tijd besteed aan werkzaamheden die onzichtbaar zijn voor het eindresultaat: het metselwerk wrijven met een vlotter, elke vierde rij jagen en verstevigen.

De verticale naden in de groeven moeten worden geschuimd, daarna moet het overtollige schuim worden afgesneden.

Ik leg het op de bovenste rijen op zo'n tafel met een steun van cellenbetonpallets. Ik heb twee van dergelijke tafels gemaakt. Het kost ook tijd om ze langs de muren te verplaatsen. Maar ze zijn handiger dan bossen. De oppervlakte van de kamers is klein - de bossen zouden meer dan geholpen hebben.

De meeste tijd werd besteed aan lijmen, plaatsen, isoleren, wapenen en vullen van de lateien. Evenals isolatie en versterking van de armopoya's. Zoals ze zeggen, werk onzichtbaar voor iedereen. De omvang van het werk is gedaan, de lateien zijn gedempt en wat er is gedaan, is niet meer zichtbaar. Daarom moet u de fabrieksjumpers van dichterbij bekijken - dit verkort de bouwtijd en u betaalt een beetje te veel.

Omdat de meeste van deze werken hangen aan de muur, dan is de stapsgewijze beweging erlangs ook tijd. Ook al doe ik dit door de ladder te verplaatsen, niet de tafel.

Omdat Ik bouw voor het eerst van cellenbeton, het is moeilijk om veel werken op tijd te plannen. Zoals altijd wou ik dat het sneller was. Maar ook de interne eisen aan de kwaliteit van hun werk laten hen niet toe om te versnellen. Als ik kwaliteit niet belangrijk vond, zou ik een team inhuren.

Voor velen lijkt deze tekst misschien een excuus voor zichzelf. Nee niet op deze manier. Ik heb geen haast, en het punt van het artikel is om de lezer het begrip over te brengen dat je alles met een marge van tijd moet plannen. Omdat als er niet genoeg ervaring is, is het onmogelijk om met alles rekening te houden en alles te plannen.

***