Welke bomen en struiken van mijn tuin bestaan perfect naast elkaar op zes hectare: appel, peer, abrikoos, kastanje, kers ...
Mijn moeder zegt dat elke boom in de tuin heilzaam moet zijn, dat wil zeggen: fruit. Een berk kan geen appels of peren meenemen, wat betekent dat hij niet op de site mag staan.
Op een dag blies een soort wind de zaden tot aan mijn veranda. In het voorjaar zie ik: een heel klein boompje, 7-8 centimeter hoog. De bladeren zijn klein, plakkerig. De hand ging niet omhoog om het eruit te trekken en weg te gooien. Een jaar later transplanteerde ze een volwassen berkenboom achter het hek van de site. Zo'n schoonheid is in vijf jaar gegroeid!
Naast de bessenstruik lag een kastanje op de loer. Ik zei ooit dat ik droom van een kastanje vlakbij mijn huis. De kinderen brachten de ontkiemde vrucht van deze boom cadeau. De spruit was vrij klein. Nu is de boom ongeveer vier jaar oud.
We hebben deze geweldige boom van de vorige eigenaren. Ik noem het pruimenkers.
Ik weet niet hoe het is gebeurd, maar pruimen rijpen aan de ene tak en kersen aan alle andere.
De oudste boom in de tuin is de appelboom. Ze is ongeveer 40 jaar oud. Dit voorjaar moest de "oude vrouw" goed worden behandeld. Twee enorme holtes in de stam waren de boom simpelweg aan het doden.
Uit dankbaarheid bloeide de appelboom heftig, en nu is hij nog steeds bedekt met kleine appels. U kunt een raam openen, uw hand uitstrekken - en hier is het een geurig wonder!
We kochten een perenzaailing in de kwekerij.
De eerste vruchten verschenen pas in het zesde jaar: 18 stuks. Ik heb dit jaar niet geteld. Ik zie dat veel. Nu zijn de peren donker bordeaux. Als ze rijp zijn, zijn ze ambergeel met een rood vat.
Ik noem deze framboos "Alla Vladimirovna". Een oudere literatuurleraar bracht me wat takjes. De bessen zijn groot en smakelijk. Vruchtvorming tot de herfst.
Ik kan eindeloos over mijn tuin praten. Op mijn tienhonderd vierkante meter groeien ook duindoorn, bes, linde, abrikoos, kers.
Elke boom, struik heeft zijn eigen verbazingwekkende verhaal. Misschien volgende keer…