Waarom heb ik cellenbeton gekozen voor de bouw en niet voor andere materialen en blokken?

Het kiezen van een muurmateriaal kostte me erg veel tijd. Bijna vanaf het moment dat de wens om een ​​huis te bouwen verscheen en tot het allereerste begin van het ontwerp van het huis. We kunnen zeggen dat hij bijna alle technologieën en muurmaterialen heeft bestudeerd.

Uiteindelijk koos ik voor cellenbeton. Ik zal proberen mijn mening over te brengen door te laten zien welke nadelen ik heb gezien die voor mij van cruciaal belang zijn bij andere wandmaterialen. Ik ging uit van drie hoofdcriteria: de thermische geleidbaarheid van het materiaal, de kosten van 1 m3 en de mogelijkheid om zelf te bouwen.

1. Huis gemaakt van hout

Ik heb een bad gebouwd van een bar en ik ken alle voor- en nadelen van het materiaal en de techniek in de praktijk. Ik bouwde het met een assistent, die 10 minuten per dag nodig was - om een ​​balk op een blokhut te werpen. Het is koud in het Siberische klimaat om het hele jaar door in een houten frame van 150-180 mm hout te leven. Het moet geïsoleerd zijn. Gedurende zijn hele leven "speelt" de boom tegen vochtveranderingen en scheuren. Verhoogd brandgevaar. Een huis van geprofileerd of rond hout is ook duur.

Voor een zomerresidentie - een goede optie, maar niet voor gebruik het hele jaar door. En over de milieuvriendelijkheid van houten huizen - u kunt het artikel hier lezen: Waarom een ​​houten huis niet milieuvriendelijk is en muren niet mogen ademen

Ik heb ook geen rekening gehouden met de skeletten. Je moet een huiskit kopen die is gemaakt van in de kamer gedroogd hout, en een team inhuren in de fase van het opzetten van het frame. Het is raadzaam om in één seizoen houten huizen onder een afdak te bouwen. Hiervoor is een bepaald bedrag van 1 miljoen nodig. wrijven. Insecten, knaagdieren, schimmels zijn dol op het plafond op de eerste verdieping. Niet mijn materiaal en technologie.

SIP-panelen - snel, maar niet goedkoop zoals ze zeggen, omdat ze worden samengesteld door een team. En zonder betrouwbare ventilatie kunnen dergelijke huizen gaskamers zijn.

2. Bakstenen huis

Klassiekers in constructie. Maar om er lang en zonder isolatie van te bouwen is een koud huis. In ons dorp zijn twee bakstenen huizen gebouwd met schuimisolatie in het metselwerk:

De eerste eigenaar isoleerde het na de allereerste winter, bracht een laag polyurethaanschuim aan op de gevel. De tweede is nog niet klaar met de bouw. Voor metselwerk is een grote hoeveelheid mortel nodig.

3. Warm keramiek

Porotherm-blokken worden vanuit het Europese deel van Rusland naar onze regio gebracht. Daarom zijn de kosten van het materiaal hoger dan 1 m3 andere blokken. Ik ontmoette een fabrikant uit Tomsk op de beurs, maar om de een of andere reden kreeg hij geen voet aan de grond in de markt. Warm keramiek wordt in ieder geval op een dikke naad gelegd (de geometrie van de blokken is niet ideaal). Het is onmogelijk om het blok af te snijden zonder chips en holtes; je moet in één seizoen een huis bouwen. Anders komt er water in de blokken en is het onmogelijk om het daar vandaan te verwijderen. Het zal jarenlang verdampen. Het is raadzaam om de afmetingen van de muren voor dit blok in veelvouden van het blok te berekenen.

Er zijn problemen bij de installatie van deuren, ramen en kasten. Je hebt een lange en dure krachtige sluiting nodig. Chemische ankers als optie.

4. Arbolit

In ons dorp zijn er meerdere huizen van gebouwd. Als zo'n huis niet meteen van buiten en van binnen wordt gepleisterd, is het onmogelijk om erin te wonen. Het wordt nat en waait als een zeef. Om deze reden zijn de thermische prestaties zonder externe afwerking veel lager. Arbolit is een ambachtelijke productie. Hout en beton zijn geen vrienden. Zout wordt toegevoegd om het hout te conserveren - anders vernietigen de suikers uit het hout het beton. En of calciumchloride bij de productie in de massa werd gestopt of niet - niemand zal zeggen. Er zijn geen laboratoria en kwaliteitscertificaten voor de partij.

5. Uitgebreid kleibeton

Voor zover ik heb begrepen uit de reacties op het kanaal, is er populair materiaal in het Europese deel van Rusland. Maar in Siberië passeert de dikte van muren, zelfs 400 mm, niet volgens de thermische kenmerken. In ons dorp vulde een zelfbouwer in 4 jaar zijn huis uit monolithisch geëxpandeerd kleibeton met een wanddikte van 300 mm. Maar in de hoeken, zei hij, verschijnt er motregen bij vorst. Je hebt betrouwbare isolatie nodig. En als je uit blokken bouwt, wordt het metselwerk op de mortel uitgevoerd - een dikke koude naad.

6. Schuimbeton en polystyreenbeton

Polystyreenbeton is ook een meer breukvast materiaal. Op een dunne naad leggen. Maar na het bekijken van verschillende video's van de situatie na het afbouwen van huizen van deze blokken, zag ik dat de materialen meer krimpen. En er verschijnen vaak kleine scheurtjes. Schuimbeton heeft een krimp tot 4 mm / m en een lage vorstbestendigheidsklasse.

7. Warmteblok

Alles aan hem is goed. De prijs is van een lokale fabrikant, het blok is direct klaar. Warmtegeleidingsindex voor Siberië (schuimlaag in het blok). Maar dat laatste was ook beangstigend. De buitenste en binnenste betonlagen zijn verbonden met glasvezelwapening. Voor een huis op één verdieping is het ontwerp acceptabel. Maar met een monolithische overlap wekte ik geen vertrouwen op. Dit is mijn subjectieve mening. Toen kwam ik erachter dat ze volgens de projecten drie verdiepingen bouwen vanaf het verwarmingsblok. Misschien had u dit materiaal beter moeten bekijken. Ga naar productie.

8. Cellenbeton

De blokdikte van 400 mm en de dichtheid D500 is voldoende om het hele jaar door te wonen zonder isolatie van de buitenmuren, zelfs in het Siberische klimaat. Isolatie van een dergelijke dikte leidt tot besparingen van slechts 10-15% op verwarming (informatie over echte voorbeelden). Materiaal voor de zelfbouwer. Je kunt de constructie in de mottenballen en het volgend seizoen voortzetten. Vorstbestendigheid van cellenbeton F100. Dunne naad (het is niet nodig om de mortel met emmers te kneden met een betonmixer). En bij het leggen met lijmschuim is er geen koudebrug in de naden. Bevestigingsmiddelen voor cellenbeton zijn in elke winkel verkrijgbaar. Gladde wanden en als resultaat - dunne laag interne pleister (minder kosten).

Maar dit is een kwetsbaar materiaal dat zorgvuldig moet worden gehanteerd tijdens transport en plaatsing. Chips - voor mij is dit misschien het enige negatieve in cellenbeton. De informatie dat chemie tijdens de productie wordt toegevoegd, is vergezocht. Voor het vergassen wordt aluminiumpoeder gebruikt, maar dit is te verwaarlozen. Er zitten waarschijnlijk meer aluminiumoxiden in klei.

Dit zijn in het kort mijn gedachten over populaire bouwmaterialen voor muren. Elk materiaal heeft zijn eigen persoon, iedereen heeft zijn eigen voorkeuren. Mijn keuze is deze.

***

Foto's zijn afkomstig uit open bronnen, van Yandex. Afbeeldingen

Abonneren aan het kanaal, voeg het toe aan je browserbladwijzers (Ctrl + D). Er staat nog veel interessante informatie te wachten.