Mestafvoer: basistechnieken deel 1

Mest zonder verwerking begint veel ruimte in te nemen en geeft ook kooldioxide en schadelijke stoffen vrij. Daarom proberen boeren die boerderijdieren en pluimvee fokken aandacht te besteden aan de juiste verwijdering ervan. Afvalvrij produceren is ook economisch voordelig. Mest kan voor verschillende doeleinden worden gebruikt.

Mest samenstelling

Om te begrijpen hoe u afval van landbouwhuisdieren en pluimvee het beste kunt verwijderen, kunt u de samenstelling van deze biomassa achterhalen. Het hangt af van het materiaal van het strooisel, de methode van reiniging en verwijdering van vloeistof, evenals het type dier. Standaardmest omvat de volgende componenten:

• biologisch (25-35%);
• water (tot 80%);
• stikstof;
• mineralen en sporenelementen.

Het meeste water zit in de uitwerpselen van koeien, maar deze indicator wordt beïnvloed door de wijze van afvoeren. De hoeveelheid organisch materiaal is afhankelijk van het strooisel en voedsel dat de dieren aten, hun rassen. Het hoogste gehalte van deze stoffen zit in kippenmest en het laagste in de afvalproducten van runderen (runderen).

Mineralen zijn in de samenstelling aanwezig in de vorm van oxiden en zuren. Het kunnen calcium, ijzer, chloor, fosfor, magnesium en andere stoffen zijn. De massafractie van mineralen is niet groter dan 1,5%.

Mest wordt onder natuurlijke omstandigheden afgebroken en vormt slib, humus, waarbij kooldioxide, methaan, ammoniak en stikstof vrijkomen. Als tijdens dit proces een teveel aan water wordt vastgesteld, komt er meer methaan vrij en verandert organische stof in slib. Wanneer plantfragmenten en aarde de biomassa binnendringen, wordt humus gevormd na het ontbindingsproces.

Gassen die vrijkomen bij reacties komen in de atmosfeer terecht en verstoren het ecologische evenwicht. Pas als er wordt gerecycled, kunt u het materiaal krijgen dat het meest geschikt is voor verder gebruik.

Wat kun je krijgen na verwerking?

Opgemerkt moet worden dat het vrijkomen van gassen in de atmosfeer en andere bijproducten niet volledig wordt geëlimineerd. Het resultaat is alleen een nuttiger product, en dat kan het volgende zijn:

• humus;
• droge meststoffen;
• biogas;
• vaste briketten die als brandstof worden gebruikt;
• gas voor pyrolyse-ketels;
• isolatie.

Welke manier ze kiezen voor verwijdering, beslissen de eigenaren van de site zelf. Het is belangrijk om de details van dergelijke processen te kennen om fouten te voorkomen.

Vee mest

De uitwerpselen van koeien en ander vee bevatten weinig stikstof en organisch materiaal. Dit materiaal heeft een hoog vochtgehalte. Deze eigenschappen maken dergelijk afval geschikt voor de productie van humus. En voor de productie van brandstofbriketten is koeienmest niet geschikt. U zult veel energie moeten steken in het droogproces. En dit soort uitwerpselen is ook niet geschikt voor de productie van pyrolyse en biogas, de productie van isolatie.

Om humus te verkrijgen, wordt biomassa opgestapeld, behandeld met speciale verbindingen met bifidobacteriën. Micro-organismen verwerken het materiaal actief. Tijdens dit proces wordt mest verwarmd tot 40-60 ° C. Het is wenselijk dat het strooisel gebaseerd is op geplette planten. Dit compenseert het gebrek aan organisch materiaal en de afgewerkte humus zal beter zijn om de grond los te maken.

Varkensmest

Dit biomateriaal bevat veel stikstof en organisch materiaal. De luchtvochtigheid is daarentegen laag. Dit maakt varkensmest veelzijdig voor alle soorten afvoer. Zelfs natuurlijk verliest uitwerpselen snel vocht, dat in de grond terechtkomt (dit mag bij de verwerking niet worden vergeten).

Het nadeel van deze biomassa is het hogere gehalte aan wormen dan andere soorten mest. Het is onmogelijk om deze uitwerpselen ongecontroleerd op te slaan, te laten morsen of in de grond terecht te laten komen.

Vaak worden droge meststoffen gemaakt van varkenspoep. Na verwerking blijven er geen parasieten of ziekteverwekkers in het materiaal achter. Daarom kan dergelijk materiaal vrijwel overal op de site worden opgeslagen (zelfs bij de drinkwaterbron). De afgewerkte meststof behoudt de oorspronkelijke hoeveelheid stikstof en sporenelementen, wat bijdraagt ​​aan de juiste ontwikkeling van vele soorten tuingewassen.

Het nadeel van droge bemesting is de behoefte aan overvloedig water geven. Bifidobacteriën worden aan het water toegevoegd. Het proces om droge mest te verkrijgen ziet er als volgt uit:

• de verzamelde mest wordt uitgeperst in een scheider;
• zuurteregelaars worden aan de biomassa toegevoegd;
• het materiaal ondergaat een warmtebehandeling, waarbij wormen, pathogene bacteriën sterven;
• de gedroogde massa wordt in een molen tot meel vermalen;
• de granulator vormt fracties van de gewenste grootte.

Het afgewerkte materiaal wordt verpakt in zakken of zakken. Dit proces vereist het gebruik van speciale apparatuur. De overname werpt geleidelijk zijn vruchten af.

Wordt vervolgd!

Hoe verwerk je mest? Schrijf in de comments!

Vrienden, we zijn al met 30 duizend! Abonneer je op ons kanaal -wij zijn aan het werken,zodat u alleen nuttige, interessante en relevante informatie ontvangt!

Lees ook:

• Doe-het-zelf pallet kippenhok is niet duur: beschrijving, fotoreportage.
• Hoe we in drie dagen een zwembad hebben gebouwd bij ons zomerhuisje: beschrijving, prijzen, fotoreportage.

Bekijk de video - Basisprincipes van bodemkunde. Bodemclassificatie, meststoffen, zuurgraad.