Van droom naar eigen woning: het verhaal van een vrouwelijke bouwplaats Deel 3 Verander huis

Vrouwenbouwer is een vertrouwd beroep. Vertegenwoordigers van het eerlijkere geslacht worden onstuimig bediend met torenkranen, perfect gips en verf, zijn bekwame finishers. Maar als een vrouw zich ertoe verbindt een huis te bouwen, en zelfs met haar eigen handen, wekt dit een wilde nieuwsgierigheid op. Deelnemer FORUMHOUSE onder de bijnaam ST_00 besloot zelf een huis te bouwen - dat is haar droom. Wat is er gebeurd met onze heldin - lees verder.

Een beetje over gedachten vóór grote daden

De hele winter werd ik gekweld door de gedachte: hoe ga ik dit doen?! In mijn hoofd was alles heel mooi, in dromen was in het algemeen alles al gebouwd. Maar in de praktijk, bij het zien van de site, viel het hart in de hielen, het raakte daar lange tijd in de war in de labyrinten en, nadat het zijn weg terug had gevonden, sloeg het met hectische snelheid in de tempel.

Die dag, zittend op een bank, had ik er spijt van dat ik niet de Kleine Prins was die 43 keer de zonsondergang ontmoette. Fascinerende actie, streven naar filosofie en stille contemplatie. Maar dit zijn de teksten, ik was eigenlijk aan het denken hoe ik moest beginnen. Waar te springen in de afgrond van de bouwplaats. Er is lange tijd geen weg terug - er is alleen vooruit. En ik begon...

Ik ben helemaal geen bouwer, ik ben een kunstenaar, dus ik vraag alle bouwers, professionals: vloek niet!

Fundering en gebogen staven

Het eerste om mee te beginnen, is het instellen van de registers: de basis. Het was een belangrijk proces, hoewel in de bouw elk proces belangrijk is. De stops moesten exact worden ingesteld om een ​​regelmatige rechthoek te vormen en hetzelfde niveau te hebben.

De belangrijkste stops: 12 stuks van 6 stenen, heb ik voor de hoofdstructuur op het zandkussen zelf geïnstalleerd. De rest: 8 stukken van elk 3 stenen, op de met zand bedekte gaten gelegd. Misschien was het nodig om daar geotextiel te leggen, zoals op het hoofdkussen werd gedaan, maar ik hoop dat het niet te veel zou zweven: ik heb de gaten 50 cm verdiept. Het juiste niveau werd helaas niet overal bereikt, maar de verschillen werden toch geminimaliseerd.

Vervolgens is het moeilijkste proces het uitvouwen van de balken. Het hout, om eerlijk te zijn, was niet het beste, hoewel het eerste leerjaar: de tralies bleken krom te zijn en sommige hadden een heel behoorlijke val.

We hebben lang gewandeld, terwijl we dachten wat we moesten doen. De hele dag doorgebracht, drie tralies gezet en ik vertrok voor dringende zaken. De verandering in het soort activiteit heeft me er blijkbaar toe aangezet om anders naar het probleem te kijken. Bij aankomst gingen we verder: in een halve dag hebben we alle spijlen neergelegd en met hoekjes vastgemaakt. Ik zal niet beschrijven hoe we het niveau hebben bereikt, aangezien de methoden anders zijn en misschien niet helemaal correct.

De eerste muur is de eerste overwinning!

Vervolgens kwam het tot het meest interessante: de constructie van muren. We begonnen de eerste, grote muur 5 * 3 te monteren. Nogmaals, ze waardeerden de lage kwaliteit van het hout - ze kreunden, werden boos, maar deden het. Op dat moment werd het weer slecht, er waaide een stormachtige wind, alles rondom werd zwart. Maar dit hield ons niet tegen en we begonnen de muur te verhogen. Tijdens de installatie vergaten ze jute-batting aan de basis van de muur te bevestigen. Het frame werd teruggeplaatst, snel bevestigd. We deden hem weer aan: we vergaten de planken klaar te maken voor het maaien.

En de wind wordt sterker, en de muur is 5 * 3! Over het algemeen hebben drie meisjes de eerste framemuur in hun leven verhoogd. We zijn erin geslaagd om het te doen vóór de stortbui - het zicht, ik zeg je, was onvergetelijk! Iets dat van binnen werd geperst, hetzij van geluk, hetzij van iets anders, toen ik het werk van onze handen monumentaal boven de Russische uitgestrektheid zag uitstijgen.

En ik betrapte mezelf erop dat ik dacht: de bouwplaats zoog me zo naar binnen dat er niet eens tijd was om bang te zijn, zorgen. We deden gewoon elke dag iets, losten problemen op en lieten los - het hart liep niet langer tegen de hielen aan, maar bonsde in de borst, en werd groter van geluk!

Hoe gaat het op uw bouwplaats? Schrijf in de comments!

Vind het leuk als je liever met je eigen handen bouwt, laten we eens kijken met hoeveel van ons er zijn!

Steun het kanaal - deel de publicatie,wij zijn aan het werkenzodat u nuttige en relevante informatie ontvangt!

Lees ook - van een droom naar je eigen huis: het verhaal van een vrouwelijke bouwplaats, deel 1; van een droom naar je eigen huis: het verhaal van een vrouwelijke bouwplaats, deel 2: het hekwerk; overzicht van materialen voor tuinpaden.

Bekijk de video - Zelfisolatie buiten de stad: tijd doorbrengen met voordeel en plezier.