Heerlijke zuurkool op de eenvoudigste manier, die werd bereid door onze grootmoeders

Iedereen zal zijn grootmoeder en haar advies onthouden, en ik zal het mijne onthouden. En zelfs niet omdat ik haar notities en recepten al mijn hele leven gebruik, maar omdat haar recept voor het beitsen van kool echt het beste is, is al meer dan eens geprobeerd. Bovendien probeert iedereen met wie ik dit geheim deel, het keer op keer en wordt het bedanken niet moe.

Het recept is heel simpel. Ik gebruik geen azijn of water voor fermentatie. In feite wordt deze methode als een van de meest bruikbare beschouwd, zoals mijn grootmoeder zei. Het is in de natuurlijke fermentatie dat de meest waardevolle sporenelementen en dus essentiële vitamines behouden blijven.

Ik hou ook van dit recept omdat het niet nodig is om een ​​grote hoeveelheid te oogsten, goed voor de hele winter, zoals velen doen, en dan gaan al deze blikken, bakken, emmers soepel naar het volgende jaar. Ik heb er een gemaakt, de familie heeft het met plezier gegeten, ik wil meer - doe alsjeblieft meer.

Dus het recept

1. Ingrediënten

Goede kool. Wat betekent het? Feit is dat niet elke kool goed is. Witte kool is het meest geschikt. Je hebt een grote kop kool nodig. Ook een paar vrij grote wortelen, zout, suiker.

2. Voorbereidende fase

De kool wordt in dunne reepjes gehakt, in de meest gewone geëmailleerde kom gevouwen en gezouten. Ik hou van zout en geleidelijk. Ik deed wat in een kom, gezouten, geproefd.

Het blijkt een eetlepel zout te zijn in een kom met een diameter van dertig centimeter. Alles mengt goed.

Nu kan de kool worden overgebracht naar de container waar hij zal fermenteren. Dit is hoe ik het in delen doe met al die al versnipperde kool.

3. Nu moet de kool worden aangedrukt

Sluit af met een deksel dat kleiner is dan de fermentatiecontainer en druk naar beneden. Ik gebruik een grote kan met water. En mijn grootmoeder nam een ​​grote steen en drukte die naar beneden. Hier is het handiger voor iemand.

Kool wordt gefermenteerd in een warme kamer, iets meer dan twintig graden. Temperatuur is erg belangrijk. Bij laag verloopt het proces langzaam, en bij hoog juist snel. We hebben het een of het ander niet nodig, anders is de kool niet zo lekker.

4. Drie dagen gekoesterd

Ik laat de kool drie dagen staan. Tegelijkertijd til ik elke dag het deksel op en prik ik met een vork in de kool. Dit is nodig om gassen vrij te geven.

Ik wacht een tijdje, nou ja, ongeveer dertig minuten, en breng de lading terug naar zijn plaats. Na drie dagen voeg ik op een grove rasp geraspte wortelen toe aan de kool. Je moet alles heel voorzichtig mengen. Ik heb de kool in een pot gedaan.

5. Het belangrijkste geheim

Ik voeg een eetlepel suiker toe aan het sap dat de kool erin doet en dat op de bodem van de pan achterblijft, ik roer het zodat het oplost. Giet het sap en de suiker bij de kool.

Het is suiker die kool die speciale hardheid geeft waar ik en mijn gezin zo dol op zijn. De kool is klaar om te eten. Natuurlijk bewaren in de koelkast.