De rotatie van de atoomkern leerde beheersen met behulp van een elektrisch veld
De hypothese van N. Blombergen (Nobelprijswinnaar 1981), volgens welke het vrij toelaatbaar is om de kern van een atoom niet alleen magnetisch, maar ook ook door een elektromagnetisch veld, werd experimenteel bevestigd in de loop van een onsuccesvol (maar omdat het zeer succesvol bleek te zijn) experiment.
Een perfecte ontdekking zal dus kwantumcomputers en zeer gevoelige elektromagnetische sensoren naar een nieuw ontwikkelingsstadium brengen. Dit was de verklaring van de vertegenwoordigers van de UNSW University, Australië.
Wat is nucleaire magnetische resonantie
Wetenschappers werkten dus met een effect als nucleaire magnetische resonantie (NMR), dat in 1938 theoretisch werd beschreven door I. Rabi, en praktisch waargenomen in 1946 door F. Bloch en E. Purcell.
De essentie van het effect ligt in het feit dat als je een magnetisch veld toepast op een stof die kernen heeft met een niet-nul magnetische moment (dit betekent dat de elektrische lading lijkt te 'roteren ten opzichte van de kern), dan de magnetische momenten van de kernen van materie omgeleid.
En het blijkt dat een dergelijke substantie ofwel resonant zal absorberen of juist elektromagnetische energie zal uitzenden met een vaste frequentie.
Ja, dit effect wordt al lange tijd met succes gebruikt, bijvoorbeeld in apparaten als MRI (Magnetic Resonance Imaging).
Maar in 1961 brachten Doctor of Science en professor Blombergen het idee naar voren dat de rotatie van het atoom in de kern kan worden gecontroleerd door het elektromagnetische veld.
Laten we nu eens kijken hoe het "mislukte" experiment de woorden van de professor in de praktijk bevestigde.
Hoe het experiment verliep
Aanvankelijk was de wetenschappelijke groep van plan een reeks experimenten uit te voeren met nucleaire magnetische resonantie en hiervoor bouwden ze een apparaat, bestaande uit een enkel antimoonatoom en een speciale antenne, die verantwoordelijk was voor het creëren van een bedoeld sterk magnetisch veld controle over het atoom.
Pas aan het begin van het experiment, vanwege het feit dat het magnetische veld buitengewoon krachtig was, explodeerde de antenne gewoon.
En het lijkt erop dat het experiment niet is gelukt en dat u helemaal opnieuw moet beginnen. Hier zijn alleen de opnameapparatuur opgenomen resonerende straling.
Pas na het uitvoeren van de meest grondige debriefing werd vastgesteld dat de antenne na de vernietiging een sterk elektrisch veld begon op te wekken.
Dit is hoe de theoretische aanname werd bevestigd.
Waarom is deze ontdekking zo belangrijk en wat zal het de wereld opleveren?
Om deze vraag te beantwoorden, moet je eerst uitleggen wat het verschil is tussen magnetische en elektrische nucleaire resonantie.
Dus, zoals de wetenschappers hebben uitgelegd, als je een allegorie met biljart uitvoert, dan zal de verklaring als volgt zijn:
Het magnetische veld beïnvloedt een groot gebied en het effect ervan kan zo worden weergegeven dat als we de bal (atoom) in de pocket wilden drijven, we hiervoor de hele tafel zouden moeten kantelen.
Maar nucleaire elektrische resonantie beïnvloedt de schijn van een cue, dat wil zeggen dat een elektrische lading volledig op een elektrode kan worden gericht en daardoor een enkel atoom kan beïnvloeden.
Het belang van ontdekking kan nauwelijks worden overschat. Nu openen zich inderdaad nieuwe horizonten voor wetenschappers in de kwantumfysica en hoeveel nieuwe ontdekkingen dit zal brengen, is onbekend. Door dit effect te gebruiken, zullen ook nog gevoeliger sensoren van elektromagnetische velden kunnen worden gemaakt.
Vond je het artikel leuk en wil je nog meer van dergelijke inhoud zien? Vergeet dan niet om records op uw sociale netwerken te liken en opnieuw te posten.