Top 3 soorten winterappels die tot volgend voorjaar zonder problemen zullen liggen

De appel is waarschijnlijk het meest gevraagde en populaire fruit op onze breedtegraden. Dus in mijn tuin kweek ik verschillende soorten appelbomen. Er zijn vroege soorten die in de zomer kunnen worden gegeten, en latere soorten die dichter tegen de herfst rijpen.

En net zoals ik in de winter van appels wil smullen, heb ik ook winterse appelsoorten geplant. Het verschil tussen wintervariëteiten is dat ze veel later rijpen, ze zijn enkele weken na de oogst klaar voor gebruik, d.w.z. de appel moet "tot rust komen".

"Winter" kan tot de lente worden bewaard, ze verslechteren niet en verliezen hun smaak en nuttige eigenschappen niet. Voor mezelf heb ik de volgende soorten winterappels geïdentificeerd:

1. Anis Scarlet

Deze laatrijpe appelvariëteit kan tot halverwege het voorjaar veilig worden bewaard. Het vruchtvlees is zoetzuur, sappig en aromatisch. De vruchten zijn klein, het gewicht van de appel bereikt 70 gram.

Deze variëteit is perfect bestand tegen extreme temperaturen en vorst tot -40 C. De appelbomen zelf zijn lang en krachtig. De vruchten zijn groen, maar krijgen na verloop van tijd, naarmate ze rijpen, een roodachtige tint.

We eten deze appels vers, en we maken er ook drogen, sap en jam van.

2. Moskou winter

Deze appels worden tot april bewaard. Eind september kun je de vruchten plukken. Maar om volwassen te worden, moeten ze ongeveer een maand gaan liggen. Daarna worden de vruchten zoet met een lichte zuurgraad.

Het vruchtvlees heeft een romige tint, is sappig en heeft een pittig aroma. De schil van de vrucht is groen en tijdens het liegen krijgen de appels een gelige tint.

De appels zelf zijn middelgroot en wegen ongeveer 100 gram. Het is beter om ze vers te gebruiken. De appelbomen zijn klein en uitgespreid. De boom is bestand tegen vorst en schurft.

3. Renet Simirenko

Appels van deze soort kunnen het hele voorjaar tot begin zomer worden bewaard. De oogst begint begin oktober. Vruchten zijn groen, met 2-3 "wratten" op de schil.

Dit is een onderscheidend kenmerk van de variëteit. De appel is groot en weegt tot 200 gram. Het vruchtvlees heeft een sneeuwwitte kleur en een licht, bijna onmerkbaar aroma van wijn. We eten deze appels vers. Ze blijven goed in de kelder en in huis bij kamertemperatuur.

Bomen verdragen extreme temperaturen, droogte en hoge luchtvochtigheid. Elk jaar snoeien we deze variëteit aan appelbomen. Gebeurt dit niet, dan groeit de boom sterk omhoog en kan hij 6 m hoog worden.

Dit zijn de winterse appelsoorten die we in onze tuin planten. En tot in de lente smullen we van heerlijke, sappige en vooral gezonde appels!